Julien Benneteau

Julien Benneteau (ur. 20 grudnia 1981 w Bourg-en-Bresse) – francuski tenisista, zwycięzca French Open 2014 w grze podwójnej, brązowy medalista igrzysk olimpijskich z Londynu (2012) w deblu, reprezentant Francji w Pucharze Davisa.

Julien Benneteau

Państwo	Francja
Data i miejsce urodzenia	20 grudnia 1981 Bourg-en-Bresse
Wzrost	185 cm
Gra	praworęczny, oburęczny bekhend
Status profesjonalny	2000
Zakończenie kariery	sierpień 2018
Trener	Antoine Benneteau
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0
Najwyżej w rankingu	26 (30 kwietnia 2012)
Australian Open	3R (2006, 2012, 2013, 2018)
Roland Garros	QF (2006)
Wimbledon	4R (2010)
US Open	3R (2009, 2011–2013)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	12
Najwyżej w rankingu	5 (3 listopada 2014)
Australian Open	QF (2007, 2015)
Roland Garros	W (2014)
Wimbledon	F (2016)
US Open	SF (2004, 2007)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja Igrzyska olimpijskie brąz Londyn 2012 tenis ziemny (gra podwójna)

Kariera tenisowa

Występując w gronie juniorów wygrał Benneteau US Open z 1999 roku w grze podwójnej wspólnie z Nicolasem Mahutem.

Karierę zawodową rozpoczął w roku 2000, a zakończył podczas US Open 2018^[1].

Po kilku latach startów w turniejach niższej rangi (ITF Futures i ATP Challenger Tour) Benneteau awansował do czołowej setki rankingu światowego w 2004 roku. W roku 2008 po raz pierwszy w karierze awansował do finału turnieju ATP World Tour, w Casablance. Mecz o tytuł przegrał z rodakiem Gilles'em Simonem. W tym samym roku osiągnął również finał rozgrywek w Lyonie, jednak uległ Robinowi Söderlingowi. W roku 2009 doszedł do finału turnieju w Kitzbühel ponosząc porażkę z Guillermo Garcíą Lópezem, a na początku sezonu 2010 doszedł do finału w Marsylii, przegrywając z Michaëlem Llodrą. W sierpniu 2011 roku Benneteau osiągnął finał rozgrywek w Winston Salem, w którym nie sprostał Johnowi Isnerowi, natomiast w styczniu 2012 roku przegrał z Jarkko Nieminenem w finale turnieju w Sydney^[2]. We wrześniu 2012 roku Francuz awansował do kolejnego finału, w Kuala Lumpur, gdzie poniósł porażkę z Juanem Mónaco. Ósmy singlowy finał Francuz osiągnął w lutym 2013 roku w Rotterdamie, gdzie po drodze pokonał Rogera Federera. W pojedynku o tytuł nie sprostał Juanowi Martínowi del Potro. W tym samym sezonie dotarł Francuz, we wrześniu, do finału w Kuala Lumpur ponosząc porażkę w spotkaniu o tytuł z João Sousą. Rok później ponownie był w finale turnieju w Malezji, jednak tym razem był od niego lepszy Kei Nishikori. Najwyższą pozycję w rankingu singlistów Benneteau osiągnął w kwietniu 2012 roku – nr 26.

W grze podwójnej Benneteau wygrał dwanaście turniejów ATP World Tour oraz dziewięć razy był finalistą tych rozgrywek. W czerwcu 2014 roku został mistrzem Rolanda Garrosa, w parze z Édouardem Rogerem-Vasselinem. Finałowy pojedynek para wygrała z Marcelem Granollersem i Marcem Lópezem 6:3, 7:6(1). W 2016 roku został finalistą Wimbledonu. Najwyżej sklasyfikowany w zestawieniu deblistów Benneteau był na 5. miejscu w listopadzie 2014 roku.

W marcu 2010 roku Benneteau zadebiutował w reprezentacji Francji w Pucharze Davisa przeciwko Niemcom w pojedynku I rundy grupy światowej. Swój deblowy pojedynek z parą Philipp Kohlschreiber-Christopher Kas wygrał partnerując Michaëlowi Llodrze, natomiast w singlu pokonał Benjamina Beckera. Do końca 2012 roku Benneteau wystąpił w trzech meczach singlowych, z których dwa wygrał oraz pięciu spotkaniach deblowych, z których w trzech triumfował.

Na przełomie lipca i sierpnia 2012 roku wspólnie z Richardem Gasquetem zdobył brązowy medal XXX Letnich Igrzysk Olimpijskich w grze podwójnej. W meczu o trzecie miejsce pokonali debel David Ferrer-Feliciano López 7:6(4), 6:2.

Finały w turniejach ATP World Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup / ATP Finals
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
ATP International Series / ATP Tour 250

Gra pojedyncza (0–10)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	25 maja 2008	Casablanca	Ceglana	Gilles Simon	5:7, 2:6
Finalista	2.	26 października 2008	Lyon	Dywanowa (hala)	Robin Söderling	3:6, 7:6(5), 1:6
Finalista	3.	24 maja 2009	Kitzbühel	Ceglana	Guillermo García-López	6:3, 6:7(1), 3:6
Finalista	4.	21 lutego 2010	Marsylia	Twarda (hala)	Michaël Llodra	3:6, 4:6
Finalista	5.	27 sierpnia 2011	Winston-Salem	Twarda	John Isner	6:4, 3:6, 4:6
Finalista	6.	15 stycznia 2012	Sydney	Twarda	Jarkko Nieminen	2:6, 5:7
Finalista	7.	30 września 2012	Kuala Lumpur	Twarda (hala)	Juan Mónaco	5:7, 6:4, 3:6
Finalista	8.	17 lutego 2013	Rotterdam	Twarda (hala)	Juan Martín del Potro	6:7(2), 3:6
Finalista	9.	29 września 2013	Kuala Lumpur	Twarda (hala)	João Sousa	6:2, 5:7, 4:6
Finalista	10.	28 września 2014	Kuala Lumpur	Twarda (hala)	Kei Nishikori	6:7(4), 4:6

Gra podwójna (12–9)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	5 października 2003	Metz	Twarda (hala)	Nicolas Mahut	Michaël Llodra Fabrice Santoro	7:6(2), 6:3
Finalista	1.	12 października 2003	Lyon	Dywanowa (hala)	Nicolas Mahut	Jonatan Erlich Andy Ram	1:6, 3:6
Zwycięzca	2.	29 października 2006	Lyon	Dywanowa (hala)	Arnaud Clément	František Čermák Jaroslav Levinský	6:2, 6:7(3), 10–7
Finalista	2.	22 kwietnia 2007	Monte Carlo	Ceglana	Richard Gasquet	Bob Bryan Mike Bryan	2:6, 1:6
Zwycięzca	3.	9 marca 2008	Las Vegas	Twarda	Michaël Llodra	Bob Bryan Mike Bryan	6:4, 4:6, 10–8
Zwycięzca	4.	18 października 2009	Szanghaj	Twarda	Jo-Wilfried Tsonga	Mariusz Fyrstenberg Marcin Matkowski	6:2, 6:4
Zwycięzca	5.	1 listopada 2009	Lyon	Twarda (hala)	Nicolas Mahut	Arnaud Clément Sébastien Grosjean	6:4, 7:6(6)
Zwycięzca	6.	21 lutego 2010	Marsylia	Twarda (hala)	Michaël Llodra	Julian Knowle Robert Lindstedt	6:4, 6:3
Finalista	3.	15 sierpnia 2010	Toronto	Twarda	Michaël Llodra	Bob Bryan Mike Bryan	5:7, 3:6
Finalista	4.	20 lutego 2011	Marsylia	Twarda (hala)	Jo-Wilfried Tsonga	Robin Haase Ken Skupski	3:6, 7:6(4), 11–13
Finalista	5.	13 listopada 2011	Paryż	Twarda (hala)	Nicolas Mahut	Rohan Bopanna Aisam-ul-Haq Qureshi	2:6, 4:6
Zwycięzca	7.	21 kwietnia 2013	Monte Carlo	Ceglana	Nenad Zimonjić	Bob Bryan Mike Bryan	4:6, 7:6(4), 14–12
Zwycięzca	8.	4 sierpnia 2013	Waszyngton	Twarda	Nenad Zimonjić	Mardy Fish Radek Štěpánek	7:6(5), 7:5
Zwycięzca	9.	23 lutego 2014	Marsylia	Twarda (hala)	Édouard Roger-Vasselin	Paul Hanley Jonathan Marray	4:6, 7:6(6), 13–11
Zwycięzca	10.	8 czerwca 2014	French Open, Paryż	Ceglana	Édouard Roger-Vasselin	Marcel Granollers Marc López	6:3, 7:6(1)
Finalista	6.	5 października 2014	Pekin	Twarda	Vasek Pospisil	Jean-Julien Rojer Horia Tecău	7:6(6), 5:7, 5–10
Finalista	7.	12 października 2014	Szanghaj	Twarda	Édouard Roger-Vasselin	Bob Bryan Mike Bryan	3:6, 6:7(3)
Finalista	8.	9 lipca 2016	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Édouard Roger-Vasselin	Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut	4:6, 6:7(1), 3:6
Zwycięzca	11.	26 lutego 2017	Marsylia	Twarda (hala)	Nicolas Mahut	Robin Haase Dominic Inglot	6:4, 6:7(9), 10–5
Finalista	9.	25 czerwca 2017	Londyn	Trawiasta	Édouard Roger-Vasselin	Jamie Murray Bruno Soares	2:6, 3:6
Zwycięzca	12.	24 września 2017	Metz	Twarda (hala)	Édouard Roger-Vasselin	Wesley Koolhof Artem Sitak	7:5, 6:3

Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)

Turniej	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	Wygrane turnieje	Bilans w turnieju
Australian Open	–	–	–	1R	–	1R	3R	1R	1R	1R	2R	–	3R	3R	2R	1R	1R	–	3R	0 / 13	10–13
French Open	–	–	1R	1R	3R	1R	QF	1R	4R	1R	2R	2R	3R	3R	1R	–	1R	1R	2R	0 / 16	16–16
Wimbledon	–	–	–	–	2R	1R	2R	1R	1R	1R	4R	2R	3R	2R	1R	–	2R	1R	2R	0 / 14	11–14
US Open	–	–	–	1R	1R	–	1R	1R	1R	3R	2R	3R	3R	3R	1R	–	1R	1R	2R	0 / 14	10–14