Carina Vogt

Carina Vogt (ur. 5 lutego 1992 w Schwäbisch Gmünd) – niemiecka skoczkini narciarska, zawodniczka klubu SC Degenfeld. Pierwsza w historii mistrzyni olimpijska w skokach narciarskich kobiet (2014), pięciokrotna medalistka mistrzostw świata (dwa złote medale w konkursach indywidualnych, dwa złote medale i jeden brązowy w konkursach drużyn mieszanych), dwukrotna medalistka mistrzostw świata juniorów (srebrny medal w konkursie drużynowym i brązowy w indywidualnym).

Carina Vogt

Carina Vogt (2019)
Data i miejsce urodzenia	5 lutego 1992 Schwäbisch Gmünd
Klub	SC Degenfeld
Debiut w PŚ	7 stycznia 2012 w Hinterzarten (35. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	8 stycznia 2012 w Hinterzarten (30. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	9 lutego 2013 w Zaō (3. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	18 stycznia 2015 w Zaō
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy Igrzyska olimpijskie złoto Soczi 2014 normalna Mistrzostwa świata złoto Falun 2015 normalna złoto Falun 2015 druż. miesz. złoto Lahti 2017 normalna złoto Lahti 2017 druż. miesz. złoto Seefeld 2019 norm. druż. brąz Val di Fiemme 2013 druż. miesz. Mistrzostwa świata juniorów srebro Erzurum 2012 drużynowo brąz Erzurum 2012 indywidualnie
Inne nagrody
Puchar Świata 2. miejsce 2013/2014 3. miejsce 2014/2015

Przebieg kariery

Na arenie międzynarodowej zadebiutowała w 2004 w zawodach FIS w Meinerzhagen.

Po raz pierwszy na podium Pucharu Kontynentalnego stanęła w 2008 w Baiersbronn, gdzie zajęła 3. miejsce. Pierwsze zwycięstwo odniosła na tej samej skoczni w 2010.

7 stycznia 2012 w Hinterzarten zadebiutowała podczas drugiego w historii konkursu Pucharu Świata kobiet w Hinterzarten, zajmując 35. miejsce^[1]. Dnia następnego, na tej samej skoczni, zdobyła pierwsze punkty w PŚ plasując się na 30. pozycji^[2].

Po raz pierwszy na podium Pucharu Świata stanęła 10 lutego 2013 w Zaō.

Jest czterokrotną mistrzynią świata i pierwszą w historii mistrzynią olimpijską w skokach narciarskich kobiet.

W maju 2022 poinformowała o zakończeniu kariery sportowej^[3].

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2014 Soczi / Krasnaja Polana	–	złoty medal (K-95)
2018 Pjongczang	–	5. miejsce (K-98)

Starty C. Vogt na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwyciężczyni
1.	11 lutego	2014	Soczi / Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-95	HS-106	ind.	103,0 m	97,5 m	247,4 pkt	–
5.	12 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-98	HS-109	ind.	97,0 m	101,5 m	227,9 pkt	36,7 pkt	Maren Lundby

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2013 Val di Fiemme / Predazzo	–	5. miejsce (K-95)
2015 Falun	–	złoty medal (K-90)
2017 Lahti	–	złoty medal (K-90)
2019 Seefeld	–	10. miejsce (K-99)
2021 Oberstdorf	–	30. miejsce (K-95)

Drużynowo

2013 Val di Fiemme / Predazzo	–	brązowy medal (K-95, drużyna mieszana)[a]
2015 Falun	–	złoty medal (K-90, drużyna mieszana)[b]
2017 Lahti	–	złoty medal (K-90, drużyna mieszana)[c]
2019 Seefeld	–	złoty medal (K-99)[d]

Starty C. Vogt na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwyciężczyni
5.	22 lutego	2013	Val di Fiemme / Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	ind.	99,5 m	96,0 m	225,4 pkt	28,3 pkt	Sarah Hendrickson
3.	24 lutego	2013	Val di Fiemme / Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	druż. miesz[a].	95,5 m	98,0 m	984,9 pkt (240,8 pkt)	26,1 pkt	Japonia
1.	20 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-90	HS-100	ind.	91,5 m	92,0 m	236,9 pkt	–
1.	22 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-90	HS-100	druż. miesz[b].	93,5 m	92,0 m	917,9 pkt (221,4 pkt)	–
1.	24 lutego	2017	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	ind.	98,5 m	96,5 m	254,6 pkt	–
1.	26 lutego	2017	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	druż. miesz[c].	98,0 m	95,0 m	1035,5 pkt (255,2 pkt)	–
1.	26 lutego	2019	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	druż.[d]	99,0 m	92,5 m	898,9 pkt (203,3 pkt)	–
10.	27 lutego	2019	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	ind.	100,5 m	98,5 m	224,3 pkt	35,3 pkt	Maren Lundby
30.	25 lutego	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-95	HS-106	ind.	81,0 m	70,0 m	148,7 pkt	130,9 pkt	Ema Klinec

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2007 Tarvisio / Planica	–	4. miejsce
2010 Hinterzarten	–	5. miejsce
2011 Otepää	–	8. miejsce
2012 Erzurum	–	brązowy medal

Drużynowo

2012 Erzurum

–

srebrny medal (K-95)[e]

Starty C. Vogt na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwyciężczyni
4.	17 marca	2007	Tarvisio / Planica	Srednija velikanka	K-90	HS-100	ind.	91,5 m	88,5 m	223,5 pkt	6,0 pkt	Lisa Demetz
5.	29 stycznia	2010	Hinterzarten	Adlerschanze	K-95	HS-108	ind.	95,0 m	103,0 m	240,0 pkt	27,5 pkt	Elena Runggaldier
8.	27 stycznia	2011	Otepää	Tehvandi	K-90	HS-100	ind.	92,5 m	92,5 m	227,0 pkt	30,5 pkt	Coline Mattel
3.	23 lutego	2012	Erzurum	Kiremitliktepe	K-95	HS-109	ind.	102,5 m	100,0 m	255,5 pkt	21,0 pkt	Sara Takanashi
2.	25 lutego	2012	Erzurum	Kiremitliktepe	K-95	HS-109	druż.[e]	95,5 m	96,5 m	848,5 pkt (229,5 pkt)	119,5 pkt	Japonia

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2011/2012	27.[4]
2012/2013	7.[5]
2013/2014	2.[6]
2014/2015	3.[7]
2015/2016	11.[8]
2016/2017	5.[9]
2017/2018	6.[10]
2018/2019	9.[11]
2020/2021	32.[12]

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	18 stycznia	2015	Zaō	Yamagata	K-90	HS-100	99,0 m	–	117,7 pkt
2.	1 lutego	2015	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-94	92,0 m	90,0 m	245,2 pkt

Miejsca na podium

Sezon PŚ	1. miejsce	2. miejsce	3. miejsce	Razem
2011/2012	–	–	–	–
2012/2013	–	–	1	1
2013/2014	–	4	4	8
2014/2015	2	4	–	6
2015/2016	–	–	–	–
2016/2017	–	2	1	3
2017/2018	–	–	2	2
2018/2019	–	1	1	2
Suma	2	11	9	22

