Drozd oliwkowy

Drozd oliwkowy^[4] (Turdus obscurus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny drozdowatych (Turdidae), występujący w Azji. Sporadycznie zalatuje do Polski. Nie jest zagrożony.

Drozd oliwkowy

Turdus obscurus[1]
J.F. Gmelin, 1789
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	śpiewające
Rodzina	drozdowate
Podrodzina	drozdy
Rodzaj	Turdus
Gatunek	drozd oliwkowy
Synonimy
Turdus pallidus obscurus J.F. Gmelin, 1789[2] Merula subobscura Salvadori, 1889[2] Turdus obscurus buturlini Domaniewski, 1918[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
najmniejszej troski

Systematyka

Po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego gatunek ten opisał Johann Friedrich Gmelin w 1789 w 13. edycji linneuszowskiego Systema Naturae. Autor nadał mu nazwę Turdus obscurus, a jako miejsce typowe wskazał syberyjskie lasy za jeziorem Bajkał^[5]. Wcześniej, w 1783 drozda oliwkowego opisał John Latham, jednakże określił jedynie jego angielską nazwę zwyczajową: Dark Thrush^[6].

Jest to gatunek monotypowy^[7][8].

Zasięg występowania

Drozd oliwkowy zamieszkuje środkową i wschodnią Syberię po Kamczatkę i Sachalin^[7]. Wędrowny; zimuje od północno-wschodniej części subkontynentu indyjskiego po Tajwan, Filipiny i Wielkie Wyspy Sundajskie (Indonezja)^[7].

Do Polski zalatuje sporadycznie – stwierdzony 9 razy^[9][10], w tym zaledwie 3 razy od początku XX wieku^[10]. Ostatnie stwierdzenie miało miejsce w 2004 roku w Stubnie w woj. wielkopolskim, zaobserwowano wówczas dwa osobniki^[9][10].

Charakterystyka

Wygląd zewnętrzny

Nieco mniejszy od drozda śpiewaka. Samiec ma ciemnoszarą głowę, białe brwi, czarny kantarek i białą nasadę dzioba. Grzbiet i skrzydła są koloru brązowego, pokrywy podskrzydłowe płowoszare. Pierś i boki pomarańczowe, natomiast spód ciała biały. Samce w szacie spoczynkowej i samice bledsze, z oliwkowobrązową głową i karkiem, ochrowymi bokami i jasnym gardłem. We wszystkich szatach żółte nogi i ciemny dziób z żółtą nasadą dolnej części.

Rozmiary

długość ciała 21–23 cm^[7], rozpiętość skrzydeł ok. 36–38 cm; masa ciała 61–117 g^[7]

Głos

Odzywa się cienkim „tsii”. Śpiew fletowy, podobny jak u paszkota.

Zachowanie

Podczas wędrówek i na zimowiskach często tworzy małe stada.

Środowisko

Gęste lasy iglaste i tajga, ponadto zadrzewienia mieszane, obszary rolnicze i ogrody.

Pożywienie

Głównie owady i ich larwy oraz inne bezkręgowce zbierane na ziemi, a także jagody.

Lęgi

Gniazdo

Na drzewie.

Jaja

Samica składa 4–6 jaj.

Status i ochrona

Gatunek nie jest zagrożony według danych IUCN (status LC – Least Concern). Liczebność światowej populacji nie została oszacowana, ale ptak ten jest dość pospolity lub pospolity na większości zasięgu występowania. Trend liczebności populacji nie jest znany^[3].

W Polsce objęty jest ścisłą ochroną gatunkową^[11].

Zobacz też

• ptaki Polski