Jan Lembas

Jan Lembas (ur. 16 maja 1914 w Swoszowicach – ob. część Krakowa, zm. 6 maja 2000 w Zielonej Górze) – polski polityk, poseł na Sejm PRL VIII kadencji, w latach 1956–1973 przewodniczący prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej województwa zielonogórskiego, następnie wojewoda zielonogórski (1973–1980). Budowniczy Polski Ludowej.

Jan Lembas

Data i miejsce urodzenia	16 maja 1914 Swoszowice
Data i miejsce śmierci	6 maja 2000 Zielona Góra
Przewodniczący prezydium WRN w Zielonej Górze / wojewoda zielonogórski[1]
Okres	od 5 grudnia 1956 do 1980
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Szczepan Jurzak
Następca	Zbigniew Cyganik
Poseł VIII kadencji Sejmu PRL
Okres	od 23 marca 1980 do 31 sierpnia 1985
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się w rodzinie związanej z Polską Partią Socjalistyczną. Uzyskał wykształcenie średnie ogólne, po czym pracował m.in. w Towarzystwie Ubezpieczeniowym „Feniks” w Krakowie. Wziął udział w wojnie obronnej w 1939, potem do 1945 pracował jako robotnik; był członkiem Armii Krajowej. Po zakończeniu wojny przeniósł się na Dolny Śląsk, gdzie w 1950 ukończył studia w Wyższym Studium Prawa Administracyjnego we Wrocławiu.

Od 1945 należał do Polskiej Partii Robotniczej, a następnie do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Pracował w administracji państwowej, najpierw w Wydziale Powiatowym w Namysłowie, później jako wicestarosta (1949–1950) oraz przewodniczący prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Kożuchowie, następnie w Nowej Soli. Był członkiem egzekutywy Komitetu Powiatowego PZPR. W 1952 został sekretarzem prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze (do 1954). W latach 1954–1956 studiował w Centralnej Szkole Partyjnej PZPR w Warszawie.

Od 1956 do 1973 sprawował funkcję przewodniczącego prezydium WRN w Zielonej Górze, następnie wojewody zielonogórskiego (1973–1980). Był jednocześnie członkiem egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Zielonej Górze (1956–1980).

W 1980 w okręgu Zielona Góra uzyskał mandat posła na Sejm PRL VIII kadencji z ramienia PZPR. Zasiadał w Komisji Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska.

Odznaczony m.in. Orderem Budowniczych Polski Ludowej (1974)^[2], Orderem Sztandaru Pracy I i II klasy (1964)^[3], Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955)^[4], Medalem im. Ludwika Waryńskiego^[5] oraz radzieckim Medalem „Za ofiarną pracę” (1984)^[6].

Zmarł w 2000. Został pochowany na Starym Cmentarzu przy ul. Wrocławskiej w Zielonej Górze^[7].