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	9 lutego	2013	Zaō	Yamagata	K-90	HS-100	89,0 m	85,0 m	207,1 pkt	3.	20,9 pkt	Sara Takanashi
2.	22 grudnia	2013	Hinterzarten	Adlerschanze	K-95	HS-108	95,0 m	96,5 m	224,7 pkt	3.	15,2 pkt	Sara Takanashi
3.	3 stycznia	2014	Czajkowski	Snieżynka	K-95	HS-106	100,5 m	98,5 m	231,7 pkt	2.	0,9 pkt	Sara Takanashi
4.	4 stycznia	2014	Czajkowski	Snieżynka	K-95	HS-106	101,0 m	99,0 m	244,9 pkt	2.	4,3 pkt	Irina Awwakumowa
5.	11 stycznia	2014	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-100	94,5 m	94,5 m	240,7 pkt	2.	13,8 pkt	Sara Takanashi
6.	18 stycznia	2014	Zaō	Yamagata	K-90	HS-100	93,0 m	–	108,1 pkt	3.	2,7 pkt	Sara Takanashi
7.	19 stycznia	2014	Zaō	Yamagata	K-90	HS-100	96,0 m	–	117,5 pkt	2.	10,0 pkt	Sara Takanashi
8.	25 stycznia	2014	Planica	Srednija Velikanka	K-95	HS-104	96,0 m	99,0 m	246,5 pkt	3.	15,0 pkt	Daniela Iraschko-Stolz
9.	26 stycznia	2014	Planica	Srednija Velikanka	K-95	HS-104	100,0 m	99,0 m	241,3 pkt	3.	8,5 pkt	Daniela Iraschko-Stolz
10.	11 stycznia	2015	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-100	93,5 m	94,0 m	230,7 pkt	2.	5,6 pkt	Sara Takanashi
11.	18 stycznia	2015	Zaō	Yamagata	K-90	HS-100	99,0 m	–	117,7 pkt	1.	–
12.	24 stycznia	2015	Oberstdorf	Schattenberg	K-95	HS-106	96,0 m	95,5 m	237,7 pkt	2.	7,5 pkt	Daniela Iraschko-Stolz
13.	25 stycznia	2015	Oberstdorf	Schattenberg	K-95	HS-106	96,5 m	91,0 m	233,7 pkt	2.	0,6 pkt	Daniela Iraschko-Stolz
14.	31 stycznia	2015	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-94	89,0 m	88,0 m	245,6 pkt	2.	5,8 pkt	Daniela Iraschko-Stolz
15.	1 lutego	2015	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-94	92,0 m	90,0 m	245,2 pkt	1.	–
16.	4 lutego	2017	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-94	88,5 m	87,0 m	234,0 pkt	3.	8,1 pkt	Sara Takanashi
17.	5 lutego	2017	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-94	88,0 m	91,0 m	250,0 pkt	2.	4,8 pkt	Sara Takanashi
18.	12 lutego	2017	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-95	91,0 m	90,0 m	244,6 pkt	2.	4,4 pkt	Katharina Althaus
19.	1 grudnia	2017	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-100	92,0 m	88,5 m	252,2 pkt	3.	19,3 pkt	Maren Lundby
20.	3 marca	2018	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	89,5 m	–	111,2 pkt	3.	7,4 pkt	Katharina Althaus
21.	20 stycznia	2019	Zaō	Yamagata	K-95	HS-102	94,5 m	90,0 m	195,2 pkt	3.	3,5 pkt	Maren Lundby
22.	26 stycznia	2019	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	94,0 m	94,0 m	240,3 pkt	2.	7,3 pkt	Maren Lundby

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Sezon 2011/2012
													punkty
-	35	30	-	-	6	13	27	19	25	23	26	-	96
Sezon 2012/2013
																punkty
4	8	5	10	8	12	9	9	20	9	3	4	-	-	10	6	481
Sezon 2013/2014
																		punkty
4	7	3	2	2	2	13	3	2	3	3	4	5	-	-	-	5	-	806
Sezon 2014/2015
													punkty
19	7	2	1	2	2	2	1	8	12	-	-	4	672
Sezon 2015/2016
																	punkty
15	4	7	35	-	10	11	28	23	25	5	17	20	13	10	13	6	345
Sezon 2016/2017
																			punkty
13	12	12	21	5	8	5	5	4	7	4	6	3	2	4	2	-	-	7	723
Sezon 2017/2018
															punkty
3	7	6	6	7	7	-	-	5	5	3	5	5	4	8	570
Sezon 2018/2019
																								punkty
5	15	7	7	15	8	11	13	3	8	2	6	6	9	12	8	7	18	22	17	21	23	17	12	686
Sezon 2020/2021
													punkty
-	22	-	-	11	20	16	-	-	-	-	-	-	59
Sezon 2021/2022
																			punkty
-	-	-	-	-	-	q	48	49	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

Sezon 2012/2013
									4
Sezon 2013/2014
									4
Sezon 2017/2018
								4	-
Sezon 2018/2019
								1	1
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – brak startu

Turniej Sylwestrowy

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2021/2022	48.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2012	4.[13]
2013	27.[14]
2016	2.[15]

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	17 sierpnia	2012	Hinterzarten	Adlerschanze	K-95	HS-108	97,5 m	96,5 m	237,9 pkt	3.	21,5 pkt	Daniela Iraschko
2.	11 września	2016	Czajkowskij	Snieżynka	K-95	HS-106	98,0 m	101,0 m	237,5 pkt	2.	23,2 pkt	Sara Takanashi

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

2012
				punkty
6	3	7	14	154
2013
						punkty
14	7	-	-	-	-	54
2016
			punkty
6	6	2	160
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2006/2007	26.[16]
2007/2008	18.[17]
2008/2009	37.[18]
2009/2010	8.[19]
2010/2011	31.[20]
2011/2012	66.[21]
2021/2022	10.[22]

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	2 stycznia	2010	Baiersbronn	Große Ruhestein	K-85	HS-90	94,0 m	88,5 m	245,0 pkt
2.	13 marca	2022	Park City	Utah Olympic Park	K-90	HS-100	84,5 m	86,0 m	170,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	20 lutego	2008	Baiersbronn	Große Ruhestein	K-85	HS-90	85,5 m	89,5 m	236,0 pkt	3.	5,5 pkt	Atsuko Tanaka
2.	2 stycznia	2010	Baiersbronn	Große Ruhestein	K-85	HS-90	94,0 m	88,5 m	245,0 pkt	1.	–
3.	6 stycznia	2010	Schonach	Langenwaldschanze	K-90	HS-96	88,0 m	94,0 m	229,0 pkt	2.	12,0 pkt	Daniela Iraschko
4.	4 grudnia	2021	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-95	HS-106	85,5 m	97,0 m	183,5 pkt	3.	5,9 pkt	Marija Jakowlewa
5.	5 grudnia	2021	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-95	HS-106	96,5 m	96,5 m	214,0 pkt	3.	5,6 pkt	Diana Toropczenowa
6.	13 marca	2022	Park City	Utah Olympic Park	K-90	HS-100	84,5 m	86,0 m	170,5 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Sezon 2006/2007
																				punkty
-	-	-	-	31	-	33	-	7	6	17	10	18	18	26	12	-	-	-	-	169
Sezon 2007/2008
																	punkty
10	11	6	45	-	-	-	-	8	10	27	17	20	3	-	-	-	237
Sezon 2008/2009
																		punkty
-	-	-	-	23	30	24	18	-	-	-	-	10	12	-	-	-	-	77
Sezon 2009/2010
																		punkty
-	-	-	-	-	-	1	8	2	6	9	21	14	47	5	5	15	10	441
Sezon 2010/2011
																				punkty
-	-	-	-	-	-	11	15	17	11	13	-	-	15	20	-	-	16	17	-	154
Sezon 2011/2012
							punkty
-	-	32	25	-	-	-	6
Sezon 2021/2022
																punkty
3	3	-	-	-	-	14	20	-	-	12	1	-	-	-	-	271
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2008	24.[23]
2009	30.[24]
2011	31.[25]
2016	5.[26]
2018	7.[27]

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	27 sierpnia	2016	Oberwiesenthal	Fichtelbergschanzen	K-95	HS-106	96,0 m	95,0 m	210,6 pkt	3.	28,2 pkt	Lucile Morat

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

2008
										punkty
16	24	23	11	23	21	24	40	-	-	79
2009
							punkty
14	26	21	37	20	-	-	44
2011
								punkty
-	-	24	12	30	26	-	-	35
2016
			punkty
5	3	-	105
2018
		punkty
7	6	76
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30   -  − zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2014/2015	16.[28]
2016/2017	22.[29]

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	17 września	2016	Hinterzarten	Rothaus-Schanze	K-95	HS-108	92,0 m	96,5 m	218,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	9 sierpnia	2014	Hinterzarten	Rothaus-Schanze	K-95	HS-108	95,0 m	95,0 m	224,5 pkt	2.	15,5 pkt	Gianina Ernst
2.	17 września	2016	Hinterzarten	Rothaus-Schanze	K-95	HS-108	92,0 m	96,5 m	218,0 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

Sezon 2014/2015
										punkty
-	-	2	7	-	-	-	-	-	-	116
Sezon 2016/2017
											punkty
-	-	-	-	-	-	1	-	-	-	-	100
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30   -  − zawodniczka nie wystartowała

Uwagi

1. Skład zespołu: Richard Freitag, Severin Freund, Ulrike Gräßler i Carina Vogt.
2. Skład zespołu: Katharina Althaus, Richard Freitag, Severin Freund i Carina Vogt.
3. Skład zespołu: Markus Eisenbichler, Carina Vogt, Andreas Wellinger i Svenja Würth.
4. Skład zespołu: Katharina Althaus, Juliane Seyfarth, Ramona Straub i Carina Vogt.
5. Skład zespołu: Katharina Althaus, Ramona Straub, Carina Vogt i Svenja Würth.