Mietlica pospolita

Mietlica pospolita (Agrostis capillaris L.) – gatunek rośliny należący do rodziny wiechlinowatych (traw). Jako gatunek rodzimy występuje w strefie umiarkowanej Eurazji. Ponadto zawleczony na oba kontynenty amerykańskie i do Australii^[3]. W Polsce jest bardzo pospolity na całym obszarze, zarówno na niżu, jak i w górach^[4].

Mietlica pospolita

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	wiechlinowate
Rodzaj	mietlica
Gatunek	mietlica pospolita
Nazwa systematyczna
Agrostis capillaris L. Sp. Pl.: 62 (1753)[3]
Synonimy
A. tenuis Sibth. A. vulgaris With.

Morfologia

Pokrój

Kwiatostan

Łodyga

Cienkie, ukośnie podnoszące się źdźbło o wysokości 10(30)–70(90) cm. W dolnej części źdźbło zakorzenia się. Pod ziemią roślina wytwarza rozłogi o długości do 20 cm. Pędy płonne są wydłużone.

Liście

Żywozielone. Języczki na najwyższej blaszce liściowej są krótkie (0,3–1 mm) i ucięte.

Kwiaty

Zebrane w czerwonofioletową wiechę o kłoskach zebranych na końcach gałązek. Wiecha ma długość 1-15(20 cm) i również po przekwitnięciu jest rozpierzchła. Gałązki wiechy są cienkie, gładkie, czasami faliste i odstające poziomo. Kłoski nie posiadają ości, mają długość 2–2,5 mm i odstają na wszystkie strony. Plewy długie i ostro zakończone, plewki górne mają grubość 0,5–0,75 grubości plewki dolnej.

Biologia

Bylina. Kwitnie od czerwca do lipca. Jest wiatropylna. Liczba chromosomów 2n=28. Kiełkowanie nasion jest pobudzane przez światło^[5]. Skoszona odrasta dość słabo.

Ekologia

Siedlisko: łąki, świetliste lasy, wrzosowiska, murawy, zbocza, pastwiska, poręby leśne. Hemikryptofit. Spotykana jest głównie na glebach suchych i średnio żyznych lub jałowych. W górach występuje aż po piętro kosówki. Dobrze znosi suszę. Wykazuje cechy metalofitu. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Sieglingio-Agrostietum i gatunek wyróżniający dla klasy (Cl.) Violetea-calaminariae^[6].

Zmienność

Tworzy mieszańce z mietlicą psią, m. olbrzymią i m. rozłogową.
Występuje w 2 podgatunkach:

• A. capillaris L. ssp. capillaris – ma wzniesioną lub kolankowato podnoszącą się łodygę o długości 20–90 cm i krótkie kłącze. Pospolicie występuje w lasach i na łąkach
• A. capillaris L. ssp. repens (Schur.) Schwartz – roślina tworząca luźne poduchy, o łodydze zakorzeniającej się. Często występują pędy płonne, rozmnaża się za pomocą rozłogów. Występuje na wrzosowiskach, głównie na piaszczystym podłożu.

Zastosowanie

Jest uprawiana jako roślina łąkowa. Na łąkach nizinnych uważana jest za roślinę o średniej wartości pokarmowej, na łąkach górskich ma większą wartość, gdyż tworzy tutaj naturalne zespoły roślinności. Na glebach ubogich pojawia się samorzutnie, tak, że nie trzeba jej tutaj wysiewać. Znajduje się w rejestrze roślin uprawnych Unii Europejskiej. Używana jest również do obsiewania trawników.