Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Homalocefal
rodzaj dinozaurów Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Homalocefal – rodzaj roślinożernych wymarłych dinozaurów ptasiomiednicznych z infrarzędu pachycefalozaurów. Żył na terenie dzisiejszej Mongolii w kredzie późnej około 80 milionów lat temu.
Remove ads
Odkrycie i nazwa
Takson został odkryty w skałach formacji Nemegt w Mongolii przez zespół badawczy pod kierownictwem Teresy Maryańskiej i Halszki Osmólskiej w 1974 roku i opisany jako Homalocephale calathocercos[1]. Gatunek typowy został opisany na podstawie należących do holotypu MPC-D 100/1201 niekompletnej czaszki, fragmentów mostka, 6 kręgów krzyżowych, 10 kręgów grzbietowych z przymocowanymi żebrami, 29 kręgów ogonowych, kilku niekompletnych szewronów, niepełnej miednicy, lewej kości udowej, fragmentów kości piszczelowej,kości strzałkowej, kości skokowej, kości śródstopia, a także skamieniałych ścięgien ogonowych[1].
Nazwa Homalocephale calathocercos odnosi się do fizycznych cech dinozaura. Nazwa rodzajowa Homalocephale, odnosi się do płaskiej czaszki dinozaura (gr. homalos – płaski, równy; kephalē – głowa). Epitet gatunkowy calathocercos nawiązuje do ścięgien ogonowych, które splatały się w kształt kosza (gr. kalathos – kosz, kerkos – ogon)[1].
Remove ads
Budowa
Czaszka
Jak pozostałe azjatyckie pachycefalozaury, homalocefal zamiast wypukłego sklepienia miał szerokie płaskie czoło, które okalały liczne kostne guzki. Z przodu czaszki znajdują się duże okrągłe oczodoły, pod którymi również dostrzec można kostne wyrostki. Nad oczodołem znajduje się wyraźnie zarysowany szew wieńcowy. W tylnej części czaszki znajdują się długie doły skroniowe[1]. Mimo płaskiej czaszki i widocznych szwów na czaszce, które są charakterystyczne raczej dla młodych osobników, paleontolożki doszły do wniosku, że należy ona do dorosłego osobnika[1].
Szkielet pozaczaszkowy
Na podstawie znalezionych kości oraz porównań do pokrewnego prenocefala oszacowano, że homalocefal mierzył ok. 1,8 m długości[2].
Remove ads
Klasyfikacja
Podsumowanie
Perspektywa
W 2010 roku Nick Longrich et al. doszli do wniosków, że płaskogłowi przedstawiciele pachycefalozaurów nie są oddzielnymi taksonami, a raczej niedojrzałymi jeszcze pachycefalozaurami o kopulastej budowie czaszki. W oparciu o te ustalenia odrzucali odrębność homalocefala, zamiast tego traktując go jako młode innego pochodzącego z formacji Nemegt taksonu – prenocefala[3]. Pogląd ten pokrywał się z opublikowaną w 2009 roku analizą Jacka Hornera i Marka Goodwina, którzy w swojej pracy stawiali tezę, że amerykańskie pachycefalozaury – drakoreks i stygimoloch – to w rzeczywistości młode osobniki pachycefalozaura[4].
W 2018 roku zespół Davida Evansa informował o odkryciu nowych skamielin młodych prenocefali. Co istotne, naukowcy zauważyli że już u młodych prenocefali czaszka ma kopulasty kształt. Ustalenia te pozwoliły potwierdzić odrębność taksonów Prenocephale i Homalocephale[5].
Poniższy kladogram uwzględniający homalocefala wg Evans et al.[6]
| Pachycephalosauria |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Paleobiologia
Naukowcy nie mają pewności co do diety homalocefala, jak i innych pachycefalozaurów. Posiadając małe, karbowane zęby, zwierzęta te raczej nie mogły żywić się twardymi, włóknistymi pędami roślin, preferowały raczej miękkie liście, nasiona i owoce[1]. Ze względu na podobieństwa do uzębienia teropodów, zdolnego rozrywać tkanki zwierzęce, możliwe jest, że uzupełnieniem diety roślinnej mogły być także mięso i owady[7].
Remove ads
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads