Lista najwyższych budynków w Katowicach

Lista najwyższych budynków w Katowicach – lista budynków położonych w granicach miasta Katowice, których wysokość całkowita wynosi co najmniej 55 m^[a].

Widok na Katowice z d. wieży KWK „Prezydent” w Chorzowie w 2023 roku; od lewej widoczne m.in.: Pierwsza Dzielnica, Górnik I, Atal Olimpijska, Gwiazdy, biurowce .KTW, Dolarowce, Dębowe Tarasy, Superjednostka, Altus, Hapeerowiec, Chorzowska 50, Sokolska 30 Towers, Katowice Business Point, Craft, Stalexport, Face2Face Business Campus, Global Office Park i Silesia Business Park

Widok na katowickie wieżowce w 2010 roku; widoczne są: Katowice Business Point, Altus, Hapeerowiec, Chorzowska 50, Superjednostka i Ślizgowiec

W Katowicach według stanu z połowy 2023 roku znajduje się ponad 60 budynków o wysokości co najmniej 50 metrów lub 16 kondygnacji, w tym około 50 budynków nie niższych niż 60 metrów. Są też drugim po Warszawie miastem w Polsce pod względem liczby wysokościowców^[1].

W całych Katowicach dominuje zabudowa średniowysoka, w dzielnicach peryferyjnych miasta, zwłaszcza w rejonie południowo-zachodnich, niska. Budynki wysokie (25–55 m) i wysokościowe (ponad 55 m) skupione są głównie w Śródmieściu oraz w kilkunastu osiedlach mieszkaniowych na terenie miasta^[2]. Rozciągają się one w osi równoleżnikowej wzdłuż Rawy (ulica Chorzowska i aleja W. Roździeńskiego), tworząc kilka „wysp”: osiedle W. Roździeńskiego, rejon ronda gen. J. Ziętka oraz osiedle Tysiąclecia. Południowe i północne zamknięcie Śródmieścia tworzą dominanty przy autostradzie A4 (ulice Wita Stwosza i Francuska; odpowiednio biurowce Wojewódzki i Francuska 70) oraz na Koszutce (plac Gwarków i ulica Katowicka; odpowiednio GIG Office Point i Górnik I)^[3].

Znaczną wysokością całkowitą w Katowicach wyróżnia się też szereg obiektów sakralnych, w tym: kościół śś. Piotra i Pawła (86 m) kościół Mariacki (71 m) czy katedra Chrystusa Króla (64 m)^[2][4], a spośród budowli niebędących budynkami do najwyższych należą m.in.: wieża wodna w Borkach (68 m), wieże szybowe kopalń węgla kamiennego (około 55 m) i kominy ciepłowni przy d. kopalniach „Wieczorek” i „Wujek” (ponad 100 m)^[3].

Wysokościowce Katowic powstały w różnych okresach historycznych i prezentują różne nurty architektoniczne XX i XXI wieku^[1].

Budynki ukończone

Stan na maj 2025 roku. Z uwagi na rozbieżności w źródłach odnośnie liczby kondygnacji i wysokościach niektórych budynków, w tabeli podano maksymalne podawane wartości.

