Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Jeļena Ostapenko
łotewska tenisistka Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Jeļena „Aļona[1]” Ostapenko (ur. 8 czerwca 1997 w Rydze) – łotewska tenisistka, triumfatorka French Open 2017 w grze pojedynczej i US Open 2024 w grze podwójnej, finalistka Australian Open 2024 i 2025 w deblu oraz Wimbledonu 2019 w mikście.
_11.jpg)
Remove ads
Kariera tenisowa
Podsumowanie
Perspektywa
2012–2014
W zawodach rangi ITF w Tallinnie w roku 2012 po raz pierwszy przeszła przez kwalifikacje i wygrała jeden mecz w turnieju głównym.
Jeszcze w tym samym sezonie zdobyła pierwszy tytuł (w Sztokholmie).
Dwa lata później wygrała juniorski Wimbledon w grze pojedynczej oraz została brązową medalistką Igrzysk Olimpijskich Młodzieży w Nankinie.
9 września 2014 zadebiutowała w głównej drabince turnieju WTA podczas Tashkent Open 2014, odpadając w drugiej rundzie. W tym samym roku wygrała trzy singlowe i dwa deblowe turnieje rangi ITF.
2015
Na przełomie czerwca i lipca wystąpiła w wielkoszlemowym Wimbledonie. W meczu pierwszej rundy pokonała Carlę Suárez Navarro 6:2, 6:0. Przegrała z Francuzką Mladenovic. Odpadła na tym samym etapie w ostatnim wielkoszlemowym turnieju sezonu US Open, ulegając Sarze Errani w trzech setach. Dotarła również do finału rozgrywek w Québecu, w finale przegrywając z Anniką Beck 2:6, 2:6. Awans do finału sprawił, że Ostapenko zadebiutowała w czołowej setce rankingu. Ostatecznie zakończyła sezon plasując się na 79 miejscu. W tym sezonie w rozgrywkach rangi ITF zwyciężyła w jednym singlowym i w dwóch deblowych turniejach.
2016
W lutym po raz pierwszy w karierze awansowała do finału turnieju rangi WTA Premier 5 w Dosze. W finale lepsza od Łotyszki okazała się Carla Suárez Navarro, triumfując 1:6, 6:4, 6:4. Tak dobry wynik sprawił, że Ostapenko zadebiutowała w czołowej 50 rankingu WTA. Kolejne sukcesy odniosła w katowickim Spodku, gdzie doszła do półfinału turnieju rangi WTA International – Katowice Open. Przegrała z Włoszką Camilą Giorgi 4:6, 3:6.
W maju wystąpiła w Madrycie podczas Mutua Madrid Open. Zaliczyła udany występ, docierając do trzeciej rundy, gdzie z turnieju wyeliminowała ją późniejsza triumfatorka French Open – Garbine Muguruza.
Doszła również do dwóch ćwierćfinałów turniejów WTA w Birmingham i Florianópolis. Reprezentowała Łotwę na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Rio de Janeiro. Z turniejem pożegnała się w pierwszej rundzie, ulegając mistrzyni wielkoszlemowej Samancie Stosur 6:1, 3:6, 2:6.
2017
Sezon rozpoczęła od półfinału turnieju w Auckland. Na Australian Open odpadła w trzeciej rundzie, przegrywając z Karolíną Plíškovą 6:4, 0:6, 8:10. W lutym wygrała turniej deblowy w Petersburgu w parze z Alicją Rosolską. W kwietniu natomiast triumfowała w Stuttgarcie razem z Raquel Atawo.
Sezon na kortach ziemnych rozpoczęła od finału WTA Premier w Charleston. W drodze do meczu o tytuł pokonała m.in. Caroline Wozniacki. Ostatecznie jednak uległa Rosjance Kasatkinie 3:6, 1:6. W turnieju rangi WTA International w Pradze doszła do półfinału, ponownie pokonując Wozniacki w rundzie drugiej. Na przełomie maja i czerwca nastąpił przełom w jej singlowej karierze. Dotarła do finału French Open pokonując kolejno: Chirico, złotą medalistkę olimpijską Puig, Curenko, Stosur, Wozniacki oraz Bacsinszky. W finale zwyciężyła z rozstawioną z numerem trzecim Simoną Halep 4:6, 6:4, 6:3. Została pierwszym nierozstawionym zdobywcą paryskiego tytułu od czasu Gustavo Kuertena.
Podczas Wimbledonu zaprezentowała się równie dobrze, osiągając ćwierćfinał. W czwartej rundzie była lepsza od Eliny Switoliny 6:3, 7:6(6). W spotkaniu o półfinał przegrała z późniejszą finalistką zawodów, Amerykanką Venus Williams.
