Daniela Iraschko-Stolz

Daniela Iraschko-Stolz (ur. 21 listopada 1983 w Eisenerz^[1]) – austriacka skoczkini narciarska, reprezentantka WSV Eisenerz. Indywidualna wicemistrzyni olimpijska (2014). Zdobywczyni ośmiu medali mistrzostw świata – złotego (2011) i dwóch brązowych (2015 i 2019) w konkursach indywidualnych oraz złotego (2021), trzech srebrnych (jednego w 2017 i dwóch w 2019) i brązowego (2021) w konkursach drużynowych. Pierwsza złota medalistka w skokach narciarskich na olimpijskim festiwalu młodzieży Europy (2001) i dwukrotna mistrzyni zimowej uniwersjady (2005 i 2007). Zdobywczyni Pucharu Świata (w sezonie 2014/2015) i trzykrotna zwyciężczyni klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego (w sezonach 2009/2010, 2010/2011 i 2011/2012^[a]). Pięciokrotna zwyciężczyni FIS Ladies Winter Tournee (2000, 2001, 2002, 2005 i 2010) i dwukrotna FIS Sommer Ladies Tournee (2001 i 2002). W trakcie kariery wygrała 16 konkursów Pucharu Świata i 51 konkursów Pucharu Kontynentalnego.

Daniela Iraschko-Stolz

Data i miejsce urodzenia	21 listopada 1983 Eisenerz
Klub	WSV Eisenerz
Wzrost	163 cm[1]
Debiut w PŚ	3 grudnia 2011 w Lillehammer (4. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	14 stycznia 2012 w Predazzo (2. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	4 lutego 2012 w Hinzenbach
Rekord życiowy	200,0 m na Kulm w Bad Mitterndorf (29 stycznia 2003)[2]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria Igrzyska olimpijskie srebro Soczi 2014 normalna Mistrzostwa świata złoto Oslo 2011 normalna złoto Oberstdorf 2021 norm. druż. srebro Seefeld 2019 norm. druż. srebro Lahti 2017 druż. miesz. srebro Seefeld 2019 druż. miesz. brąz Falun 2015 normalna brąz Seefeld 2019 normalna brąz Oberstdorf 2021 druż. miesz. Uniwersjada złoto Innsbruck 2005 indywidualnie złoto Turyn 2007 indywidualnie Olimpijski festiwal młodzieży Europy złoto Vuokatti 2001 indywidualnie
Inne nagrody
Puchar świata Kryształowa Kula 2014/2015 2. miejsce 2011/2012 2. miejsce 2015/2016 Puchar Kontynentalny 1. miejsce 2009/2010 1. miejsce 2010/2011 1. miejsce 2011/2012 2. miejsce 2007/2008 2. miejsce 2008/2009 2. miejsce 2017/2018 3. miejsce 2004/2005 3. miejsce 2014/2015 Letni Puchar Kontynentalny 1. miejsce 2010 1. miejsce 2012 2. miejsce 2011 FIS Ladies Winter Tournee 1. miejsce 2000 1. miejsce 2001 1. miejsce 2002 1. miejsce 2005 1. miejsce 2010 2. miejsce 2011 3. miejsce 1999 FIS Sommer Ladies Tournee 1. miejsce 2001 1. miejsce 2002 3. miejsce 2004
Strona internetowa

W latach 2003–2023 była rekordzistką świata w długości skoku narciarskiego. 29 stycznia 2003 na skoczni Kulm osiągnęła najpierw 188 m, a następnie 200 m^[2]. 18 marca 2023 nowy rekord ustanowiła Ema Klinec (203 m na skoczni Vikersundbakken)^[3].

We wrześniu 2023 roku poinformowała o zakończeniu kariery sportowej^[4].

Życie prywatne

Ukończyła gimnazjum narciarskie w Stams. 31 sierpnia 2013 w Innsbrucku zawarła związek partnerski ze swoją wieloletnią partnerką Isabelą Stolz i przyjęła nazwisko Iraschko-Stolz^[5].

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwyciężczyni
2.	11 lutego	2014	Soczi/Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-95	HS-106	indywid.	98,5 m	104,5 m	246,2 pkt	1,2 pkt	Carina Vogt
6.	12 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-98	HS-109	indywid.	101,5 m	99,0 m	225,9 pkt	38,7 pkt	Maren Lundby
12.	5 lutego	2022	Pekin/Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-95	HS-106	indywid.	91,5 m	80,5 m	178,0 pkt	61,0 pkt	Urša Bogataj
5.	7 lutego	2022	Pekin / Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-95	HS-106	druż. miesz.[b]	DSQ	84,0 m	818,0 pkt (86,4 pkt)	183,5 pkt	Słowenia

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwyciężczyni
4.	20 lutego	2009	Liberec	Ještěd	K-90	HS-100	indywid.	89,0 m	91,0 m	228,0 pkt	15,0 pkt	Lindsey Van
1.	25 lutego	2011	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	indywid.	97,0 m	97,0 m	231,7 pkt	–
3.	20 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-90	HS-100	indywid.	92,5 m	89,0 m	233,8 pkt	3,1 pkt	Carina Vogt
4.	22 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-90	HS-100	druż. miesz.[c]	95,5 m	92,5 m	869,5 pkt (226,5 pkt)	48,4 pkt	Niemcy
9.	24 lutego	2017	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	indywid.	93,0 m	89,5 m	229,6 pkt	25,0 pkt	Carina Vogt
2.	26 lutego	2017	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	druż. miesz.[d]	88,5 m	90,5 m	999,3 pkt (230,0 pkt)	36,2 pkt	Niemcy
2.	26 lutego	2019	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	druż.[e]	104,5 m	96,5 m	880,3 pkt (229,3 pkt)	18,6 pkt	Niemcy
3.	27 lutego	2019	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	indywid.	101,0 m	105,5 m	247,6 pkt	12,0 pkt	Maren Lundby
2.	2 marca	2019	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	druż. miesz.[f]	100,5 m	102,5 m	989,9 pkt (240,1 pkt)	22,3 pkt	Niemcy
8.	25 lutego	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-95	HS-106	indywid.	95,5 m	95,0 m	248,0 pkt	31,6 pkt	Ema Klinec
1.	26 lutego	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-95	HS-106	druż.[g]	97,0 m	99,5 m	959,3 pkt (249,8 pkt)	–
3.	28 lutego	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-95	HS-106	druż. miesz.[h]	95,5 m	101,5 m	986,5 pkt (248,0 pkt)	14,3 pkt	Niemcy
9.	3 marca	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	indywid.	116,5 m	128,0 m	252,0 pkt	44,6 pkt	Maren Lundby

Uniwersjada

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwyciężczyni
1.	13 stycznia	2005	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-90	HS-100	indywid.	98,5 m	90,5 m	241,5 pkt	–
1.	18 stycznia	2007	Pragelato	Trampolino a Monte	K-95	HS-106	indywid.	92,0 m	–	105,5 pkt	–

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwyciężczyni
1.	14 stycznia	2001	Vuokatti	Hyppyrimäki	K-90	HS-100	indywid.	68,0 m	99,0 m	192,0 pkt	–

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2011/2012	2.[6]
2012/2013	10.[7]
2013/2014	5.[8]
2014/2015	1.[9]
2015/2016	2.[10]
2016/2017	6.[11]
2017/2018	7.[12]
2018/2019	8.[13]
2019/2020	6.[14]
2020/2021	5.[15]
2021/2022	14.[16]

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Źródło[17]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	4 lutego	2012	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-94	96,0 m	–	123,3 pkt
2.	5 lutego	2012	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-94	85,5 m	91,5 m	238,4 pkt
3.	9 grudnia	2012	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-95	HS-105	96,5 m	94,5 m	231,1 pkt[i]
4.	25 stycznia	2014	Planica	Srednija velikanka	K-95	HS-104	100,0 m	102,5 m	261,5 pkt
5.	26 stycznia	2014	Planica	Srednija velikanka	K-95	HS-104	102,5 m	101,5 m	249,8 pkt
6.	24 stycznia	2015	Oberstdorf	Adler-Skistadion	K-95	HS-106	101,0 m	95,0 m	245,2 pkt
7.	25 stycznia	2015	Oberstdorf	Adler-Skistadion	K-95	HS-106	97,5 m	89,5 m	234,3 pkt
8.	31 stycznia	2015	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-94	93,0 m	91,5 m	251,4 pkt
9.	7 lutego	2015	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	94,0 m	92,5 m	239,1 pkt
10.	15 lutego	2015	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-95	88,0 m	87,5 m	244,9 pkt
11.	12 grudnia	2015	Niżny Tagił	Aist	K-90	HS-100	92,5 m	97,0 m	242,6 pkt
12.	14 lutego	2016	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-95	91,0 m	95,0 m	264,0 pkt
13.	28 stycznia	2018	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-94	89,0 m	89,5 m	262,4 pkt
14.	12 stycznia	2019	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	127,0 m	121,0 m	200,4 pkt
15.	18 stycznia	2019	Zaō	Yamagata	K-95	HS-102	93,5 m	92,5 m	205,2 pkt
16.	10 marca	2019	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	120,0 m	121,0 m	209,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Źródło[17]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	14 stycznia	2012	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	107,0 m	103,0 m	275,5 pkt	2.	1,7 pkt	Sarah Hendrickson
2.	15 stycznia	2012	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	96,5 m	105,5 m	273,1 pkt	2.	12,8 pkt	Sarah Hendrickson
3.	4 lutego	2012	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-94	96,0 m	–	123,3 pkt	1.	–
4.	5 lutego	2012	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-94	85,5 m	91,5 m	238,4 pkt	1.	–
5.	11 lutego	2012	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-95	81,5 m	90,0 m	229,2 pkt	3.	17,3 pkt	Sarah Hendrickson
6.	3 marca	2012	Zaō	Yamagata	K-90	HS-106	94,5 m	96,5 m	244,2 pkt	3.	9,6 pkt	Sarah Hendrickson
7.	4 marca	2012	Zaō	Yamagata	K-90	HS-106	93,5 m	89,5 m	227,4 pkt	3.	21,7 pkt	Sarah Hendrickson
8.	9 grudnia	2012	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-95	HS-105	96,5 m	94,5 m	231,1 pkt	1.[i]	–
9.	14 grudnia	2012	Ramsau	Mattensprunganlage	K-90	HS-98	84,0 m	94,0 m	235,5 pkt	3.	5,5 pkt	Sara Takanashi
10.	5 stycznia	2013	Schonach	Langenwaldschanze	K-95	HS-106	94,5 m	89,5 m	219,2 pkt	3.	22,9 pkt	Sara Takanashi
11.	6 stycznia	2013	Schonach	Langenwaldschanze	K-95	HS-106	96,0 m	92,5 m	224,3 pkt	2.	0,6 pkt	Anette Sagen
12.	7 grudnia	2013	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-100	102,5 m	94,5 m	270,0 pkt	2.	16,0 pkt	Sara Takanashi
13.	21 grudnia	2013	Hinterzarten	Adlerschanze	K-95	HS-108	101,0 m	99,5 m	252,4 pkt	2.	14,4 pkt	Sara Takanashi
14.	25 stycznia	2014	Planica	Srednija velikanka	K-95	HS-104	100,0 m	102,5 m	261,5 pkt	1.	–
15.	26 stycznia	2014	Planica	Srednija velikanka	K-95	HS-104	102,5 m	101,5 m	249,8 pkt	1.	—
17.	1 lutego	2014	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-94	82,0 m	90,5 m	226,8 pkt	2.	4,8 pkt	Sara Takanashi
17.	2 lutego	2014	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-94	89,0 m	89,0 m	238,4 pkt	2.	6,8 pkt	Sara Takanashi
19.	5 grudnia	2014	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-100	95,5 m	97,0 m	266,2 pkt	2.	1,1 pkt	Špela Rogelj
20.	10 stycznia	2015	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-100	89,5 m	94,0 m	231,1 pkt	2.	18,8 pkt	Sara Takanashi
21.	24 stycznia	2015	Oberstdorf	Adler-Skistadion	K-95	HS-106	101,0 m	95,0 m	245,2 pkt	1.	–
22.	25 stycznia	2015	Oberstdorf	Adler-Skistadion	K-95	HS-106	97,5 m	89,5 m	234,3 pkt	1.	–
23.	31 stycznia	2015	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-94	93,0 m	91,5 m	251,4 pkt	1.	–
23.	1 lutego	2015	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-94	90,5 m	92,5 m	244,8 pkt	2.	0,4 pkt	Carina Vogt
24.	7 lutego	2015	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	94,0 m	92,5 m	239,1 pkt	1.	–
25.	8 lutego	2015	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	91,5 m	—	116,9 pkt	3.	4,5 pkt	Sara Takanashi
26.	14 lutego	2015	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-95	89,0 m	88,0 m	245,4 pkt	2.	3,1 pkt	Sara Takanashi
27.	15 lutego	2015	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-95	88,0 m	87,5 m	244,9 pkt	1.	–
28.	12 grudnia	2015	Niżny Tagił	Aist	K-90	HS-100	92,5 m	97,0 m	242,6 pkt	1.	–
29.	16 stycznia	2016	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-100	93,0 m	91,5 m	234,5 pkt	3.	31,1 pkt	Sara Takanashi
30.	17 stycznia	2016	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-100	99,5 m	92,0 m	241,4 pkt	2.	16,4 pkt	Sara Takanashi
31.	22 stycznia	2016	Yamagata	Miyanomori	K-95	HS-106	94,5 m	–	127,2 pkt	2.	16,2 pkt	Sara Takanashi
32.	30 stycznia	2016	Oberstdorf	Adler-Skistadion	K-95	HS-106	97,5 m	100,0 m	251,7 pkt	2.	26,8 pkt	Sara Takanashi
33.	31 stycznia	2016	Oberstdorf	Adler-Skistadion	K-95	HS-106	98,0 m	98,0 m	257,6 pkt	2.	13,6 pkt	Sara Takanashi
34.	6 lutego	2016	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-94	88,0 m	88,5 m	238,9 pkt	2.	19,3 pkt	Sara Takanashi
35.	7 lutego	2016	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-94	88,5 m	90,0 m	242,0 pkt	2.	18,1 pkt	Sara Takanashi
36.	14 lutego	2016	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-95	91,0 m	95,0 m	264,0 pkt	1.	–
37.	27 lutego	2016	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-95	HS-106	97,0 m	100,5 m	245,3 pkt	2.	7,3 pkt	Sara Takanashi
38.	28 lutego	2016	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-95	HS-106	97,5 m	97,0 m	234,7 pkt	2.	2,2 pkt	Sara Takanashi
39.	10 grudnia	2016	Niżny Tagił	Aist	K-90	HS-100	96,0 m	92,0 m	224,1 pkt	2.	5,5 pkt	Maren Lundby
40.	11 grudnia	2016	Niżny Tagił	Aist	K-90	HS-100	95,5 m	94,5 m	244,1 pkt	2.	6,6 pkt	Sara Takanashi
41.	29 stycznia	2017	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-100	93,0 m	94,0 m	235,4 pkt	3.	19,9 pkt	Sara Takanashi
42.	11 lutego	2017	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-95	90,0 m	94,5 m	251,1 pkt	2.	5,6 pkt	Maren Lundby
43.	28 stycznia	2018	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-94	89,0 m	89,5 m	262,4 pkt	1.	–
44.	11 marca	2018	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	128,5 m	128,0 m	231,2 pkt	2.	31,5 pkt	Maren Lundby
45.	24 marca	2018	Oberstdorf	Adler-Skistadion	K-95	HS-106	101,0 m	101,0 m	224,1 pkt	2.	3,0 pkt	Sara Takanashi
46.	25 marca	2018	Oberstdorf	Adler-Skistadion	K-95	HS-106	98,5 m	103,0 m	238,8 pkt	2.	11,6 pkt	Sara Takanashi
47.	2 grudnia	2018	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	131,0 m	127,0 m	241,7 pkt	3.	12,3 pkt	Katharina Althaus
48.	12 stycznia	2019	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	127,0 m	121,0 m	200,4 pkt	1.	–
49.	18 stycznia	2019	Zaō	Yamagata	K-95	HS-102	93,5 m	92,5 m	205,2 pkt	1.	–
50.	10 marca	2019	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	120,0 m	121,0 m	209,0 pkt	1.	–
51.	12 stycznia	2020	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	117,5 m	135,5 m	227,4 pkt	3.	23,4 pkt	Eva Pinkelnig
52.	1 lutego	2020	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	122,0 m	130,5 m	270,4 pkt	3.	14,5 pkt	Chiara Hölzl
53.	26 listopada	2021	Niżny Tagił	Aist	K-90	HS-97	90,0 m	90,0 m	207,4 pkt	3.	46,1 pkt	Marita Kramer

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Źródło[17]
Sezon 2011/2012
													punkty
4	14	5	2	2	1	1	3	5	3	7	3	5	779
Sezon 2012/2013
																punkty
6	4	1	3	3	2	31	-	-	-	-	-	-	-	-	-	390
Sezon 2013/2014
																		punkty
2	2	5	7	7	9	15	-	-	1	1	2	2	-	-	-	-	-	682
Sezon 2014/2015
													punkty
2	2	4	8	1	1	1	2	1	3	2	1	5	1007
Sezon 2015/2016
																	punkty
4	1	9	3	2	2	6	2	2	4	2	2	13	1	4	2	2	1139
Sezon 2016/2017
																			punkty
6	4	2	2	12	5	16	7	10	15	6	3	5	4	2	8	-	-	-	717
Sezon 2017/2018
															punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	4	1	13	6	2	2	2	450
Sezon 2018/2019
																								punkty
11	6	3	dq	5	1	5	1	5	14	11	q	-	-	-	-	-	1	4	4	-	-	-	-	701
Sezon 2019/2020
																punkty
23	15	6	5	3	10	9	8	10	3	8	12	8	13	8	10	506
Sezon 2020/2021
													punkty
6	7	10	4	6	4	8	4	6	15	4	7	4	516
Sezon 2021/2022
																			punkty
3	15	7	9	8	6	6	7	6	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	329
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

Źródło[17]
Sezon 2012/2013
									12
Sezon 2013/2014
									2
Sezon 2018/2019
								2	-
Sezon 2019/2020
								1	1
Sezon 2020/2021
							3	3	1
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – brak startu

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[17]
2019	4.
2020	9.

Turniej Sylwestrowy

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[17]
2021/2022	6.

Korona Alp

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[17]
2021/2022	37.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2012	3.[18]
2015	20.[19]
2021	22.[20]

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Przypisy
1.	17 sierpnia	2012	Hinterzarten	Adlerschanze	K-95	HS-108	99,0 m	103,0 m	259,4 pkt	[21]

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Pozycja	Strata	Zwyciężczyni	Przypisy
1.	15 sierpnia	2012	Courchevel	Tremplin du Praz	K-90	HS-96	91,5 m	100,5 m	220,7 pkt	2.	1,2 pkt	Alexandra Pretorius	[22]
2.	17 sierpnia	2012	Hinterzarten	Adlerschanze	K-95	HS-108	99,0 m	103,0 m	259,4 pkt	1.	–		[21]
3.	14 sierpnia	2015	Courchevel	Tremplin du Praz	K-90	HS-96	91,5 m	91,0 m	223,6 pkt	3.	19,8 pkt	Sara Takanashi	[23]

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

Źródło[17]
2012
				punkty
2	1	-	-	180
2015
					punkty
3	-	-	-	-	60
2021
							punkty
9	5	-	-	-	-	-	74
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2004/2005	3.[24]
2005/2006	7.[25]
2006/2007	4.[26]
2007/2008	2.[27]
2008/2009	2.[28]
2009/2010	1.[29]
2010/2011	1.[30]
2011/2012	1.[31]
2014/2015	2.[32]
2017/2018	2.[33]

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	23 lipca	2004	Park City	Utah Olympic Park Jumps	K-90	HS-100	93,0 m	96,0 m	244,5 pkt
2.	24 lipca	2004	Park City	Utah Olympic Park Jumps	K-90	HS-100	92,5 m	90,5 m	226,5 pkt
3.	8 lutego	2005	Schönwald	Adlerschanzen	K-84	HS-93	89,5 m	90,0 m	253,5 pkt
4.	19 sierpnia	2007	Ramsau	Mattensprunganlage	K-90	HS-98	96,0 m	83,5 m	229,0 pkt
5.	1 września	2007	Park City	Utah Olympic Park Jumps	K-90	HS-100	96,5 m	85,0 m	226,5 pkt
6.	2 września	2007	Park City	Utah Olympic Park Jumps	K-90	HS-100	79,0 m	99,5 m	221,5 pkt
7.	10 stycznia	2009	Schonach	Langenwaldschanze	K-90	HS-96	90,0 m	96,0 m	239,0 pkt
8.	11 stycznia	2009	Schonach	Langenwaldschanze	K-90	HS-96	93,0 m	97,0 m	248,5 pkt
9.	17 stycznia	2009	Baiersbronn	Große Ruhestein	K-85	HS-90	86,5 m	88,5 m	238,0 pkt
10.	13 lutego	2009	Notodden	Tveitanbakken	K-90	HS-100	94,5 m	97,0 m	252,0 pkt
11.	14 lutego	2009	Notodden	Tveitanbakken	K-90	HS-100	102,5 m	97,0 m	271,0 pkt
12.	12 grudnia	2009	Vikersund	Vikersundbakken	K-105	HS-117	119,0 m	122,0 m	270,8 pkt
13.	13 grudnia	2009	Vikersund	Vikersundbakken	K-105	HS-117	119,5 m	115,0 m	267,6 pkt
14.	18 grudnia	2009	Notodden	Tveitanbakken	K-90	HS-100	99,0 m	102,5 m	272,5 pkt
15.	19 grudnia	2009	Notodden	Tveitanbakken	K-90	HS-100	100,5 m	100,5 m	268,0 pkt
16.	3 stycznia	2010	Baiersbronn	Große Ruhestein	K-85	HS-90	95,0 m	88,0 m	253,5 pkt
17.	6 stycznia	2010	Schonach	Langenwaldschanze	K-90	HS-96	95,5 m	90,0 m	241,0 pkt
18.	23 stycznia	2010	Schonach	Langenwaldschanze	K-90	HS-96	89,0 m	94,0 m	234,0 pkt
19.	6 lutego	2010	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-94	85,0 m	84,5 m	229,5 pkt
20.	7 lutego	2010	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-94	89,5 m	82,5 m	235,0 pkt
21.	13 lutego	2010	Villach	Alpenarena	K-90	HS-98	98,5 m	95,5 m	251,5 pkt
22.	1 marca	2010	Zaō	Yamagata	K-90	HS-100	99,5 m	89,5 m	241,0 pkt
23.	6 marca	2010	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	90,5 m	91,5 m	248,5 pkt
24.	7 marca	2010	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	94,0 m	91,5 m	257,5 pkt
25.	8 grudnia	2010	Rovaniemi	Ounasvaara	K-90	HS-100	98,0 m	98,0 m	263,0 pkt
26.	11 grudnia	2010	Vikersund	Vikersundbakken	K-105	HS-117	115,0 m	119,5 m	276,1 pkt
27.	12 grudnia	2010	Vikersund	Vikersundbakken	K-105	HS-117	118,0 m	122,0 m	286,0 pkt
28.	17 grudnia	2010	Notodden	Tveitanbakken	K-90	HS-100	97,0 m	95,5 m	254,0 pkt
29.	8 stycznia	2011	Schonach	Langenwaldschanze	K-95	HS-106	96,0 m	96,5 m	239,6 pkt
30.	12 stycznia	2011	Hinterzarten	Adlerschanze	K-95	HS-108	103,0 m	106,5 m	268,5 pkt
31.	22 stycznia	2011	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-94	83,5 m	89,0 m	234,5 pkt
32.	23 stycznia	2011	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-94	81,0 m	87,5 m	225,0 pkt
33.	5 lutego	2011	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	109,5 m	—	129,9 pkt
34.	6 lutego	2011	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	109,5 m	117,0 m	252,2 pkt
35.	9 grudnia	2011	Notodden	Tveitanbakken	K-90	HS-100	98,0 m	98,0 m	259,0 pkt
36.	21 stycznia	2012	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	91,0 m	83,5 m	215,0 pkt
37.	13 grudnia	2014	Notodden	Tveitanbakken	K-90	HS-100	97,5 m	94,0 m	253,0 pkt
38.	20 stycznia	2018	Planica	Srednija Velikanka	K-95	HS-102	96,0 m	97,0 m	235,0 pkt
39.	21 stycznia	2018	Planica	Srednija Velikanka	K-95	HS-102	94,5 m	96,0 m	224,0 pkt
40.	16 lutego	2018	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	112,5 m	115,0 m	257,6 pkt
41.	17 lutego	2018	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	103,0 m	–	84,3 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	23 lipca	2004	Park City	Utah Olympic Park Jumps	K-90	HS-100	93,0 m	96,0 m	244,5 pkt	1.	–
2.	24 lipca	2004	Park City	Utah Olympic Park Jumps	K-90	HS-100	92,5 m	90,5 m	226,5 pkt	1.	–
3.	8 lutego	2005	Schönwald	Adlerschanzen	K-85	HS-93	89,5 m	90,0 m	253,5 pkt	1.	–
4.	18 lutego	2005	Breitenberg	Baptist-Kitzlinger-Schanze	K-74	HS-82	79,5 m	79,0 m	243,7 pkt	2.	9,3 pkt	Anette Sagen
5.	19 lutego	2005	Saalfelden	Bibergschanze	K-85	HS-95	92,5 m	86,0 m	247,5 pkt	2.	9,0 pkt	Anette Sagen
6.	8 października	2006	Lake Placid	MacKenzie Intervale	K-90	HS-100	93,5 m	92,0 m	237,0 pkt	2.	8,5 pkt	Anette Sagen
7.	21 lipca	2006	Park City	Utah Olympic Park Jumps	K-90	HS-100	93,0 m	88,5 m	227,5 pkt	2.	8,0 pkt	Juliane Seyfarth
8.	22 lipca	2006	Park City	Utah Olympic Park Jumps	K-90	HS-100	97,5 m	92,5 m	224,0 pkt	3.	1,0 pkt	Juliane Seyfarth
9.	25 lipca	2006	Calgary	Alberta Ski Jump Area	K-89	HS-95	86,5 m	83,0 m	206,0 pkt	2.	5,5 pkt	Juliane Seyfarth
10.	26 lipca	2006	Calgary	Alberta Ski Jump Area	K-89	HS-95	87,0 m	93,0 m	228,5 pkt	2.	13,5 pkt	Juliane Seyfarth
11.	14 stycznia	2007	Villach	Alpenarena	K-90	HS-98	87,5 m	89,0 m	221,5 pkt	3.	10,5 pkt	Ulrike Gräßler
12.	15 stycznia	2007	Dobiacco	Trampolino Sulzenhof	K-67	HS-74	67,0 m	68,5 m	227,6 pkt	3.	20,6 pkt	Anette Sagen
13.	10 lutego	2007	Breitenberg	Baptist-Kitzlinger-Schanze	K-74	HS-82	73,0 m	76,5 m	225,4 pkt	2.	15,0 pkt	Anette Sagen
14.	17 lutego	2007	Schönwald	Adlerschanzen	K-85	HS-93	92,5 m	90,5 m	232,0 pkt	3.	10,0 pkt	Katie Willis
15.	6 marca	2007	Zaō	Yamagata	K-90	HS-100	92,0 m	—	117,5 pkt	2.	0,5 pkt	Ulrike Gräßler
17.	15 sierpnia	2007	Pöhla	Pöhlbachschanze	K-60	HS-65	62,5 m	62,0 m	238,3 pkt	2.	2,0 pkt	Jacqueline Seifriedsberger
18.	18 sierpnia	2007	Bischofshofen	Laideregg-Schanze	K-65	HS-78	71,0 m	70,5 m	261,1 pkt	2.	5,3 pkt	Anette Sagen
19.	19 sierpnia	2007	Ramsau	Mattensprunganlage	K-90	HS-98	96,0 m	83,5 m	229,0 pkt	1.	–
20.	28 sierpnia	2007	Lake Placid	MacKenzie Intervale	K-90	HS-100	91,0 m	91,0 m	227,0 pkt	2.	28,0 pkt	Anette Sagen
21.	29 sierpnia	2007	Lake Placid	MacKenzie Intervale	K-90	HS-100	84,5 m	86,0 m	204,0 pkt	3.	12,5 pkt	Anette Sagen
22.	1 września	2007	Park City	Utah Olympic Park Jumps	K-90	HS-100	96,5 m	85,0 m	226,5 pkt	1.	–
23.	2 września	2007	Park City	Utah Olympic Park Jumps	K-90	HS-100	79,0 m	99,5 m	221,5 pkt	1.	–
23.	8 marca	2008	Zaō	Yamagata	K-90	HS-100	86,5 m	86,5 m	209,0 pkt	3.	15,0 pkt	Anette Sagen
24.	9 marca	2008	Zaō	Yamagata	K-90	HS-100	80,5 m	85,5 m	196,0 pkt	2.	26,0 pkt	Anette Sagen
25.	10 stycznia	2009	Schonach	Langenwaldschanze	K-90	HS-96	90,0 m	96,0 m	239,0 pkt	1.	–
26.	11 stycznia	2009	Schonach	Langenwaldschanze	K-90	HS-96	93,0 m	97,0 m	248,5 pkt	1.	–
27.	17 stycznia	2009	Baiersbronn	Große Ruhestein	K-85	HS-90	86,5 m	88,5 m	238,0 pkt	1.	–
28.	24 stycznia	2009	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-94	83,0 m	85,0 m	226,5 pkt	2.	0,5 pkt	Anette Sagen
29.	13 lutego	2009	Notodden	Tveitanbakken	K-90	HS-100	94,5 m	97,0 m	252,0 pkt	1.	–
30.	14 lutego	2009	Notodden	Tveitanbakken	K-90	HS-100	102,5 m	97,0 m	271,0 pkt	1.	–
31.	3 marca	2009	Zaō	Yamagata	K-90	HS-100	91,5 m	93,0 m	234,5 pkt	2.[j]	20,0 pkt	Anette Sagen
32.	4 marca	2009	Zaō	Yamagata	K-90	HS-100	87,5 m	91,5 m	224,5 pkt	2.	16,5 pkt	Anette Sagen
33.	6 marca	2009	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-98	94,5 m	85,0 m	223,5 pkt	3.	7,0 pkt	Anette Sagen
34.	7 marca	2009	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-98	94,5 m	76,5 m	196,0 pkt	3.	18,0 pkt	Jenna Mohr
35.	9 grudnia	2009	Rovaniemi	Ounasvaara	K-90	HS-100	95,0 m	93,0 m	241,5 pkt	2.	1,5 pkt	Ulrike Gräßler
36.	12 grudnia	2009	Vikersund	Vikersundbakken	K-105	HS-117	119,0 m	122,0 m	270,8 pkt	1.	–
37.	13 grudnia	2009	Vikersund	Vikersundbakken	K-105	HS-117	119,5 m	115,0 m	267,6 pkt	1.	–
38.	18 grudnia	2009	Notodden	Tveitanbakken	K-90	HS-100	99,0 m	102,5 m	272,5 pkt	1.	–
39.	19 grudnia	2009	Notodden	Tveitanbakken	K-90	HS-100	100,5 m	100,5 m	268,0 pkt	1.	–
40.	2 stycznia	2010	Baiersbronn	Große Ruhestein	K-85	HS-90	91,5 m	91,0 m	244,5 pkt	2.	0,5 pkt	Carina Vogt
41.	3 stycznia	2010	Baiersbronn	Große Ruhestein	K-85	HS-90	95,0 m	88,0 m	253,5 pkt	1.	–
42.	6 stycznia	2010	Schonach	Langenwaldschanze	K-90	HS-96	95,5 m	90,0 m	241,0 pkt	1.	–
43.	23 stycznia	2010	Schonach	Langenwaldschanze	K-90	HS-96	89,0 m	94,0 m	234,0 pkt	1.	–
44.	6 lutego	2010	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-94	85,0 m	84,5 m	229,5 pkt	1.	–
45.	7 lutego	2010	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-94	89,5 m	82,5 m	235,0 pkt	1.	–
46.	13 lutego	2010	Villach	Alpenarena	K-90	HS-98	98,5 m	95,5 m	251,5 pkt	1.	–
47.	14 lutego	2010	Villach	Alpenarena	K-90	HS-98	93,0 m	99,0 m	249,0 pkt	2.	2,5 pkt	Ulrike Gräßler
48.	1 marca	2010	Zaō	Yamagata	K-90	HS-100	99,5 m	89,5 m	241,0 pkt	1.	–
49.	2 marca	2010	Zaō	Yamagata	K-90	HS-100	92,0 m	90,0 m	229,5 pkt	2.	4,5 pkt	Ulrike Gräßler
50.	6 marca	2010	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	90,5 m	91,5 m	248,5 pkt	1.	–
51.	7 marca	2010	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	94,0 m	91,5 m	257,5 pkt	1.	–
52.	7 grudnia	2010	Rovaniemi	Ounasvaara	K-90	HS-100	93,0 m	95,0 m	246,0 pkt	2.	6,5 pkt	Jessica Jerome
53.	8 grudnia	2010	Rovaniemi	Ounasvaara	K-90	HS-100	98,0 m	98,0 m	263,0 pkt	1.	–
54.	11 grudnia	2010	Vikersund	Vikersundbakken	K-105	HS-117	115,0 m	119,5 m	276,1 pkt	1.	–
55.	12 grudnia	2010	Vikersund	Vikersundbakken	K-105	HS-117	118,0 m	122,0 m	286,0 pkt	1.	–
56.	17 grudnia	2010	Notodden	Tveitanbakken	K-90	HS-100	97,0 m	95,5 m	254,0 pkt	1.	–
57.	18 grudnia	2010	Notodden	Tveitanbakken	K-90	HS-100	90,0 m	93,0 m	230,0 pkt	2.	8,5 pkt	Coline Mattel
58.	8 stycznia	2011	Schonach	Langenwaldschanze	K-95	HS-106	96,0 m	96,5 m	239,6 pkt	1.	–
59.	12 stycznia	2011	Hinterzarten	Adlerschanze	K-95	HS-108	103,0 m	106,5 m	268,5 pkt	1.	–
60.	12 stycznia	2011	Hinterzarten	Adlerschanze	K-95	HS-108	98,5 m	—	121,5 pkt	2.	8,5 pkt	Coline Mattel
61.	15 stycznia	2011	Braunlage	Wurmbergschanze	K-90	HS-100	90,0 m	86,5 m	218,5 pkt	2.	36,5 pkt	Coline Mattel
62.	16 stycznia	2011	Braunlage	Wurmbergschanze	K-90	HS-100	87,5 m	93,5 m	228,5 pkt	2.	5,5 pkt	Coline Mattel
63.	22 stycznia	2011	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-94	83,5 m	89,0 m	234,5 pkt	1.	–
64.	23 stycznia	2011	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-94	81,0 m	87,5 m	225,0 pkt	1.	–
65.	5 lutego	2011	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	109,5 m	–	129,9 pkt	1.	–
66.	6 lutego	2011	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	109,5 m	117,0 m	252,2 pkt	1.	–
67.	9 grudnia	2011	Notodden	Tveitanbakken	K-90	HS-100	98,0 m	98,0 m	259,0 pkt	1.	–
68.	10 grudnia	2011	Notodden	Tveitanbakken	K-90	HS-100	96,5 m	98,0 m	258,0 pkt	2.	1.0 pkt	Anette Sagen
69.	20 stycznia	2012	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	88,0 m	85,0 m	228,0 pkt	2.	6,5 pkt	Sarah Hendrickson
70.	21 stycznia	2012	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	91,0 m	83,5 m	215,0 pkt	1.	–
71.	18 lutego	2012	Liberec	Ještěd	K-90	HS-100	92,5 m	104,0 m	263,0 pkt	2.	16,0 pkt	Sarah Hendrickson
72.	12 grudnia	2014	Notodden	Tveitanbakken	K-90	HS-100	93,5 m	89,5 m	234,0 pkt	2.	1,0 pkt	Jacqueline Seifriedsberger
73.	13 grudnia	2014	Notodden	Tveitanbakken	K-90	HS-100	97,5 m	94,0 m	253,0 pkt	1.	–
74.	20 stycznia	2018	Planica	Srednija Velikanka	K-95	HS-102	96,0 m	97,0 m	235,0 pkt	1.	–
75.	21 stycznia	2018	Planica	Srednija Velikanka	K-95	HS-102	94,5 m	96,0 m	224,0 pkt	1.	–
76.	16 lutego	2018	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	112,5 m	115,0 m	257,6 pkt	1.	–
77.	17 lutego	2018	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	103,0 m	–	84,3 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło[17]
Sezon 2004/2005
												punkty
1	1	4	14	6	1	15	2	2	-	-	7	620
Sezon 2005/2006
																		punkty
-	-	-	-	25	9	2	7	5	5	20	7	5	4	13	6	8	7	511
Sezon 2006/2007
																				punkty
2	3	2	2	10	-	-	4	3	3	8	5	5	2	7	3	4	2	9	5	998
Sezon 2007/2008
																	punkty
7	2	2	1	2	3	1	1	-	-	-	19	5	5	4	3	2	928
Sezon 2008/2009
																		punkty
-	-	-	-	1	1	1	12	-	4	2	-	1	1	2	2	3	3	932
Sezon 2009/2010
																		punkty
11	2	1	1	1	1	2	1	1	1	1	1	1	2	1	2	1	1	1644
Sezon 2010/2011
																				punkty
2	1	1	1	1	2	1	1	2	2	2	1	1	1	1	5	-	-	-	-	1445
Sezon 2011/2012
							punkty
-	-	1	2	2	1	2	440
Sezon 2014/2015
				punkty
2	1	-	-	180
Sezon 2017/2018
						punkty
-	-	1	1	1	1	400
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2010	1.[34]
2011	3.[35]
2012	1.[36]
2019	53.[37]

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	11 września	2010	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-100	98,5 m	106,5 m	268,0 pkt
2.	12 września	2010	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-100	93,0 m	98,5 m	253,0 pkt
3.	18 września	2010	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	114,5 m	93,5 m	241,5 pkt
4.	19 września	2010	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	104,0 m	106,0 m	248,2 pkt
5.	25 września	2010	Falun	Lugnet	K-90	HS-98	97,0 m	93,0 m	244,5 pkt
6.	26 września	2010	Falun	Lugnet	K-90	HS-98	102,0 m	94,0 m	258,0 pkt
7.	20 sierpnia	2011	Oberwiesenthal	Fichtelbergschanzen	K-95	HS-106	104,0 m	97,5 m	252,0 pkt
8.	10 września	2011	Trondheim	Granåsen	K-90	HS-105	101,0 m	96,0 m	257,0 pkt
9.	11 września	2011	Trondheim	Granåsen	K-90	HS-105	104,0 m	94,5 m	266,5 pkt
10.	8 września	2012	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-100	97,0 m	97,0 m	255,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	11 września	2010	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-100	98,5 m	106,5 m	268,0 pkt	1.	–
2.	12 września	2010	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-100	93,0 m	98,5 m	253,0 pkt	1.	–
3.	18 września	2010	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	114,5 m	93,5 m	241,5 pkt	1.	–
4.	19 września	2010	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	104,0 m	106,0 m	248,2 pkt	1.	–
5.	25 września	2010	Falun	Lugnet	K-90	HS-98	97,0 m	93,0 m	244,5 pkt	1.	–
6.	26 września	2010	Falun	Lugnet	K-90	HS-98	102,0 m	94,0 m	258,0 pkt	1.	–
7.	19 sierpnia	2011	Oberwiesenthal	Fichtelbergschanzen	K-95	HS-106	101,0 m	91,5 m	229,5 pkt	3.	2,0 pkt	Jacqueline Seifriedsberger
8.	20 sierpnia	2011	Oberwiesenthal	Fichtelbergschanzen	K-95	HS-106	104,0 m	97,5 m	252,0 pkt	1.	–
9.	10 września	2011	Trondheim	Granåsen	K-90	HS-105	101,0 m	96,0 m	257,0 pkt	1.	–
10.	11 września	2011	Trondheim	Granåsen	K-90	HS-105	104,0 m	94,5 m	266,5 pkt	1.	–
11.	8 września	2012	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-100	97,0 m	97,0 m	255,0 pkt	1.	–
12.	9 września	2012	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-100	96,5 m	96,5 m	254,5 pkt	2.	1,5 pkt	Jacqueline Seifriedsberger

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Źródło[17]
2010
											punkty
-	-	-	-	1	1	1	1	1	1	-	600
2011
								punkty
-	-	-	-	3	1	1	1	360
2012
		punkty
1	2	180
2019
							punkty
-	-	-	-	-	-	8	32
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

Sezon 2012/2013[17]
				punkty
dq	dq	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodniczka nie wystartowała

Uwagi

1. Do sezonu 2011/2012 Puchar Kontynentalny był najważniejszym cyklem zawodów w skokach narciarskich kobiet.
2. Skład zespołu: Daniela Iraschko-Stolz, Stefan Kraft, Lisa Eder i Manuel Fettner.
3. Skład zespołu: Michael Hayböck, Daniela Iraschko-Stolz, Stefan Kraft i Jacqueline Seifriedsberger.
4. Skład zespołu: Michael Hayböck, Daniela Iraschko-Stolz, Stefan Kraft i Jacqueline Seifriedsberger.
5. Skład zespołu: Chiara Hölzl, Daniela Iraschko-Stolz, Eva Pinkelnig i Jacqueline Seifriedsberger.
6. Skład zespołu: Philipp Aschenwald, Daniela Iraschko-Stolz, Stefan Kraft i Eva Pinkelnig.
7. Skład zespołu: Chiara Hölzl, Daniela Iraschko-Stolz, Marita Kramer i Sophie Sorschag.
8. Skład zespołu: Michael Hayböck, Daniela Iraschko-Stolz, Stefan Kraft i Marita Kramer.
9. Ex aequo z Coline Mattel
10. Ex aequo z Izumi Yamadą