Lp.	Nazwa budynku	Adres	Dzielnica	Rodzaj	Wys. całk. [m]	Liczba kond. nadz.	Rok ukończ. budowy	Architekt	Źr.
1	.KTW II	al. Roździeńskiego 1	Koszutka	biurowy	134[b]	31	2022	P. Łukasik; Ł. Zagała	[5][6][7]
2	Altus	ul. Uniwersytecka 13	Śródmieście	biurowy	125[c]	30	2003	D. Paleta	[3][8][9][10]
3	Global Office Park A1	ul. Zabrska 17	Śródmieście	biurowy	109[d]	25[e]	2022	Cavatina Holding	[11][12][13]
4	Global Office Park A2	ul. Zabrska 19	Śródmieście	biurowy	109[d]	25[e]	2022	Cavatina Holding	[11][12][14]
5	Wojewódzki	ul. Stwosza 31	Śródmieście	biurowy	105[d]	24[f]	1985	K. Pielawa, E. Raczek	[3][6][15][16]
6	Stalexport A	ul. Mickiewicza 29	Śródmieście	biurowy	99[g]	22[h]	1981	Đ. Grujičić	[3][17][18][19][20]
7	Stalexport B	ul. Mickiewicza 29	Śródmieście	biurowy	92	20[i]	1982	Đ. Grujičić	[3][17][18][19][21]
8	Global Apartments	ul. Zabrska 15	Śródmieście	mieszkalny	90	25	2024	Cavatina Holding	[11][12][22]
9	Kukurydza 1	ul. Z. Czarnego 4	Os. Tysiąclecia	mieszkalny	90[j]	27	1988	H. Buszko; A. Franta	[3][23][24]
10	Kukurydza 3	ul. Z. Czarnego 10	Os. Tysiąclecia	mieszkalny	87[k]	26	1991	H. Buszko; A. Franta	[3][23][25]
11	Kościół śś. Piotra i Pawła	ul. Mikołowska	Śródmieście	sakralny	86	–	1902	J. Ebers	[4][26]
12	Kukurydza 2	ul. Z. Czarnego 6	Os. Tysiąclecia	mieszkalny	85[l]	26	1989	H. Buszko; A. Franta	[3][23][27]
13	Hapeerowiec	ul. Sokolska 33	Śródmieście	mieszkalny	83[m]	24	1970	J. Jarecki; M. Skałkowski	[3][6][28][29][30]
14	Gwiazda 1	al. Roździeńskiego 86	Zawodzie	mieszkalny	81[n]	27[o]	1978[p]	Buszko; Franta; Szewczyk	[3][31]
15	Gwiazda 2	al. Roździeńskiego 86a	Zawodzie	mieszkalny	81[n]	27[o]	1978[p]	Buszko; Franta; Szewczyk	[3][31]
16	Gwiazda 3	al. Roździeńskiego 88	Zawodzie	mieszkalny	81[n]	27[o]	1978[p]	Buszko; Franta; Szewczyk	[3][31]
17	Gwiazda 4	al. Roździeńskiego 90	Zawodzie	mieszkalny	81[n]	27[o]	1978[p]	Buszko; Franta; Szewczyk	[3][31]
18	Gwiazda 5	al. Roździeńskiego 96	Zawodzie	mieszkalny	81[n]	27[o]	1978[p]	Buszko; Franta; Szewczyk	[3][31]
19	Gwiazda 6	al. Roździeńskiego 98	Zawodzie	mieszkalny	81[n]	27[o]	1978[p]	Buszko; Franta; Szewczyk	[3][31]
20	Gwiazda 7	al. Roździeńskiego 100	Zawodzie	mieszkalny	81[n]	27[o]	1978[p]	Buszko; Franta; Szewczyk	[3][31]
21	Bazylika św. Szczepana	ul. ks. Markiefki	Bogucice	sakralny	80	–	1894	P. Jackisch	[32][33]
22	Francuska 70	ul. Francuska 70	Os. Pad.-Much.	biurowy	73[q]	16[r]	1965	?	[3][34]
23	Kościół Mariacki	ul. Mariacka	Śródmieście	sakralny	71	–	1870	A. Langer	[3][35][36][37]
24	Chorzowska 50	ul. Chorzowska 50	Śródmieście	biurowy	68[s]	13	2001	Biuro Architektoniczne MAT	[3][38][39]
25	Kościół św. A. z Padwy	al. Niepodległości	Dąbrówka Mała	sakralny	68[t]	–	1912	J. Meyers; R. Fischer	[40]
26	.KTW I	al. Roździeńskiego 1	Koszutka	biurowy	66	14	2018	P. Łukasik; Ł. Zagała	[5][6]
27	GIG Office Point	al. Korfantego 79	Koszutka	biurowy	65 [u]	13	1971[v]	?	[3][41][42]
28	Arch. Chrystusa Króla	ul. Plebiscytowa	Śródmieście	sakralny	64[w]	–	1955	Z. Gawlik; F. Mączyński	[43][44][45]
29	Kościół św. Józefa	ul. Gliwicka	Załęże	sakralny	64	–	1900	L. Schneider	[46]
30	Sokolska 30 Towers A	ul. Sokolska 30	Śródmieście	mieszkalny	63	18	2021	W. Wojciechowski	[6][47]
31	Sokolska 30 Towers B	ul. Sokolska 30	Śródmieście	mieszkalny	63	18	2021	W. Wojciechowski	[6][47]
32	Drapacz Chmur	ul. Żwirki i Wigury 15	Śródmieście	mieszkalny	62[x]	14	1934	T. Kozłowski; S. Bryła	[3][48][49]
33	Górnik I	ul. Katowicka 65	Koszutka	mieszkalny	62 [y]	19[z]	1965[aa]	M. Król	[3][6][50][51]
34	Chrobrego 2	ul. B. Chrobrego 2	Os. Tysiąclecia	mieszkalny	62[ab]	19	1982[ac]	Buszko; Franta; Dziewoński; Szewczyk	[3][52][53][54]
35	Piastów 9	ul. Piastów 9	Os. Tysiąclecia	mieszkalny	62[ab]	19	1982[ac]	Buszko; Franta; Dziewoński; Szewczyk	[3][52][53][55]
36	Tysiąclecia 78	ul. Tysiąclecia 78	Os. Tysiąclecia	mieszkalny	62[ad]	19	1982[ac]	Buszko; Franta; Dziewoński; Szewczyk	[52][53][56]
37	Tysiąclecia 88	ul. Tysiąclecia 88	Os. Tysiąclecia	mieszkalny	62[ad]	19	1982[ac]	Buszko; Franta; Dziewoński; Szewczyk	[52][53][57]
38	Tysiąclecia 90	ul. Tysiąclecia 90	Os. Tysiąclecia	mieszkalny	62[ad]	19	1982[ac]	Buszko; Franta; Dziewoński; Szewczyk	[52][53][58]
39	Tysiąclecia 92	ul. Tysiąclecia 92	Os. Tysiąclecia	mieszkalny	62[ad]	19	1982[ac]	Buszko; Franta; Dziewoński; Szewczyk	[52][53][59]
40	Ułańska 5	ul. Ułańska 5	Os. Tysiąclecia	mieszkalny	62[ab]	19	1982[ac]	Buszko; Franta; Dziewoński; Szewczyk	[3][52][53][60]
41	Ułańska 7	ul. Ułańska 7	Os. Tysiąclecia	mieszkalny	62[ab]	19	1982[ac]	Buszko; Franta; Dziewoński; Szewczyk	[3][52][53][61]
42	Ułańska 9	ul. Ułańska 9	Os. Tysiąclecia	mieszkalny	62[ab]	19	1982[ac]	Buszko; Franta; Dziewoński; Szewczyk	[3][52][53][62]
43	Ułańska 11	ul. Ułańska 11	Os. Tysiąclecia	mieszkalny	62[ab]	19	1982[ac]	Buszko; Franta; Dziewoński; Szewczyk	[3][52][53][63]
44	Ułańska 16	ul. Ułańska 16	Os. Tysiąclecia	mieszkalny	62[ab]	19	1982[ac]	Buszko; Franta; Dziewoński; Szewczyk	[3][52][53][64]
45	Superjednostka	al. Korfantego 16-32	Śródmieście	mieszkalny	61 [ae]	18[af]	1970[ag]	M. Król	[3][65][66][67][68]
46	Nowe Tysiąclecie A1	ul. Tysiąclecia 24	Os. Tysiąclecia	mieszkalny	60	17	2019[ah]	L. Moska; M. Rachuba	[69][70]
47	Nowe Tysiąclecie A2	ul. Tysiąclecia 18	Os. Tysiąclecia	mieszkalny	60	17	2019[ah]	L. Moska; M. Rachuba	[69][70]
48	Nowe Tysiąclecie B1	ul. Tysiąclecia 22	Os. Tysiąclecia	mieszkalny	60	17	2019[ah]	L. Moska; M. Rachuba	[69][70]
49	Nowe Tysiąclecie B3	ul. Tysiąclecia 16	Os. Tysiąclecia	mieszkalny	60	17	2019[ah]	L. Moska; M. Rachuba	[69][70]
50	Ślizgowiec	al. Korfantego 8	Śródmieście	mieszkalny	60[71]	20[ai]	1968[aj]	S. Kwaśniewicz; T. Krzysztofiak	[3][65][72][73]
51	Tysiąclecia 1	ul. Tysiąclecia 1	Os. Tysiąclecia	mieszkalny	60[ak]	19	1982[ac]	Buszko; Franta; Dziewoński; Szewczyk	[53][74]
52	Kukurydza 4	ul. Z. Czarnego 2	Os. Tysiąclecia	mieszkalny	56	18	1999	H. Buszko; A. Franta	[6][23][75]
53	Kukurydza 5	ul. Z. Czarnego 9	Os. Tysiąclecia	mieszkalny	56	18	2000	H. Buszko; A. Franta	[6][23][76][77]
54	Craft	ul. Chorzowska 105	Dąb	biurowy	55	14	2023	Czora&Czora	[6][77]
55	DL Tower	al. Korfantego 138	Wełnowiec-Józef.	biurowy	55	13	2022	Ostrowscy Architekci	[78][79]
56	Face2Face II	ul. Żelazna 2	Dąb	biurowy	55	14	2020	Grupa 5 Architekci	[77][80][81]
57	Kościół św. Anny	pl. Wyzwolenia	Janów-Nikiszowiec	sakralny	55	–	1927	E. i G. Zillmannowie	[3][82]
58	Silesia Business Park A	ul. Chorzowska 152	Dąb	biurowy	55	12	2018	P. Łukasik; Ł. Zagała	[77][83]
59	Silesia Business Park B	ul. Chorzowska 150	Dąb	biurowy	55	12	2018	P. Łukasik; Ł. Zagała	[77][83]
60	Silesia Business Park C	ul. Chorzowska 148	Dąb	biurowy	55	12	2018	P. Łukasik; Ł. Zagała	[77][83]
61	Silesia Business Park D	ul. Chorzowska 146	Dąb	biurowy	55	12	2018	P. Łukasik; Ł. Zagała	[77][83]

Budynki w budowie

Stan na maj 2025 roku.

Lp.	Nazwa budynku	Adres	Dzielnica	Rodzaj	Wys. całk. [m]	Liczba kond. nadz.	Plan. rok ukończ. budowy	Architekt	Źr.
1	Atal Olimpijska B	ul. Olimpijska	Bogucice	mieszkalny	128	36	2025	W. Wojciechowski	[6]
2	Atal Sky+ A	al. Korfantego	Koszutka	mieszkalny	122	35	2026	HRA Architekci	[6][84]
3	Atal Olimpijska A	ul. Olimpijska	Bogucice	mieszkalny	60	18	2025	W. Wojciechowski	[6]
4	Atal Olimpijska C	ul. Olimpijska	Bogucice	mieszkalny	60	18	2025	W. Wojciechowski	[6]
5	Mikato	ul. ks. Skargi	Śródmieście	mieszkalny	59	18	2026	P. Łukasik; Ł. Zagała	[85][86]

Budynki planowane

Stan na maj 2025 roku.

Lp.	Nazwa budynku	Adres	Dzielnica	Rodzaj	Wys. całk. [m]	Liczba kond. nadz.	Plan. rok ukończ. budowy	Architekt	Źr.
1	O27 Apartamenty Opolska	ul. Opolska 27	Śródmieście	mieszkalny	95	29	2028	?	[87][88][89][90]

Budynki nieistniejące

Stan na maj 2025 roku.

