Heliconia bihai

Heliconia bihai – gatunek roślin z rodziny helikoniowatych. Pochodzi z północnej części Ameryki Południowej. Popularnie uprawiana jako roślina ozdobna w całej strefie międzyzwrotnikowej. Strefy mrozoodporności: 9-11.

Heliconia bihai

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	imbirowce
Rodzina	helikoniowate
Rodzaj	helikonia
Gatunek	Heliconia bihai
Nazwa systematyczna
Heliconia bihai (L.) L. Mant. Pl. 2: 211 1771.[3]
Synonimy Bihai bihai (L.) Griggs Bihai distans (Griggs) Griggs Bihai purpurea (Griggs) Griggs Bihai rutila (Griggs) Griggs Heliconia aurea G.Rodr. Heliconia caribaea Lam. Heliconia distans Griggs Heliconia nigrescens Jacq. Heliconia purpurea Griggs Heliconia rutila Griggs Heliconia schaeferiana G.Rodr. Heliconia variegata Jacq. Musa bihai L.

Morfologia

Pokrój

Bylina osiągająca wysokość do 5 m.

Liście

Podłużne, osadzone pochwiasto, podobne do liści bananowca, o długości 15–60 cm, szerokości 6–12 cm. Wyraźny nerw środkowy.

Kwiaty

W stojących kwiatostanach z kilkoma łódkowatymi, twardymi, jasnoczerwonymi podkwiatkami o długości do 15 cm, z zielonymi krawędziami. Kwiaty wzniesione.