Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Mistrzostwa Świata w Snookerze 2023
turniej snookerowy Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Mistrzostwa Świata w Snookerze 2023 (ang. 2023 Cazoo World Snooker Championship) – 96. edycja mistrzostw świata w snookerze, która odbywała się od 15 kwietnia do 1 maja 2023 roku w Crucible Theatre w Sheffield[1]. Był to piętnasty i ostatni turniej rankingowy sezonu 2022/2023[2].
Obrońca tytułu, Ronnie O’Sullivan, został wyeliminowany z turnieju w ćwierćfinale po porażce 10:13 z Lucą Brecelem[3]. Luca Brecel został jednocześnie zwycięzcą turnieju[4]. W mistrzostwach tych wpadł historyczny break maksymalny, bo po raz pierwszy padł w finale mistrzostw, a osiągnięcie to przypadło Markowi Selby’emu[5]. Pierwszy raz od 28 lat do półfinału doszedł debiutant, ta rola przypadła Si Jiahuiowi (lat 20), który był również najmłodszym półfinalistą od 27 lat[6].

Remove ads
Organizacja turnieju
Nagrody pieniężne
Remove ads
Zawodnicy
Podsumowanie
Perspektywa
Zawodnicy rozstawieni
W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu Ronnie O’Sullivan. Kolejnych 15 miejsc zostało obsadzonych według kolejności na liście rankingowej na sezon 2022/2023, uwzględniającej wszystkie punkty zdobyte do turnieju Tour Championship 2023 włącznie[1].
- (w nawiasie okrągłym podano rundę, w której zawodnik zakończył udział w turnieju)
Ronnie O’Sullivan (QF)
Mark Selby (F)
Mark Allen (SF)
Shaun Murphy (1R)
Judd Trump (1R)
Neil Robertson (2R)
Kyren Wilson (2R)
Mark Williams (2R)
Luca Brecel (W)
John Higgins (QF)
Allister Carter (1R)
Jack Lisowski (2R)
Robert Milkins (2R)
Stuart Bingham (2R)
Gary Wilson (2R)
Ding Junhui (1R)
Zawodnicy nierozstawieni
Poniżsi zawodnicy wywalczyli udział w mistrzostwach dzięki kwalifikacjom.
- (w nawiasie okrągłym numer zajmowany na liście rankingowej)
- [w nawiasie kwadratowym etap, na którym zawodnik zakończył udział w turnieju]
Ryan Day (#17) [1R]
Anthony McGill (#19) [QF]
David Gilbert (#20) [1R]
Hossein Vafaei (#21) [2R]
Ricky Walden (#22) [1R]
Jimmy Robertson (#25) [1R]
Matthew Selt (#27) [1R]
Joe Perry (#29) [1R]
Noppon Saengkham (#30) [1R]
Pang Junxu (#33) [1R]
Fan Zhengyi (#34) [1R]
Jak Jones (#50) [QF]
Elliot Slessor (#56) [1R]
Wu Yize (#58) [1R]
David Grace (#60) [1R]
Si Jiahui (#74) [SF]
Remove ads
Drabinka turniejowa
Finał
Wyniki finałowej rozgrywki[4].
Finał: Do 18 wygranych frame'ów Crucible Theatre, Sheffield, ![]() Sędzia: ![]() | ||
![]() |
18 – 15 | ![]() |
30 kwietnia Sesja popołudniowa (8 frejmów): 77 (77)–0, 79–39, 90 (90)–28, 38–94 (54), 90 (67)–23, 71–55, 9–62 (66), 70 (70)–6 Sesja wieczorna (9 frejmów): 0–134 (134), 126 (99)–14, 12–96 (96), 50–67, 72 (72)–4, 67 (67)–19, 1–76 (61), 0–147 (147), 48–71 1 maja Sesja popołudniowa (8 frejmów): 113 (113)–24, 73–0, 101 (101)–35, 141 (141)–0, 35–86 (63), 56–78 (54), 119 (119)–0, 60–40 Sesja wieczorna (pozostałe frejmy): 67 (67)–8, 20–78 (78), 36–50, 0–122 (122), 0–81 (50), 0–95 (52), 66 (51)–2, 112 (112)–0 | ||
141 | Najwyższy break | 147 |
5 | Breaki stupunktowe | 3 |
14 | Breaki 50-punktowe | 12 |
Remove ads
Breaki stupunktowe fazy głównej turnieju
W głównej fazie turnieju gracze wbili 90 breaków stupunktowych. Najwięcej z nich (dwanaście) zbudował Mark Selby oraz Luca Brecel[8]. Mark Selby stał się również pierwszym graczem w historii, który wbił maksymalnego breaka w finale Mistrzostw Świata w Snookerze[5].
- 147, 134, 131, 123, 122, 112, 112, 110, 109, 103, 103, 100
Mark Selby
- 147, 133, 120, 108, 102
Kyren Wilson
- 146, 146, 138, 123, 100
Neil Robertson
- 143
Allister Carter
- 141, 128, 119, 117, 113, 113, 112, 112, 108, 103, 101, 100
Luca Brecel
- 138, 124, 122, 100, 100
Jak Jones
- 137, 136, 134, 128, 124, 114, 102
John Higgins
- 137, 126, 101
Mark Allen
- 134, 108, 103
Stuart Bingham
- 134
Ding Junhui
- 133
Pang Junxu
- 132, 125, 122, 120, 106, 105, 103, 102
Si Jiahui
- 131, 120, 102
Shaun Murphy
- 131, 109
Gary Wilson
- 130, 124, 119, 112, 110
Anthony McGill
- 130
Noppon Saengkham
- 128, 116, 107, 102
Ronnie O’Sullivan
- 123
Matthew Selt
- 122, 117
Hossein Vafaei
- 122, 110
Fan Zhengyi
- 121
David Gilbert
- 119, 102
Jack Lisowski
- 118, 113
Mark Williams
- 107, 107
Wu Yize
Remove ads
Kwalifikacje
Podsumowanie
Perspektywa
Format kwalifikacji

Zawodnicy spoza czołowej szesnastki rankingu światowego oraz zaproszeni amatorzy musieli przejść przez czterorundowe eliminacje, które wyłoniły 16 zawodników zakwalifikowanych do udziału w fazie głównej mistrzostw. Turniej kwalifikacyjny został rozegrany w dniach 3–12 kwietnia 2023 roku w English Institute of Sport w Sheffield.
Format kwalifikacji wyglądał następująco:
- W pierwszej rundzie zagrali ze sobą zaproszeni przez WPBSA amatorzy oraz zawodnicy rozstawieni w turnieju od miejsca 81 w górę, mecze do 10 wygranych frejmów podzielone na 2 sesje;
- 2. runda – 32 zwycięzców z meczów 1. rundy zagrało przeciwko zawodnikom rozstawionym w turnieju na miejsca 49–80, mecze do 10 wygranych frejmów podzielone na 2 sesje;
- 3. runda – 32 zwycięzców z meczów 2. rundy zagrało przeciwko zawodnikom rozstawionym w turnieju na miejsca 17–48, mecze do 10 wygranych frejmów podzielone na 2 sesje;
- 4. runda – 32 zwycięzców z meczów 3. rundy zagrało przeciwko sobie o awans do fazy telewizyjnej mistrzostw, mecze do 10 wygranych frejmów podzielone na 2 sesje.
Drabinka kwalifikacji
Breaki stupunktowe kwalifikacji
W kwalifikacjach łącznie wbito 135 breaków stupunktowych w wykonaniu 69 zawodników. Najwięcej z nich (siedem) wbił Thepchaiya Un-Nooh[10].
- 146
Ryan Day
- 145, 142, 131, 130, 123, 117, 105
Thepchaiya Un-Nooh
- 143, 132
Joe Perry
- 140, 111, 102
Oliver Lines
- 140, 111
Barry Pinches
- 140, 105, 101, 100
Wu Yize
- 140
Sean O’Sullivan
- 138, 135, 117, 111
Elliot Slessor
- 137, 128
Lei Peifan
- 137
Ken Doherty
- 137
Ross Muir
- 136, 116, 106, 102
Louis Heathcote
- 136, 106
Anthony McGill
- 136
Ben Mertens
- 133, 125, 119, 109
David Lilley
- 133, 107
Yuan Sijun
- 132
Fergal O’Brien
- 131, 129
Alexander Ursenbacher
- 131, 102, 101
Fan Zhengyi
- 130, 116, 103, 101, 101
Ricky Walden
- 130, 115, 103
David Gilbert
- 130
Dylan Emery
- 129, 124, 113
Dominic Dale
- 129, 103
Lü Haotian
- 128, 127, 125, 119, 108
John Astley
- 127, 127, 125, 102, 100
Zhang Anda
- 127, 116
Haydon Pinhey
- 127
Andy Hicks
- 126, 115, 102
Si Jiahui
- 126, 100
Julian Bojko
- 125, 106
Andrew Higginson
- 125
Marco Fu
- 124, 105
Ian Burns
- 122
Sanderson Lam
- 121, 120
David Grace
- 120
Craig Steadman
- 117
Matthew Stevens
- 117
Noppon Saengkham
- 116, 104, 103
Zhou Yuelong
- 115, 101, 101, 100
Jak Jones
- 115
Hossein Vafaei
- 115
Ng On Yee
- 114
Ross Bulman
- 113
Jamie Clarke
- 111
Scott Donaldson
- 110
Allan Taylor
- 110
Stan Moody
- 109
Matthew Selt
- 106, 104
Jamie O’Neill
- 106, 103
Aaron Hill
- 106, 102
Jackson Page
- 106, 100
Chris Wakelin
- 106
Ben Woollaston
- 105, 101
Joe O’Connor
- 105, 101
Xu Si
- 105
Asjad Iqbal
- 104, 104
Mark Davis
- 104, 102
Pang Junxu
- 102
Stephen Hendry
- 102
George Pragnell
- 102
Liam Pullen
- 101, 100
Robbie Williams
- 101
Andres Pertov
- 101
Liam Graham
- 100
Daniel Wells
- 100
Dechawat Poomjaeng
- 100
Gao Yang
- 100
James Cahill
- 100
Nutcharut Wongharuthai
Remove ads
Prawa telewizyjne
Kwalifikacje
Kwalifikacje można będzie śledzić w następujących platformach streamingowych:
Uwagi
- Dotyczy terytoriów, na których żaden inny podmiot nie posiada praw transmisyjnych.
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads