Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Burunduk syberyjski

gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Burunduk syberyjski
Remove ads

Burunduk syberyjski[4] (Eutamias sibiricus) – gatunek ssaka z podrodziny afrowiórek (Xerinae) w rodzinie wiewiórkowatych (Sciuridae), jedyny przedstawiciel rodzaju burunduk[4] (Eutamias)[5].

Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Remove ads

Występowanie

Północna Azja od centralnej Rosji do Chin, Korei i północnej Japonii (Hokkaido). Introdukowany do parków centralnej i wschodniej Europy[2][6].

Opis

Burunduk jest niewielkim gryzoniem o długości ciała wynoszącej 25 cm, z czego na ogon przypada 18 cm[7]. Osiąga masę ciała 50–150 g[7]. Długość życia sięga średnio 2–6 lat, w niewoli nawet do 6–10[7]. Futro jest charakterystyczne umaszczone: brunatno szare, strona brzuszna jasnożółta lub biała. Na głowie, grzbiecie i bokach podłużne, ciemne pasy. Ogon jest długi i puszysty. Głowa o małych, zaokrąglonych uszach. Bardzo chwytne i sprawne przednie łapy.

Remove ads

Tryb życia

Burunduki syberyjskie są zwierzętami o aktywności dziennej, prowadzącymi bardzo ruchliwy tryb życia. Są bardzo czujne, ostrzegają się wzajemnie dźwiękami podobnymi do ćwierkania ptaków[7]. Posiadają torby policzkowe, w których umieszczane są duże ilości pokarmu, a później przenoszone do nory, gdzie pokarm jest zjadany lub zagrzebywany[7]. W związku z kopaniem nor i spędzaniu większości życia na ziemi, zalicza się je do wiewiórek naziemnych. Burunduki zapadają w sen zimowy, przy czym jego długość uzależniona jest od zagęszczenia populacji oraz dostępności pokarmu.

Odżywianie

Burunduki syberyjskie są wszystkożerne. Żywią się nasionami, ziarnem, owocami, grzybami, warzywami oraz owadami, małymi ptakami i jaszczurkami[7]. Na zimę gromadzi pokarm w norach pod korzeniami drzew.

Przypisy

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads