Elina Switolina

Elina Mychajliwna Switolina, ukr. Еліна Михайлівна Світоліна (ur. 12 września 1994 w Odessie) – ukraińska tenisistka, brązowa medalistka igrzysk olimpijskich z Tokio (2020) w grze pojedynczej.

Elina Switolina

Еліна Світоліна

Elina Switolina (2023)
Pełne imię i nazwisko	Elina Mychajliwna Switolina
Państwo	Ukraina
Data i miejsce urodzenia	12 września 1994 Odessa
Wzrost	174 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	2010
Zakończenie kariery	aktywna
Trener	Raemon Sluiter
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	18 WTA, 1 WTA 125K, 7 ITF
Najwyżej w rankingu	3 (11 września 2017)
Australian Open	QF (2018, 2019, 2025)
Roland Garros	QF (2015, 2017, 2020, 2023, 2025)
Wimbledon	SF (2019, 2023)
US Open	SF (2019)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	2 WTA, 2 ITF
Najwyżej w rankingu	108 (4 maja 2015)
Australian Open	1R (2014, 2016)
Roland Garros	2R (2014)
Wimbledon	2R (2016)
US Open	2R (2014)
Gra mieszana
Wygrane turnieje	0
Australian Open	SF (2017)
Roland Garros	2R (2015, 2017)
Wimbledon	3R (2014)
US Open	2R (2018)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Ukraina Igrzyska olimpijskie brąz Tokio 2020 tenis ziemny (gra pojedyncza)

Życie prywatne

W kwietniu 2021 zaręczyła się z Gaëlem Monfilsem. Para pobrała się 16 lipca 2021 roku^[1]. 15 maja 2022 małżeństwo poinformowało o ciąży tenisistki^[2]. W październiku 2022 urodziła córkę Skai^[3].

Kariera tenisowa

Kariera juniorska

Jest zwyciężczynią French Open 2010 i finalistką Wimbledonu 2012 w grze pojedynczej dziewcząt. W meczu finałowym French Open wygrała z Ons Jabeur 6:2, 7:5. W spotkaniu o mistrzostwo na Wimbledonie przegrała z Eugenie Bouchard 2:6, 2:6. W klasyfikacji juniorek najwyżej była na 2. pozycji (w sierpniu 2010).

2012–2014

W grze pojedynczej w sezonie 2012 wygrała zawody WTA 125K series w Pune, pokonując w finale Kimiko Date-Krumm 6:2, 6:3. W 2013 roku triumfowała w turnieju kategorii WTA International Series w Baku. W meczu mistrzowskim zwyciężyła z Szachar Pe’er wynikiem 6:4, 6:4.

W grze podwójnej w lipcu 2014 razem z Misaki Doi odniosła triumf w Stambule. W ostatnim meczu pokonały debel Oksana Kalasznikowa–Paula Kania 6:4, 6:0. W Baku obroniła tytuł, pokonując w finale Bojanę Jovanovski 6:1, 7:6(2).

2015

W maju 2015 wygrała swój czwarty turniej w singlu, zwyciężając w Marrakeszu w dwóch setach z Tímeą Babos. 31 maja 2015 osiągnęła pierwszy w karierze ćwierćfinał Wielkiego Szlema, pokonując w 4. rundzie French Open Alizé Cornet 6:2, 7:6(9). Dwa miesiące później Ukrainka wygrała swój drugi turniej deblowy w Stambule, wygrywając w finale z Çağlą Büyükakçay i Jeleną Janković 5:7, 6:1, 10–4.

2016

Na początku roku razem z Ołeksandrem Dołhopołowem osiągnęła finał rozgrywek o Puchar Hopmana. W lutym osiągnęła półfinał w Dubaju, pokonując między innymi Muguruzę. Następnie triumfowała w Kuala Lumpur, w finale pokonując Eugenie Bouchard 6:7(5), 6:4, 7:5. W Miami dzięki zwycięstwu z Caroline Wozniacki w tie-breaku trzeciego seta doszła do czwartej rundy.

Okres słabszej gry zanotowała podczas turniejów rozgrywanych na nawierzchni ceglanej i trawiastej. W Montrealu przegrała w trzeciej rundzie z Angelique Kerber. Na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro sprawiła sensację, eliminując Serenę Williams. Udział w turnieju olimpijskim zakończyła na ćwierćfinale, w którym uległa Petrze Kvitovej. W finale w New Haven przegrała z Agnieszką Radwańską 1:6, 6:7(3).

W Tokio, Pekinie i Moskwie osiągnęła półfinały, pokonując ponownie m.in. Muguruzę i nową liderkę rankingu Kerber. W turnieju WTA Elite Trophy w Zhuhai doszła do finału, kończąc sezon na 14. miejscu.

2017

Sezon 2017 rozpoczęła od półfinału w Brisbane, gdzie pokonała m.in. liderkę rankingu Angelique Kerber. Następnie została mistrzynią w Tajpej i Dubaju, gdzie znowu wygrała z liderką rankingu, a potem w finale z Caroline Wozniacki 6:4, 6:2. W Indian Wells i Miami zanotowała odpowiednio czwartą i drugą rundę.

Podczas rozgrywek play-off Pucharu Federacji ponownie była lepsza od Kerber. Swój kolejny tytuł singlowy wywalczyła w Stambule, gdzie w meczu mistrzowskim pokonała Elise Mertens 6:2, 6:4. Podobny wynik osiągnęła w Rzymie, w fazie finałowej pokonując kolejno Karolínę Plíškovą, Garbiñe Muguruzę i w finale Simonę Halep 4:6, 7:5, 6:1. Pozwoliło jej to na objęcie prowadzenia w rankingu Road to Singapore. Podczas ćwierćfinału French Open prowadziła z Halep 6:3, 5:1 i miała piłki meczowe, ale ostatecznie uległa Rumunce.

Na kortach Wimbledonu w czwartej rundzie przegrała z triumfatorką tegorocznego Rolanda Garrosa, Jeļeną Ostapenko. W sierpniu triumfowała w Toronto, wygrywając kolejno z Darją Kasatkiną, Venus Williams, Muguruzą, Halep i w końcu z Wozniacki 6:4, 6:0. W Cincinnati wygrała jeden mecz. Na US Open w czwartej rundzie przegrała z Madison Keys.

2018

Switolina zainaugurowała sezon 2018 występem w zawodach w Brisbane odnosząc zwycięstwo w pierwszej rundzie nad Carlą Suárez Navarro 6:2, 6:4^[4], następnie wygrała z Aną Kojuh 6:3, 6:1^[5]. W ćwierćfinale pokonała Johannę Kontę, która przy stanie 1:6, 7:6(6), 3:2, skreczowała z powodu kontuzji biodra^[6]. W półfinale triumfowała nad Karolíną Plíškovą 7:5, 7:5, po czym, zwyciężywszy Alaksandrę Sasnowicz 6:2, 6:1, zdobyła swój 10. tytuł w grze pojedynczej^[7]. W Australian Open, w którym wystartowała z numerem czwartym, pokonała Ivanę Jorović 6:3, 6:2^[8], Kateřinę Siniakovą 4:6, 6:2, 6:1^[9], Martę Kostiuk 6:2. 6:2^[10] i Denisę Allertovą 6:3, 6:0^[11]. W ćwierćfinale przegrała z Elise Mertens 4:6, 0:6^[12].

W Doha wygrała z Markétą Vondroušovą 6:2, 6:4 w drugiej rundzie, po czym uległa Petrze Kvitovej 4:6, 5:7^[13][14]. W Dubaju obroniła tytuł sprzed roku, a zarazem odniosła 11. triumf w głównym cyklu WTA^[15]. Zaczęła turniej od 2. rundy, pokonując odpowiednio Wang Qiang 6:1, 5:7, 6:2, Naomi Ōsakę 6:2, 6:4, Angelique Kerber 6:3, 6:3, a w finale Darję Kasatkinę 6:4, 6:0^[16].

W Indian Wells nie popisała się najlepszym tenisem, ponieważ zdołała wygrać tylko jeden mecz przeciwko Monie Barthel 6:4, 6:3. Następnie uległa hiszpance Navarro. Więcej szczęścia przyniósł jej turniej w Miami, iż doszła tam do ćwierćfinału, rozpoczynając turniej od drugiej rundy, kolejno pokonując: Osake 6:4, 6:2, Gawriłową 4:6, 6:0, 6:1 i Barty 7:5, 6:4. W 1/4 finału uległa młodszej od siebie Ostapenko, ostatecznie przegrywając w dwóch tiebrekach.

Na korty powróciła po miesiącu przerwy od grania. Były to jej pierwsze w tym sezonie zawody rozgrywane na kortach ceglanych. W Stuttgarcie wygrała z Markétą Vondroušovą, która z powodu kontuzji musiała skreczować przy stanie 3:2, w trzecim secie, a następnie musiała oddać wyższość Caroline Garcii przegrywając 7:6(4), 4:6, 2:6. W Madrycie pokonała Alizé Cornet 6:2, 6:2 aby w następnej rundzie ulec ponownie Suárez Navarro 6:2, 6:7(3), 4:6. Turniej w Rzymie zaczął się dla Eliny cudownie. Wygrała z Martić 6:1, 6:2^[17], następnie po nieudanym pierwszym secie w meczu z Darja Kasatkiną wróciła aby wygrać 0:6, 6:3, 6:2.^[18] W 1/4 finału odesłała do domu mistrzynie wielkoszlemową Angelique Kerber wygrywając 6:4, 6:4^[19] W półfinale zmierzyła się z Kontaveit z Estonii, którą pokonała 6:4, 6:3 i tym samym awansowała do drugiego z rzędu finału tego turnieju^[20]. Po raz drugi w finale przyszło jej mierzyć się z Simoną Halep, którą rok wcześniej pokonała w trzech setach w tym samym finale. Tym razem spotkanie było o wiele szybsze, ponieważ trwało ponad 1 godzinę. Tym zwycięstwem Switolina odniosła 12 triumf w głównym cyklu WTA w swojej karierze^[21].

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Turniej	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	2024	2025	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	1R	3R	3R	2R	3R	QF	QF	3R	4R	3R	A	4R	QF	0 / 12	29 – 12
French Open	A	Q1	Q2	2R	2R	QF	4R	QF	3R	3R	QF	3R	A	QF	4R	QF	0 / 12	33 – 12
Wimbledon	A	A	Q1	1R	1R	2R	2R	4R	1R	SF	NH	2R	A	SF	QF	3R	0 / 11	22 – 11
US Open	A	A	1R	2R	1R	3R	3R	4R	4R	SF	A	QF	A	3R	3R		0 / 11	24 – 11
Ranking na koniec roku	498	269	156	40	29	19	14	6	4	6	5	15	236	25	23		0 / 46	108 – 46

Występy w grze podwójnej

Turniej	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	2024	2025	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	1R	A	1R	A	A	A	A	A	A	A	A	A	0 / 2	0 – 2
French Open	A	A	A	A	2R	A	1R	A	A	A	A	A	A	A	A	A	0 / 2	1 – 2
Wimbledon	A	A	A	Q2	1R	A	2R	A	A	A	NH	A	A	A	A	A	0 / 2	1 – 2
US Open	A	A	A	1R	2R	A	1R	A	1R	A	A	A	A	A	A		0 / 4	1 – 4
Ranking na koniec roku	443	442	485	261	132	159	232	435	1035	1156	628	729	–	–	–		0 / 10	3 – 10

Występy w grze mieszanej

Turniej	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	2024	2025	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	1R	1R	SF	A	A	A	A	A	A	A	A	0 / 3	1 – 3
French Open	A	A	A	A	A	2R	A	2R	A	A	NH	A	A	A	A	A	0 / 2	2 – 2
Wimbledon	A	A	A	A	3R	1R	2R	A	2R	A	NH	A	A	A	A	A	0 / 4	4 – 4
US Open	A	A	A	A	1R	1R	A	A	2R	A	NH	A	A	A	A		0 / 3	1 – 3
																	0 / 12	8 – 12

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
WTA Elite Trophy
2009 – 2020
	WTA Premier Mandatory
	WTA Premier 5
	WTA Premier
	WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od 2021
	WTA 1000 (obowiązkowe)
	WTA 1000 (nieobowiązkowe)
	WTA 500
	WTA 250
	WTA 125

Gra pojedyncza 22 (18–4)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	28 lipca 2013	Baku	Twarda	Szachar Pe’er	6:4, 6:4
Zwyciężczyni	2.	27 lipca 2014	Baku	Twarda	Bojana Jovanovski	6:1, 7:6(2)
Zwyciężczyni	3.	2 maja 2015	Marrakesz	Ceglana	Tímea Babos	7:5, 7:6(3)
Zwyciężczyni	4.	6 marca 2016	Kuala Lumpur	Twarda	Eugenie Bouchard	6:7(5), 6:4, 7:5
Finalistka	1.	27 sierpnia 2016	New Haven	Twarda	Agnieszka Radwańska	1:6, 6:7(3)
Finalistka	2.	6 listopada 2016	Zhuhai	Twarda (hala)	Petra Kvitová	4:6, 2:6
Zwyciężczyni	5.	5 lutego 2017	Tajpej	Twarda (hala)	Peng Shuai	6:3, 6:2
Zwyciężczyni	6.	25 lutego 2017	Dubaj	Twarda	Caroline Wozniacki	6:4, 6:2
Zwyciężczyni	7.	30 kwietnia 2017	Stambuł	Ceglana	Elise Mertens	6:2, 6:4
Zwyciężczyni	8.	21 maja 2017	Rzym	Ceglana	Simona Halep	4:6, 7:5, 6:1
Zwyciężczyni	9.	13 sierpnia 2017	Toronto	Twarda	Caroline Wozniacki	6:4, 6:0
Zwyciężczyni	10.	6 stycznia 2018	Brisbane	Twarda	Alaksandra Sasnowicz	6:2, 6:1
Zwyciężczyni	11.	24 lutego 2018	Dubaj	Twarda	Darja Kasatkina	6:4, 6:0
Zwyciężczyni	12.	20 maja 2018	Rzym	Ceglana	Simona Halep	6:0, 6:4
Zwyciężczyni	13.	28 października 2018	Singapur	Twarda (hala)	Sloane Stephens	3:6, 6:2, 6:2
Finalistka	3.	3 listopada 2019	Shenzhen	Twarda (hala)	Ashleigh Barty	4:6, 3:6
Zwyciężczyni	14.	8 marca 2020	Monterrey	Twarda	Marie Bouzková	7:5, 4:6, 6:4
Zwyciężczyni	15.	26 września 2020	Strasburg	Ceglana	Jelena Rybakina	6:4, 1:6, 6:2
Zwyciężczyni	16.	28 sierpnia 2021	Chicago	Twarda	Alizé Cornet	7:5, 6:4
Zwyciężczyni	17.	27 maja 2023	Strasburg	Ceglana	Anna Blinkowa	6:2, 6:3
Finalistka	4.	7 stycznia 2024	Auckland	Twarda	Coco Gauff	7:6(4), 3:6, 3:6
Zwyciężczyni	18.	20 kwietnia 2025	Rouen	Ceglana (hala)	Olga Danilović	6:4, 7:6(8)

Gra podwójna 2 (2–0)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	20 lipca 2014	Stambuł	Twarda	Misaki Doi	Oksana Kalasznikowa Paula Kania	6:4, 6:0
Zwyciężczyni	2.	26 lipca 2015	Stambuł	Twarda	Darja Gawriłowa	Çağla Büyükakçay Jelena Janković	5:7, 6:1, 10–4

Finały turniejów WTA 125K series

Gra pojedyncza 1 (1–0)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	11 listopada 2012	Pune	Twarda	Kimiko Date-Krumm	6:2, 6:3

