Kolcomysz złotawa

Kolcomysz złotawa^[8] (Acomys russatus) – gatunek ssaka z podrodziny sztywniaków (Deomyinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).

Kolcomysz złotawa

Acomys russatus[1]
(Wagner, 1840)[2]
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	Supramyomorpha
Infrarząd	myszokształtne
Nadrodzina	myszowe
Rodzina	myszowate
Podrodzina	sztywniaki
Rodzaj	kolcomysz
Gatunek	kolcomysz złotawa
Synonimy
Mus russatus Wagner, 1840[2] Mus affinis J.E. Gray, 1843[3] Acomys lewisi Atallah, 1967[4] Acomys russatus harrisoni Atallah, 1970[5]
Podgatunki
A. r. russatus (Wagner, 1840) A. r. aegyptiacus Bonhote, 1912[6]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[7]
najmniejszej troski

Zasięg występowania

Kolcomysz złotawa występuje na Bliskim Wschodzie zamieszkując w zależności od podgatunku^[9]:

• A. russatus russatus – Synaj (Egipt), Izrael, Palestyna (Zachodni Brzeg), południowo-zachodnia Syria, Jordania i Półwysep Arabski.
• A. russatus aegyptiacus – Pustynia Arabska w Egipcie.

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1840 roku niemiecki zoolog Johann Andreas Wagner nadając mu nazwę Mus russatus^[2]. Holotyp pochodził z Synaju, w Egipcie^[10].

A. russatus był zawsze uważany za odrębny gatunek na podstawie jego morfologii i analiz molekularnych^[9]. Ma niezwykły garnitur chromosomowy (2n = 66, FN = 66 lub większy), podobny do A. lewisi z Jordanii (2n = 66, FN = 76); A. lewisi został zsynonimizowany z A. russatus w 1986 roku^[11]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają dwa podgatunków^[9].

Etymologia

• Acomys: gr. ακη akē „ostry punkt”; μυς mus, μυός muos „mysz”^[12].
• russatus: łac. russatus „ubrany w czerwień, zaczerwieniony”, od russus „rudy”^[13].
• aegyptiacus: łac. Aegyptiacus „egipski, Egipcjanin”, od gr. Αιγυπτιακος Aiguptiakos „z Egiptu”, od Αιγυπτος Aiguptos „Egipt”^[14].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 100–120 mm, długość ogona 68–78 mm, długość ucha 19–22 mm, długość tylnej stopy 20–21 mm; masa ciała 40–77 g^[15].

Ekologia

Nie potrafi kopać, więc na pustyni szuka dziur w dużych skałach. Jej największymi wrogami to myszy domowe (Mus musculus) przywiezione tam przez człowieka i węże. Gdy myszy domowe są najbardziej aktywne, kolcomysz złotawa potrafi zmienić tryb życia na dzienny.

W 1 miocie na świat przychodzi 6-8 młodych.

Żywi się przede wszystkim owadami^[7].