Lp.	Nazwa budynku	Adres	Dzielnica	Rodzaj	Wys. całk. [m]	Liczba kond. nadz.	Rok ukończ. budowy	Rok rozb.	Architekt	Źr.
1	Bud. DOKP	al. Roździeńskiego 1	Koszutka	biurowy	90[al]	18[91]	1974[am]	2015	J. Gottfried	[17][3][92][93][94][95]

Historia

Lata międzywojenne

Gmach Izby Skarbowej (tzw. Drapacz Chmur) na przełomie lat 20. i 30. XX wieku

Początki pierwszych wieżowców w Katowicach sięgają lat międzywojennych. Miasto po włączeniu w 1922 roku do II Rzeczypospolitej stały się stolicą autonomicznego województwa śląskiego, a wraz z tym wzrosło znaczenie miasta jako ośrodka decyzyjnego^[96]. Rozwój urbanistyczny Katowic w tym okresie nakierowano na południe, a pierwsze plany nowej urbanistyki miasta opracowano w latach 1924 i 1930. W 1925 roku został rozpisany konkurs na urbanistyczną regulację i przebudowę Katowic. Wybrany projekt Władysława Czarneckiego i Mariana Spychalskiego, który został zrealizowany częściowo, zakładał m.in. promowanie budownictwa wysokiego – wieżowców^[97]. Okres tez zbiegł się wraz z rozwojem w Europie nurtów sztuki nowoczesnej awangardy^[96].

Jedną z pierwszych prób wprowadzenia wysokiej zabudowy w Katowicach był ośmiokondygnacyjny dom dla pracowników Śląskich Technicznych Zakładów Naukowych projektu Eustachego Chmielewskiego^[98]. Budynek ten, znajdujący się przy ulicy Wojewódzkiej 23, został oddany do użytku w 1931 roku^[99] i do czasu wybudowania Drapacza Chmur był najwyższym budynkiem w mieście^[99]. Dom profesorów ŚTZN uznawany jest za pierwszy wieżowiec wybudowany w czasach II Rzeczypospolitej^[99]. Wcześniej niż dom profesorów ŚTZN w ówczesnej Polsce istniały jedynie: powstały w 1908 roku, 51,5-metrowy wysokościowiec PAST-y w Warszawie^[99] i 35-metrowy, oddany do użytku w 1911 roku hotel „Savoy” w Łodzi^[100].

W 1934 roku oddano do użytku wieżowiec Urzędu Skarbowego przy ulicy Żwirki i Wigury, zwany „Drapaczem Chmur”. Powstał on według projektu Tadeusza Kozłowskiego i Stefana Bryły, a jego formuła wyrastała z doświadczeń Bauhausu i Le Corbusiera^[48]. Drapacz Chmur był w momencie ukończenia budowy drugim najwyższym budynkiem w przedwojennej Polsce (wyższy był tylko wieżowiec Prudential o kilka metrów^[99]). Powstały w 1933 roku warszawski wieżowiec mierzył wówczas 66 metrów^[1].

Do 1939 roku wybudowano jeszcze w Katowicach kilka wysokich budynków, w tym ukończony w 1939 roku wielobryłowy budynek w kwartale ulic: H. Jordana, M. Skłodowskiej-Curie i PCK. Wyższa część tego gmachu ma 9 kondygnacji i 32,9 m wysokości^[101].

Już w latach międzywojennych wysokościowce stały się symbolami Katowic^[102], a w latach 30. XX wieku miasto było nazywane „Polskim Chicago”^[1]. Budynki miały te także charakter propagandowy – miały pokazać siłę województwa śląskiego w pozostałych częściach Polski oraz za granicą, przede wszystkim w Niemczech, by pokazać że polski Górny Śląsk radzi sobie lepiej pod względem gospodarczym i społecznym^[103]. Katowice w tym okresie wraz z Warszawą były głównymi miastami, w których przed II wojną światową wznoszono wieżowce. W tych też miastach toczyła się rywalizacja o posiadanie najwyższego budynku w Polsce^[99].

Okres Polski Ludowej

Fragment centrum Katowic w maju 2011 roku z widocznymi na zdjęciu wysokościowcami z czasów Polski Ludowej: wieżowce „Stalexportu”, Ślizgowiec, Superjednostka i Hapeerowiec

W początkowym okresie Polski Ludowej, pod koniec lat 40. XX wieku narzucono w architekturze doktrynę socrealizmu^[104], negując charakterystyczny w latach międzywojennych w Katowicach funkcjonalizm. Epizod ten jednak trwał krótko^[105]. Po 1956 roku zmieniła się koncepcja Śródmieścia Katowic. W miejsce obrzeżnych i stosunkowo niskich budynków przyjęto zasadę wznoszenia luźnej zabudowy o zróżnicowanej kubaturze, z licznymi wysokościowcami stanowiącymi dominanty i oraz symbolizującymi wielkomiejskość Katowic^[106]. W okresie Polski Ludowej, w ówczesnej prasie bardzo często akcentowano symboliczną funkcję katowickich wysokościowców. Podkreślano również praktyczny wymiar takiej zabudowy, gdyż umożliwiała ona oszczędne gospodarowanie terenem pod zabudowę^[15].

Ogłoszony w 1954 roku konkurs na ukształtowanie katowickiego Śródmieścia wyłonił koncepcję Wiktora Lipowczana, Zygmunta Majerskiego, Ernesta Szarego i Adama Woźniaka. Koncepcja ta lokowała centrum miasta wokół przestrzeni Rynku połączonej z wytyczonym w 1965 roku rondem wiążącym trasy przelotowe w kierunku Chorzowa, Siemianowic Śląskich i Sosnowca oraz rozległą arterię komunikacyjną (późniejszą aleję W. Korfantego). Z biegiem czasu aleja ta wzbogaciła się o nowoczesną zabudową^[107].

Budowa Hapeerowca w 1968 roku

W latach 1966–1968^[72] wzniesiono pierwszy po wojnie dwudziestokondygnacyjny wysokościowiec zaprojektowany przez Stanisława Kwaśniewicza i Tadeusza Krzysztofiaka – Ślizgowiec. Układ architektoniczny zachodniej strony alei W. Korfantego zamknął budowany w latach 1961–1970 gmach mieszkalny zwany Superjednostką. Zaprojektowany przez Mieczysława Króla wysokościowiec nawiązywał do Jednostki Marsylskiej Le Corbusiera^[65]. W 1970 roku zasiedlono pierwszy budynek w Katowicach o liczbie pięter przekraczającej 20 – był nim Hapeerowiec^[108].

Szczególne znaczenie urbanistyczne Katowic zyskała w latach 60. i 70. przestrzeń wokół ronda im. gen. J Ziętka^[109]. Powstało tam w sąsiedztwie hali „Spodek”, zaprojektowany przez Jerzego Gottfrieda wieżowiec Śląskiej Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych, który korespondował horyzontalnie ze „Spodkiem”. Budynek ten w zamierzeniu architekta stanowił nawiązanie do kompleksu budynków Kongresu Narodowego w Brasília(inne języki) projektu Oskara Niemeyera^[17].

Fragment osiedla Tysiąclecia Górnego (rejon ulicy Tysiąclecia) w 2013 roku

Budynki wzdłuż strefy Rondo–Rynek wyróżniają się swoją wartością na tle masowo realizowanego w tym okresie budownictwa. Powszechnie realizowano program taniego budownictwa mieszkaniowego na bazie budownictwa wielkopłytowego. W latach 60. i 70. XX wieku powstały m.in. zespoły budynków osiedla „Kopalniana” czy też osiedle I.J. Paderewskiego. Indywidualizmem twórczym wyróżnia się zaś osiedle Tysiąclecia zaprojektowane przez Henryka Buszkę, Aleksandra Frantę, Mariana Dziewońskiego i Tadeusza Szewczyka. Projekt przewidywał zabudowę wysokościową, dochodzącą do 25 kondygnacji. Na osiedlu powstał też zespół pięciu wysokościowców, których bryły o wklęsło-wypukłych powierzchniach stanowiły metaforę kolb kukurydzy, stąd też ich nazwa – „Kukurydze”. Forma budynków nawiązywała do powstałych wcześniej bliźniaczych wieżowców Marina City w Chicago^[53]. Pierwszą Kukurydzę oddano do użytku w 1988 roku^[6]. Ten sam zespół architektów zaprojektował powstałe w latach 1970–1978 przy alei. W. Roździeńskiego osiedle W. Roździeńskiego, zwane też osiedlem „Gwiazdy”. Jest to zespół siedmiu mieszkalnych wieżowców powstałych na planie ośmioramiennej gwiazdy^[53].

Lata 80. XX wieku w architekturze Katowic odznaczały się odwrotem od zasad funkcjonalizmu i konstruktywizmu na rzecz idei postmodernistycznych sięgających do tradycji zróżnicowanych formalnie brył budowli. Pierwsze odznaki tych trendów widoczne były w 1981 roku, kiedy to oddano do użytku wieżowce „Stalexportu”, które zaprojektował Đorđe Grujičić z biura KMG Trudbenik w Belgradzie^[17][18]. Wieżowce Stalexportu to trzonolinowce, które stosunkowo rzadko były budowane w Europie. Pierwowzorem wieżowców „Stalexportu” był Torres de Colón w Madrycie^[1]. W latach 80. XX wieku, w 1985 roku powstał w Katowicach jeszcze jeden wieżowiec – położny przy ulicy W. Stwosza biurowiec Wojewódzki^[16].

Okres po 1989 roku

Schemat najwyższych budynków w Katowicach w 2006 roku; na czerwono planowane wówczas Millenium Rondo i Silesia Towers

W latach 90. XX wieki nastąpiło zahamowanie rozwoju miasta, a więc także i budowy wieżowców. Dokończono jednak budowę ostatnich Kukurydz oraz powstało kilka niższych budynków. Na kolejny boom budowlany trzeba było czekać do przełomu XX i XXI wieku. W tym też czasie miasto włączyło się w trend trwający w głównych polskich miastach wzmożonej budowy budynków wysokościowych. Wydział Budownictwa Urzędu Miasta Katowice zatwierdziło do realizacji wiele projektów, które miały zmienić krajobraz architektoniczno-urbanistyczny miasta, a centralnym punktem katowickiego city miały być tereny wokół ronda gen. J. Ziętka. Planowano m.in. budowę dwóch wieżowców biurowych przy Silesia City Center – Silesia Towers o wysokościach 165 i 135 m, a przy ulicy Sokolskiej 18 miał stanąć opracowany przez Wojciecha Wojciechowskiego 27-piętrowy wieżowiec biurowo-mieszkalny Jupiter Plaza^[110].

Budowa wieżowca .KTW II w sierpniu 2020 roku

W Strategii Rozwoju Miasta Katowice, uchwalonej w 2005 roku, za priorytetowe działania na rzecz dalszego dynamicznego rozwoju miasta przyjęto m.in. kształtowanie wielkomiejskiej zabudowy oraz bram miasta^[111]. W 2006 roku rozstrzygnięto konkurs na koncepcję nowoczesnego centrum Katowic, w którym zwyciężył projekt Tomasza Koniora. Zakładał on zmniejszenie przestrzeni alei W. Korfantego poprzez zabudowanie terenów po stronie zachodniej^[110]. W marcu 2008 roku Urząd Lotnictwa Cywilnego zatwierdził dla Katowic tzw. studium aeronautyczne, którego opracowanie było konieczne dla planowanej dalszej zabudowy wysokościowej miasta z uwagi na położone blisko centrum miasta lotnisko na Muchowcu^[110]. Uchwalone w 2012 roku Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Katowice zakładało realizację nowych dominant architektonicznych w rejonie ulicy Chorzowskiej i alei W. Korfantego^[3].

W latach 2002–2003 przy ulicy Uniwersyteckiej powstał najwyższy wówczas budynek biurowo-usługowy w południowej Polsce – Altus. Gmach liczący 125 m ukształtowany został z trzech połączonych ze sobą brył połączonych w przyziemiu czterokondygnacyjnym atrium. Głównym architektem budynku był Dietera Paleta^[8]. Altus był też pierwszym w województwie śląskim budynkiem o wysokości przekraczającej 120 m^[1]. W latach 2018–2021 wzniesiono kompleks dwóch wysokościowców Sokolska 30 Towers, a w latach 2018–2020 Face2Face Business Campus^[6]. Pod koniec 2020 roku rozpoczęła się budowa położonego w sąsiedztwie Silesia City Center budynku Craft^[6]. Oddany do użytku w lutym 2022 roku wyższy, 134-metrowy wieżowiec .KTW stał się w momencie otwarcia najwyższym wieżowcem Katowic. Dla architektów z Medusa Group pierwowzorem kompleksu. KTW był budynek De Rotterdam poprzez zastosowanie przesuniętych względem siebie prostopadłościanów^[1].

W 2021 roku cieszyńska spółka Atal rozpoczęła budowę dwóch kompleksów wysokościowców: Atal Sky+ i Atal Olimpijska^[6].

Galeria

• 
  Kompleks wieżowców .KTW (66+134 m)
• 
  Wieżowiec Altus (125 m)
• 
  Wieżowce Global Office Park (po 109 m)
• 
  Biurowiec Wojewódzki (105 m)
• 
  Wieżowce „Stalexportu” (99 i 92 m)
• 
  Jedna z „Kukurydz” na osiedlu Tysiąclecia
• 
  Hapeerowiec (83 m)
• 
  „Gwiazdy” na osiedlu W. Roździeńskiego
• 
  Francuska 70 (73 m)
• 
  GIG Office Point (65 m)
• 
  Budynki Sokolska 30 Towers (63 m)
• 
  Górnik I (62 m)

Zobacz też

Zobacz multimedia związane z tematem: Lista najwyższych budynków w Katowicach

• Architektura Katowic
• Lista najwyższych budynków w Polsce

Uwagi

1. Lista obejmuje budynki o wysokości 55 m, czyli górną granicę wysokości budynków wysokich i powyżej tej wartości – wysokościowce. Dz.U. z 2022 r. poz. 1225.
2. Wysokość do dachu: 117 m; inne źródła podają też następujące wartości: 133 m.
3. Wysokość do dachu: 106 m.
4. Wysokość do dachu: 90 m.; inne źródła podają też następujące wartości: 104 m.
5. Niektóre źródła podają też 29 kondygnacji, lecz brak jest tego potwierdzenia na stronie internetowej inwestora.
6. Inne źródła podają też następujące wartości: 22.
7. Wysokość do dachu: 97 m.
8. Inne źródła podają też następujące wartości: 21.
9. Inne źródła podają też następujące wartości: 19.
10. Wysokość do dachu: 85 m.
11. Wysokość do dachu: 82 m.
12. Wysokość do dachu: 82 m.
13. Inne źródła podają też następujące wartości: 72 m, 80 m (do dachu).
14. Inne źródła podają też następujące wartości: 75 m.
15. W tym 24 użytkowe.
16. Data ukończenia całego osiedla W. Roździeńskiego.
17. Wysokość do dachu: 68 m.
18. Inne źródła podają też następujące wartości: 14.
19. Wysokość do dachu: 60 m.
20. Bez wysokości hełmu.
21. Wysokość do dachu: 56 m.
22. Podawana też jest inna data zakończenia: 1973.
23. Wysokość do szczytu kopuły: 59 m; inne źródło podaje też wysokość całkowitą 69 m.
24. Wysokość do dachu: 60 m.
25. Inne źródła podają też następujące wartości: 51 m, 60 m.
26. Inne źródła podają też następujące wartości: 18.
27. W niektórych źródłach podawana też jest inna data zakończenia: 1972.
28. Wysokość do dachu: 60 m; inne źródła podają też następujące wartości: 57 m.
29. Data ukończenia osiedla Tysiąclecia.
30. Wysokość do dachu: 60 m.
31. Inne źródła podają też następujące wartości: 51 m, 56 m, 58 m (wysokość do dachu).
32. Inne źródła podają też następujące wartości: 15.
33. Data zakończenia prac; inne źródła podają następujące daty: 1968.
34. Rok ukończenia całego zespołu budynków.
35. Inne źródła podają też następujące wartości: 18, 19.
36. Podawana też jest inna data zakończenia: 1969.
37. Wysokość do dachu: 55 m.
38. Inne źródła podają też następujące wartości: 72 m, 80 m (wysokość do dachu), 83 m (wysokość strukturalna).
39. Według A. Borowik budynek został oddany do użytku w 1972 roku.