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze pojedynczej

Rok	Rezultat	Przeciwniczka	Wynik
2017	Faza grupowa	Caroline Wozniacki Caroline Garcia Simona Halep	2:6, 0:6 7:6(7), 3:6, 5:7 6:3, 6:4
2018	Zwycięstwo	Sloane Stephens	3:6, 6:2, 6:2
2019	Finał	Ashleigh Barty	4:6, 3:6
2021	zawodniczka rezerwowa (nie wystąpiła – zrezygnowała ze startu)

Występy w Turnieju WTA Tournament of Champions/WTA Elite Trophy

W grze pojedynczej

Rok	Rezultat	Przeciwniczka	Wynik
2013	Faza grupowa (zawodniczka rezerwowa)	Anastasija Pawluczenkowa Simona Halep	2:6, 4:6 1:6, 1:6
2014	zawodniczka rezerwowa
2015	Półfinał	Karolína Plíšková	3:6, 1:6
2016	Finał	Petra Kvitová	4:6, 2:6

Wygrane turnieje rangi ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $

turnieje z pulą nagród 75 000 $

turnieje z pulą nagród 50 000 $

turnieje z pulą nagród 25 000 $

turnieje z pulą nagród 15 000 $

turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

	Data	Turniej	Kat.	($)	Naw.	Finalistka	Wynik
1.	21/08/2011	Stambuł	ITF	10 000	twarda	Anja Prislan	6:2, 6:7, 6:0
2.	22/10/2011	Lagos	ITF	25 000	twarda	Donna Vekić	6:4, 6:3
3.	25/03/2012	La Marsa	ITF	25 000	ziemna	Izabełła Szinikowa	7:6(4), 7:6(5)
4.	30/09/2012	Telawi	ITF	50 000	ziemna	Łesia Curenko	6:1, 6:2
5.	03/02/2013	Ejlat	ITF	75 000	twarda	Marta Sirotkina	6:3, 3:6, 7:5
6.	04/08/2013	Donieck	ITF	75 000	twarda	Tímea Babos	3:6, 6:2, 7:6(9)

Występy w igrzyskach olimpijskich

Gra pojedyncza

Runda	Przeciwniczka	Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Ukraina [15]
I runda	Niemcy: Andrea Petković	2:6, 6:1, 6:3
II runda	Wielka Brytania: Heather Watson	6:3, 1:6, 6:3
III runda	Stany Zjednoczone: Serena Williams [1]	6:4, 6:3
Ćwierćfinał	Czechy: Petra Kvitová [11]	2:6, 0:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo  Ukraina [4]
I runda	Niemcy: Laura Siegemund	6:3, 5:7, 6:4
II runda	Australia: Ajla Tomljanović	4:6, 6:3, 6:4
III runda	Grecja: Maria Sakari [14]	5:7, 6:3, 6:4
Ćwierćfinał	Włochy: Camila Giorgi	6:4, 6:4
Półfinał	Czechy: Markéta Vondroušová	3:6, 1:6
O brązowy medal	Kazachstan: Jelena Rybakina [15]	1:6, 7:6(5), 6:4
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Paryżu 2024, reprezentując państwo  Ukraina
I runda	Japonia: Moyuka Uchijima	6:2, 6:1
II runda	Stany Zjednoczone: Jessica Pegula [5]	4:6, 6:1, 6:3
III runda	Czechy: Barbora Krejčíková [9]	6:7(5), 6:2, 4:6

Gra podwójna

Runda	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Ukraina
I runda	Olha Sawczuk	Czechy: Andrea Hlaváčková / Lucie Hradecká [6]	6:7(1), 6:1, 4:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo  Ukraina
I runda	Dajana Jastremśka	Francja: Alizé Cornet / Fiona Ferro	2:6, 4:6

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (2)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	2010	French Open	Ceglana	Uns Dżabir	6:2, 7:5
Finalistka	2012	Wimbledon	Trawiasta	Eugenie Bouchard	2:6, 2:6

Gra podwójna (1)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	2010	Wimbledon	Trawiasta	Irina Chromaczowa	Tímea Babos Sloane Stephens	7:6(7), 2:6, 2:6