Na US Open 2017 dotarła do trzeciej rundy, ulegając Darii Kasatkinie. W przedostatnim tygodniu września sięgnęła po drugi tytuł w karierze. W finale turnieju WTA International w Seulu była lepsza od Beatriz Haddad Mai wynikiem 6:7(5), 6:1, 6:4. Zaliczyła udany występ Wuhan oraz w Pekinie, osiągając dwa półfinały, w których poniosła porażkę kolejno z Ashleigh Barty i Simoną Halep. Sezon zwieńczyła awansem do WTA Finals w Singapurze. Nie udało jej się wyjść z grupy. Pokonała Karolíne Plíškovą i przegrała z Garbiñe Muguruzą oraz Venus Williams. Rok zakończyła na 7. pozycji rankingowej.
2018
Ponownie doszła do trzeciej rundy Australian Open, odnosząc porażkę z Anett Kontaveit 3:6, 6:1, 3:6. Wygrała turniej deblowy w Dosze w parze Gabrielą Dabrowski. W marcu osiągnęła finał Miami Open, przegrywając z zeszłoroczną mistrzynią US Open, Sloane Stephens 6:7(5), 1:6. Dotarła do ćwierćfinałów w Petersburgu, Stuttgarcie, Rzymie oraz w Eastbourne. Do French Open przystąpiła jako obrończyni tytułu. Niespodziewanie musiała uznać wyższość Katerynie Baindl 5:7, 3:6 już w pierwszej rundzie.
W lipcu, awansowała do półfinału Wimbledonu, gdzie wynikiem 3:6, 3:6 uległa późniejszej mistrzyni turnieju Angelique Kerber. Końcówka sezonu nie należała do najbardziej udanych. Na US Open dotarła do trzeciej rundy, ulegając Marii Szarapowej. Również szybko pożegnała się z turniejami rozgrywanymi w Azji. Sezon zakończyła jako 22. rakieta świata.
2019
Sezon zaczęła od trzech porażek z rzędu. Pierwsze zwycięstwo odnotowała w Petersburgu, wygrywając z Kristiną Mladenovic. Przez kilka miesięcy nie była w stanie wygrać przynajmniej dwóch meczów z rzędu. W kwietniu w turnieju rozgrywanym w Charleston dotarła do trzeciej rundy, ulegając Madison Keys 5:7, 2:6. W następnych turniejach na kortach ziemnych, zwyciężyła tylko jedno spotkanie z sześciu rozegranych. W pierwszym turnieju na trawie dotarła do ćwierćfinału w Birmingham, gdzie po niewykorzystaniu piłek meczowych musiała uznać wyższość Petrze Martić. W trzeciej rundzie turnieju w Eastbourne poddała mecz w drugim secie spotkania przeciwko Jekatierinie Aleksandrowej. Porażka w pierwszej rundzie Wimbledonu sprawiła, że Ostapenko spadła na odległą, 83. pozycję w rankingu WTA.
Ostapenko dotarła do dwóch finałów deblowych: w Jurmale w parze z Galiną Woskobojewą oraz w Pekinie z Dajaną Jastremśką.
Końcówka sezonu obfitowała w same sukcesy. Ostapenko dotarła do finału turnieju rangi WTA International w Linz, przegrywając z 3:6, 6:1, 2:6 z piętnastoletnią Coco Gauff. Zakończyła rok zwycięstwem w turnieju tej samej rangi w Luksemburgu. W finale pokonała Julię Görges 6:4, 6:1. Zwycięstwo przypieczętowało jej trzeci tytuł w karierze. Awansowała na 44. miejsce w rankingu, kończąc sezon w czołowej 50.
Remove ads
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
Występy w grze podwójnej
Występy w grze mieszanej
Remove ads
Finały turniejów WTA
Gra pojedyncza 18 (9–9)
Gra podwójna 22 (11–11)
Gra mieszana 1 (0–1)
Remove ads
Występy w Turnieju Mistrzyń
W grze pojedynczej
| Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
| 2017 | Faza grupowa |  Garbiñe Muguruza Venus Williams Karolína Plíšková | 3:6, 4:6 5:7, 7:6(3), 5:7 6:3, 6:1 |
W grze podwójnej
| Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
| 2022 | Półfinał |  Ludmyła Kiczenok | Barbora Krejčíková Kateřina Siniaková | 6:7(5), 2:6 |
| 2024 | Faza grupowa | Ludmyła Kiczenok | Kateřina Siniaková Taylor Townsend Hsieh Su-wei Elise Mertens Nicole Melichar-Martinez Ellen Perez | 6:3, 3:6, 9–11 1:6, 3:6 1:6, 3:6 |
Remove ads
Występy w Turnieju WTA Elite Trophy
W grze pojedynczej
| Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
| 2018 | Wycofanie | zrezygnowała ze startu mimo kwalifikacji | |
| 2023 | Faza grupowa |  Donna Vekić Zheng Qinwen | 4:6, 6:4, 6:1 4:6, 6:1, 2:6 |
Finały turniejów ITF
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza 10 (7–3)
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
| Zwyciężczyni | 1. | 04/11/2012 |  Sztokholm |
10 000 | Twarda (hala) | Ellen Allgurin |
6:1, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 2. | 23/02/2013 | Helsingborg |
10 000 | Dywanowa (hala) | Ellen Allgurin |
6:2, 7:6(3) |
| Zwyciężczyni | 3. | 17/11/2013 |  Helsinki |
10 000 | Twarda (hala) | Susanne Celik |
7:5, 4:6, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 4. | 13/04/2014 |  Pula |
10 000 | Ceglana |  Jade Suvrijn |
7:6(4), 6:1 |
| Zwyciężczyni | 5. | 27/04/2014 | Pula |
10 000 | Ceglana | Yvonne Cavalle-Reimers |
6:2, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 6. | 04/05/2014 | Pula |
10 000 | Ceglana | Alice Balducci |
4:6, 7:6(1), 6:3 |
| Finalistka | 1. | 23/11/2014 |  Zawada |
25 000 | Dywanowa (hala) | Océane Dodin |
5:7, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 7. | 01/03/2015 |  Petersburg |
50 000 | Twarda (hala) |  Patricia Maria Țig |
3:6, 7:5, 6:2 |
| Finalistka | 2. | 28/03/2015 | Quanzhou |
50 000 | Twarda | Jelizawieta Kuliczkowa |
1:6, 7:5, 5:7 |
| Finalistka | 3. | 02/08/2015 | Sobota |
75 000 | Ceglana | Petra Cetkovská |
6:3, 5:7, 2:6 |
Gra podwójna 9 (8–1)
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik | |
| Zwyciężczyni | 1. | 27/10/2012 | Sztokholm |
10 000 | Twarda (hala) | Donika Bashota |
Maria Mokh Eva Paalma |
7:6(4), 6:1 |
| Zwyciężczyni | 2. | 22/02/2013 | Helsingborg |
10 000 | Dywanowa (hala) | Ellen Allgurin |
Cornelia Lister Lisanne van Riet |
6:2, 6:7(4), 10–7 |
| Zwyciężczyni | 3. | 30/03/2013 | Tallinn |
25 000 | Twarda (hala) | Anett Kontaveit |
Ludmyła Kiczenok Nadija Kiczenok |
2:6, 7:5, 10–0 |
| Zwyciężczyni | 4. | 19/07/2013 | Imola |
25 000 | Dywanowa | Ludmyła Kiczenok |
 Katharina Lehnert Alice Matteucci |
6:4, 3:6, 10–3 |
| Zwyciężczyni | 5. | 16/11/2013 | Helsinki |
10 000 | Twarda (hala) | Eva Paalma |
Quirine Lemoine Martina Přádová |
6:2, 5:7, 11–9 |
| Zwyciężczyni | 6. | 11/04/2014 | Pula |
10 000 | Ceglana |  Mana Ayukawa |
Alice Balducci Diana Buzean |
7:5, 3:6, 10–5 |
| Zwyciężczyni | 7. | 26/04/2014 | Pula |
10 000 | Ceglana | Rosalie van der Hoek |
Yvonne Cavallé Reimers Olga Sáez Larra |
6:1, 2:6, 10–6 |
| Zwyciężczyni | 8. | 30/01/2015 | Andrézieux-Bouthéon |
25 000 | Twarda (hala) | Gioia Barbieri |
Lesley Kerkhove Ana Vrljić |
2:6, 7:6(4), 10–3 |
| Finalistka | 1. | 31/07/2015 | Sobota |
75 000 | Ceglana | Cornelia Lister |
Kiki Bertens Richèl Hogenkamp |
6:7(2), 4:6 |
Remove ads
Występy w igrzyskach olimpijskich
Gra pojedyncza
Gra podwójna
Remove ads
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (1)
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 2014 |  Wimbledon |
Trawiasta |  Kristína Schmiedlová |
2:6, 6:3, 6:0 |
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads