Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Jarkko Nieminen
tenisista fiński Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Jarkko Nieminen (ur. 23 lipca 1981 w Masku) – fiński tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
Mąż czołowej fińskiej badmintonistki, Anu Nieminen[1].
Remove ads
Kariera tenisowa
Podsumowanie
Perspektywa
W roku 1999 zajmował 9. miejsce w rankingu juniorów i wygrał juniorski US Open w singlu, pokonując w finale Duńczyka Kristiana Plessa. Rok później oficjalnie rozpoczął karierę zawodową. Startował głównie w cyklu ATP Challenger Tour. W 2001 roku wygrał 4 turnieje tej rangi, a w swoim 2 starcie w cyklu ATP World Tour w Sztokholmie doszedł do finału, pokonując m.in. Marokańczyka Junusa al-Ajnawi'ego oraz Szwedów Thomasa Johanssona i Thomasa Enqvista, a przegrywając z Holendrem Sjengiem Schalkenem (chociaż prowadził w piątym secie finału 3:0 z podwójnym przełamaniem serwisu). Na koniec sezonu znalazł się w czołowej setce rankingu jako pierwszy Fin od 10 lat, natomiast finał turniejowy osiągnął jako pierwszy Fin od 20 lat.
W 2002 roku był w 2 finałach turniejowych na nawierzchni ziemnej. W Estoril przegrał w decydującym meczu z Davidem Nalbandianem, a na Majorce z Gastónem Gaudio. Rok później doszedł do finału w Monachium, gdzie uległ Rogerowi Federerowi. Był również w 1/8 finału Rolanda Garrosa oraz finale deblowego turnieju w Bangkoku, grając w parze z Andrew Kratzmannem.
W 2004 roku stracił 3 miesiące startów z powodu kontuzji, ale utrzymał się w czołowej setce rankingu. Zagrał natomiast na igrzyskach olimpijskich w Atenach dochodząc do 2 rundy zawodów singlowych.
W 2005 roku jako pierwszy Fin w historii doszedł do ćwierćfinału wielkoszlemowego, na US Open, ponosząc porażkę w pojedynku o awans do dalszej rundy z Lleytonem Hewittem[2].
W styczniu 2006 roku odniósł pierwsze zwycięstwo turniejowe, pokonując w finale w Auckland Chorwata Mario Ančicia 6:2, 6:2[3]. Do końca sezonu osiągnął również finał w Sztokholmie, gdzie ostatecznie przegrał z Jamesem Blake.
We wrześniu 2007 roku Nieminen wygrał swój pierwszy turniej ATP World Tour w grze podwójnej na kortach twardych w Mumbaju. W parze z Robertem Lindstedtem pokonali w finale debel Rohan Bopanna–Aisam-ul-Haq Qureshi. Podczas turnieju w Bazylei, w październiku 2007 roku, pokonując m.in. Cypryjczyka Markosa Pagdatisa doszedł do finału singla, gdzie przegrał z broniącym tytułu, liderem światowego rankingu, Rogerem Federerem.
Rok 2008 Fin zakończył z 1 turniejowym finałem, w Adelaide. Będąc rozstawionym z nr 3. pokonał po drodze Jo-Wilfrieda Tsongę, jednak w finale nie sprostał Michaëlowi Llodrze. Uczestniczył również w rywalizacji singlowej igrzysk olimpijskich w Pekinie, z której został wyeliminowany w 1 rundzie.
W roku 2009 Nieminen osiągnął na początku sezonu finał singla w Sydney przegrywając w decydującym meczu z Davidem Nalbandianem. Wcześniej zdołał pokonać będącego na 3. miejscu w rankingu Novaka Đokovicia. W lutym awansował wspólnie z Rohanem Bopanną do finału halowego turnieju w San José. Pojedynek finałowy ostatecznie przegrali z parą Tommy Haas–Radek Štěpánek. Następnie z powodu kontuzji nadgarstka Fin nie mógł grać przez kilka miesięcy i do Touru powrócił w drugiej połowie sezonu.
Pod koniec lipca 2010 roku wygrał drugi turniej deblowy rozgrywek ATP World Tour. Wspólnie z Johanem Brunströmem pokonali w finale turnieju w Gstaad brazylijski debel Marcelo Melo–Bruno Soares. Na początku października Nieminen dotarł do finału zawodów singlowych w Bangkoku, eliminując po drodze m.in. finalistę z 2009, Viktora Troickiego. Pojedynek o mistrzostwo przegrał z Guillermo Garcíą Lópezem. W tym samym miesiącu Fin awansował wraz z Johanem Brunströmem do finału w Sztokholmie. W meczu o tytuł para Brunström–Nieminen nie sprostała jednak deblowi Eric Butorac–Jean-Julien Rojer.
W połowie października 2011 roku Nieminen dotarł do finału w Sztokholmie. Finałowe spotkanie przegrał z Gaëlem Monfilsem. Była to zarazem dziesiąta porażka Fina w finale singla w karierze.
Na początku 2012 roku wygrał drugi turniej singlowy, w Sydney. W finale pokonał Juliena Benneteau wynikiem 6:2, 7:5[4]. W zawodach gry podwójnej podczas tego samego turnieju Nieminen osiągnął finał. W parze z Matthew Ebdenem nie sprostali braciom Bryan, Mike'owi oraz Bobowi[5]. Latem zagrał po raz trzeci na igrzyskach olimpijskich w Londynie. Doszedł tam do 2 rundy zawodów singlowych.
