Edmund Ujma

Edmund Ujma (ur. 22 listopada 1913 w Brzózce, zm. 19 maja 1981^[1] w Zielonej Górze) – polski inżynier i działacz polityczny, poseł na Sejm PRL III, IV i V kadencji (1961–1972).

Edmund Ujma

Data i miejsce urodzenia	22 listopada 1913 Brzózka
Data śmierci	19 maja 1981
Poseł na Sejm PRL III, IV i V kadencji
Okres	od 1961 do 1972
Przynależność polityczna	Stronnictwo Demokratyczne
Odznaczenia

Życiorys

Po ukończeniu szkoły średniej w Częstochowie studiował na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej, po czym rozpoczął w 1938 pracę w Powiatowym Zarządzie Drogowym w Kielcach. W czasie II wojny światowej zatrudniony jako technik budowlany i ślusarz w Hucie Blachstädt.

Po 1945 wyjechał do Wielkopolski, gdzie znalazł pracę w Powiatowym Zarządzie Dróg w Wolsztynie. W 1950 awansował, uzyskując posadę szefa Wydziału Komunikacji prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze. Od 1952 był dyrektorem Wojewódzkiego Zarządu Dróg Publicznych. Zasiadał w Radzie Technicznej przy Ministerstwie Komunikacji.

Od 1946 należał do Stronnictwa Demokratycznego, z ramienia którego pełnił mandat posła na Sejm PRL III, IV i V kadencji. Zasiadał w Komisjach Budownictwa o Gospodarki Komunalnej oraz Komunikacji i Łączności jako jej wiceprzewodniczący. Początkowo posłował z okręgu Gorzów Wielkopolski, później z Zielonej Góry. Udzielał się w Kole Łowieckim „Dzik” w Zielonej Górze.

Pochowany na Starym Cmentarzu w Zielonej Górze^[1].

Odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi (1952)^[2]
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)^[3][4]
• Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966)^[5]