Pierwszy finał do jakiego Fin dotarł w 2013 roku miał miejsce w maju w Monachium, w konkurencji gry podwójnej. Nieminen grał wówczas w parze z Dmitrijem Tursunowem, a w finale pokonali 6:1, 6:4 Erica Butoraca i Markosa Pagdatisa. Pod koniec tego samego miesiąca Fin dotarł do finału gry pojedynczej w Düsseldorfie, gdzie nie sprostał Juanowi Mónaco.
Na początku sierpnia 2014 roku Nieminen wygrał po raz czwarty zawody w grze podwójnej, tym razem w Kitzbühel. Dokonał tego wspólnie z Henrim Kontinenem.
W kolejnym sezonie zwyciężył w piątym deblowym turnieju, zawodach w Buenos Aires, gdzie partnerował mu André Sá. W meczu mistrzowskim tenisiści odnieśli zwycięstwo 6:4, 4:6, 10–7 nad parą Pablo Andújar–Oliver Marach. 9 listopada 2015 zakończył karierę zawodniczą[6].
Od roku 1999 Nieminen był reprezentantem Finlandii w Pucharze Davisa. Rozegrał dla zespołu 85 meczów. W singlu wygrał 45 pojedynków, natomiast 14 w deblu.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 13. miejscu w lipcu 2006 roku, z kolei w zestawieniu deblistów pod koniec stycznia 2008 roku zajmował 45. pozycję.
Finały w turniejach ATP World Tour
Gra pojedyncza (2–11)
|
| |||||||||||||
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
| Finalista | 1. | 28 października 2001 | Sztokholm | Twarda (hala) |  Sjeng Schalken |
6:3, 3:6, 3:6, 6:4, 3:6 |
| Finalista | 2. | 14 kwietnia 2002 | Estoril | Ceglana |  David Nalbandian |
4:6, 6:7(5) |
| Finalista | 3. | 5 maja 2002 | Majorka | Ceglana | Gastón Gaudio |
2:6, 3:6 |
| Finalista | 4. | 4 maja 2003 | Monachium | Ceglana |  Roger Federer |
1:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 1. | 14 stycznia 2006 | Auckland | Twarda |  Mario Ančić |
6:2, 6:2 |
| Finalista | 5. | 15 października 2006 | Sztokholm | Twarda (hala) |  James Blake |
4:6, 2:6 |
| Finalista | 6. | 28 października 2007 | Bazylea | Dywanowa (hala) | Roger Federer |
3:6, 4:6 |
| Finalista | 7. | 5 stycznia 2008 | Adelaide | Twarda |  Michaël Llodra |
3:6, 4:6 |
| Finalista | 8. | 18 stycznia 2009 | Sydney | Twarda | David Nalbandian |
3:6, 7:6, 2:6 |
| Finalista | 9. | 3 października 2010 | Bangkok | Twarda (hala) |  Guillermo García-López |
4:6, 6:3, 4:6 |
| Finalista | 10. | 23 października 2011 | Sztokholm | Twarda (hala) | Gaël Monfils |
5:7, 6:3, 2:6 |
| Zwycięzca | 2. | 15 stycznia 2012 | Sydney | Twarda | Julien Benneteau |
6:2, 7:5 |
| Finalista | 11. | 25 maja 2013 | Düsseldorf | Ceglana | Juan Mónaco |
4:6, 3:6 |
Gra podwójna (5–4)
|
| |||||||||||||
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy w finale | Wynik finału |
| Finalista | 1. | 28 września 2003 | Bangkok | Twarda (hala) |  Andrew Kratzmann |
 Jonatan Erlich Andy Ram |
3:6, 6:7(4) |
| Zwycięzca | 1. | 30 września 2007 | Mumbaj | Twarda |  Robert Lindstedt |
 Rohan Bopanna  Aisam-ul-Haq Qureshi |
7:6(3), 7:6(5) |
| Finalista | 2. | 15 lutego 2009 | San José | Twarda (hala) | Rohan Bopanna |
 Tommy Haas  Radek Štěpánek |
2:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 2. | 1 sierpnia 2010 | Gstaad | Ceglana | Johan Brunström |
 Marcelo Melo Bruno Soares |
6:3, 6:7(4), 11–9 |
| Finalista | 3. | 24 października 2010 | Sztokholm | Twarda (hala) | Johan Brunström |
Eric Butorac  Jean-Julien Rojer |
4:6, 6:7(4) |
| Finalista | 4. | 15 stycznia 2012 | Sydney | Twarda | Matthew Ebden |
Bob Bryan Mike Bryan |
1:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 3. | 5 maja 2013 | Monachium | Ceglana |  Dmitrij Tursunow |
 Markos Pagdatis Eric Butorac |
6:1, 6:4 |
| Zwycięzca | 4. | 2 sierpnia 2014 | Kitzbühel | Ceglana |  Henri Kontinen |
 Daniele Bracciali  Andriej Gołubiew |
6:1, 6:4 |
| Zwycięzca | 5. | 1 marca 2015 | Buenos Aires |
Ceglana | André Sá |
Pablo Andújar  Oliver Marach |
6:4, 4:6, 10–7 |
Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)
Remove ads
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads