Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Nadieżda Pietrowa
tenisistka rosyjska Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Nadieżda Wiktorowna Pietrowa, ros. Надежда Викторовна Петрова (ur. 8 czerwca 1982 w Moskwie) – rosyjska tenisistka, brązowa medalistka Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012 w grze podwójnej, zwyciężczyni Mistrzostw WTA w 2012 roku w grze podwójnej, klasyfikowana w czołowej dziesiątce rankingu światowego zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej, finalistka US Open 2010 oraz French Open 2012 w grze podwójnej.
Remove ads
Pochodzenie
Pochodzi z rodziny sportowej. Ojciec Wiktor Pietrow startował jako młociarz, matka Nadieżda Iljina zdobyła brąz olimpiady w Montrealu (1976) w sztafecie 4x400 m; po zakończeniu karier oboje rodzice pracowali jako trenerzy lekkoatletyki. Część swojej młodości spędziła w Egipcie, gdzie jej rodzice pracowali jako trenerzy. Początek kariery Pietrowej związany był z Polską, zawodniczka przez kilka lat mieszkała i trenowała w Krakowie. W 1998 wygrała rywalizację juniorek w grze pojedynczej na French Open. Jako tenisistka zawodowa występuje od września 1999 roku.
Remove ads
Kariera tenisowa
Podsumowanie
Perspektywa
Jej tenis, podobnie jak większości grających równocześnie Rosjanek, opiera się na silnych uderzeniach z głębi kortu (backhand oburęczny). Spośród swoich rywalek wyróżnia się dobrymi warunkami fizycznymi (prawie 180 cm).
Reprezentowała Rosję w Pucharze Federacji w 2001 oraz na igrzyskach olimpijskich w Atenach (2004).
Pierwszy raz do czołowej setki rankingu awansowała w 1999, dwa lata później była w pierwszej pięćdziesiątce. Po słabszym sezonie 2002 powróciła do szerokiej czołówki światowej i wkrótce znacznie poprawiła swoje miejsce, kończąc kolejne dwa lata (2003, 2004) na miejscach nr 12, blisko pozycji uprawniającej do startu w Masters. Dwukrotnie osiągnęła półfinały turniejów wielkoszlemowych – French Open 2003 i 2005, ponadto była ćwierćfinalistką US Open 2004, Wimbledonu 2005 i US Open 2005. Jej najwyższa dotychczasowa pozycja w rankingu WTA to 3 w singlu (15 maja 2006)) i również 3 w deblu (21 marca 2005).
W październiku 2005 wygrała pierwszy w swej karierze turniej WTA Tour – Generali Ladies w austriackim Linzu. Drugi tytuł zdobyła w marcu 2006 w Dosze, pokonując w finale Francuzkę Amélie Mauresmo. Miesiąc później wygrała turnieje Bausch & Lomb Championships w Amelia Island, pokonując w finale Włoszkę Francescę Schiavone (pierwsze zwycięstwo nad Schiavone w ich piątym pojedynku) oraz w Charleston (w finale ze Szwajcarką Patty Schnyder).
Jeszcze lepsze wyniki osiąga jako deblistka, wygrawszy 24 turnieje (w tym dwukrotnie Mistrzostwa WTA); w marcu 2005 była klasyfikowana jako nr 3. rankingu deblistek.
Sezon 2006 rozpoczęła od półfinału w turnieju niższej kategorii w Auckland, tydzień później oddała walkowerem mecz ćwierćfinałowy w Sydney przeciwko Justine Henin-Hardenne. Nadia uległa rodaczce Szarapowej w ćwierćfinale Australian Open. Zwycięstwo turniejowe, po serii ćwierćfinałów i półfinałów, osiągnęła w Doha, pokonując w finale Amélie Mauresmo. Francuzka zrewanżowała się w ćwierćfinale w Miami. Nadia rozpoczęła serię fantastycznych zwycięstw: wygrała turniej w Amelia Island, następnie w Charleston oraz Berlinie, pokonując w finale Belgijkę Henin-Hardenne. Przełomowym momentem sezonu był turniej French Open, gdzie Rosjanka, zaliczana do ścisłych faworytek, odpadła w pierwszej rundzie z Akiko Morigami. Od tej pory aż do US Open nie wygrała żadnego ze spotkań. Na nowojorskich kortach przegrała z Tatianą Golovin w trzeciej rundzie. Zrewanżowała się jednak Francuzce, wygrywając z nią w finale w Stuttgarcie – to był z kolei punkt zwrotny, Pietrowa zdawała się wracać do optymalnej formy. Potwierdzają to jej kolejne wyniki – finały w Moskwie, Linzu oraz wygrana nad liderką rankingu Mauresmo w meczach grupowych WTA Tour Championships w Madrycie (Pietrowa przegrała jednak z Henin-Hardenne i Hingis i nie zdołała awansować do fazy pucharowej turnieju).
W 2007 roku zdobyła wraz z Dmitrijem Tursunowem Puchar Hopmana.
W paryskim turnieju Open Gaz de France odniosła pierwsze turniejowe zwycięstwo w tym roku. W drodze do finału pokonała między innymi Amélie Mauresmo 5:7, 6:4, 7:6, mimo że w ostatnim secie przegrywała 1:4. W finale zwyciężyła Czeszkę Lucie Šafářovą 4:6, 6:1, 6:4 i odniosła siódme zwycięstwo w turnieju WTA. Osiągnęła też półfinał deblowy ze Swietłaną Kuzniecową. W Antwerpii dotarła do ćwierćfinału. Wystąpiła w Amelia Island jako obrończyni tytułu, tam była najwyżej rozstawiona. W grze podwójnej z Lisą Raymond odpadła w ćwierćfinale. W maju w Warszawie odpadła w drugiej rundzie, przegrywając z Włoszką Marą Santangelo. W Los Angeles dotarła do finału, gdzie pokonała ją Ana Ivanović.
Rok 2008 rozpoczęła od osiągnięcia 1/8 finału Australian Open, gdzie przegrała z Polką Agnieszką Radwańską 6:1, 5:7, 0:6 (mimo prowadzenia 6:1, 3:0). W kolejnych występach – w Paryżu, Doha, Dubaju i Miami – przegrywała pierwsze mecze.
Podczas imprezy w Stambule przełamała złą passę wygrywając ze Amerykanką Lilią Osterloh i Martą Domachowską, lecz w ćwierćfinale została pokonana przez reprezentantkę Uzbekistanu Akgul Amanmuradovą.

W 2012 roku wygrała w grze podwójnej turniej Premier Mandatory w Miami. W parze z Mariją Kirilenko pokonały włoski duet Sara Errani–Roberta Vinci 7:6(0), 4:6, 10-4[1]. W czerwcu zwyciężyła w turnieju International w 's-Hertogenbosch. Razem z Mariją Kirilenko zdobyły brązowy medal igrzysk olimpijskich w konkurencji deblistek. W półfinale przegrały z siostrami Williams 5:7, 4:6, a w meczu o trzecie miejsce pokonały Liezel Huber i Lisę Raymond 4:6, 6:4, 6:1. W sierpniu osiągnęła finał imprezy w Montrealu, w którym uczestniczyła razem z Katariną Srebotnik. We wrześniu zwyciężyła w zawodach singlowych podczas turnieju rangi Premier 5 w Tokio. W finale pokonała Agnieszkę Radwańską 6:0, 1:6, 6:3. Razem z Kirilenko osiągnęła w październiku finał rozgrywek deblowych w Moskwie. W kończących sezon Mistrzostwach WTA zdobyła razem z Kirilenko tytuł deblowy, pokonując w finale Andreę Hlaváčkovą i Lucie Hradecką 6:1, 6:4. Tydzień później zwyciężyła też w zawodach singlowych podczas WTA Tournament of Champions, kiedy to bez przegrania meczu pokonała w finale Caroline Wozniacki wynikiem 6:2, 6:1.

W styczniu 2013 roku razem ze Srebotnik osiągnęła triumf w turnieju w Sydney, pokonując w finale Errani i Vinci wynikiem 6:3, 6:4. W lutym oba deble ponownie spotkały się w finale turnieju, tym razem w Dosze, jednak Pietrowa z partnerką przegrały z Włoszkami wynikiem 6:2, 3:6, 6-10. W kolejnym tygodniu razem ze Srebotnik awansowały do finału zawodów gry podwójnej w Dubaju, lecz w meczu mistrzowskim uległy parze Bethanie Mattek-Sands–Sania Mirza wynikiem 4:6, 6:2, 7-10. W Indian Wells osiągnęła razem ze Srebotnik finał, w którym uległy Jekatierinie Makarowej i Jelenie Wiesninie 0:6, 7:5, 6–10. W Miami debel ponownie osiągnął finał, w którym pokonał Lisę Raymond i Laurę Robson 6:1, 7:6(2). Przez kontuzje w drugiej części sezonu i rezygnacja z turniejów w Azji, wypadła z pierwszej setki rankingu singlowego. Sezon zakończyła na 102. miejscu (najgorszym od dziesięciu sezonów).
Sezon 2014 rozpoczęła od porażki w eliminacjach do turnieju w Paryżu. Następnie, jako kwalifikantka, odpadła w pierwszej rundzie turnieju w Dosze, przegrywając 6:7(5), 5:7 z Peng Shuai. W Dubaju grająca z dziką kartą Pietrowa uległa 3:6, 2:6 Carli Suárez Navarro już w pierwszym meczu. Na początku marca wzięła udział w turniejach w Indian Wells i Miami. W pierwszym z nich oddała mecz z Silvią Soler Espinosą po kreczu przy stanie 1:1. W drugim najpierw wygrała z Urszulą Radwańską, a potem uległa Sabine Lisicki 6:3, 4:6, 4:6. W grze deblowej, wraz z Anastasiją Pawluczenkową osiągnęła półfinał turnieju w Dosze.
Ulubioną nawierzchnią Nadieżdy są korty twarde, ponieważ jest tenisistką grającą agresywnie. Lubi szybko kończyć piłki, nie przepada za dłuższymi wymianami.
W oświadczeniu wydanym na początku stycznia 2017 r. Petrova poinformowała o zakończeniu kariery zawodniczej. Powodem tego posunięcia jest trwająca od 2013 r. kontuzja biodra tenisistki. Petrova nie zamierza jednak całkowicie odstawić rakiety. Nadal będzie związana z tenisem poprzez pracę charytatywną.[2]
Remove ads
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
A, brak startu
Występy w grze pojedynczej
Występy w grze podwójnej
Występy w grze mieszanej
Finały turniejów WTA
Gra pojedyncza 24 (13-11)
Gra podwójna 48 (24–24)
Remove ads
Turnieje rangi ITF
turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza 5 (4-1)
Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik |
Zwyciężczyni | 05/10/1997 | ![]() |
10 000 | Ceglana | ![]() |
6:1, 6:4 |
Zwyciężczyni | 29/03/1998 | ![]() |
10 000 | Ceglana | ![]() |
6:4, 6:2 |
Zwyciężczyni | 05/04/1998 | ![]() |
10 000 | Ceglana | ![]() |
6:2, 6:2 |
Zwyciężczyni | 12/04/1998 | ![]() |
10 000 | Ceglana | ![]() |
6:4, 7:5 |
Finalistka | 21/06/1998 | ![]() |
25 000 | Ceglana | ![]() |
6:3, 2:6, 6:7(5) |
Gra podwójna
Oficjalna strona wtatennis.com podaje, że Nadieżda Pietrowa wygrała jeden turniej deblowy rangi ITF, lecz w historii wyników nie widnieje nawet żaden finał z jej udziałem.
Remove ads
Występy w Turnieju Mistrzyń
W grze pojedynczej
Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
2005 | RR | ![]() ![]() ![]() | 2:6, 6:7(1) 6:1, 6:2 0:6, 7:5, 4:6 |
2006 | RR | ![]() ![]() ![]() | 6:2, 6:2 4:6, 6:3, 3:6 4:6, 4:6 |
2008 | RR | ![]() wystąpiła jako rezerwowa po wycofaniu się Sereny Williams | 4:6, 6:4, 4:6 |
W grze podwójnej
Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
2004 | Zwycięstwo | ![]() | ![]() ![]() | 7:5, 6:2 |
2012 | Zwycięstwo | ![]() | ![]() ![]() | 6:1, 6:4 |
2013 | Półfinał | ![]() | ![]() ![]() | 6:7(5), 2:6 |
Remove ads
Występy w igrzyskach olimpijskich
Gra pojedyncza
Gra podwójna
Remove ads
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (2)
Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
Zwyciężczyni | 1998 | ![]() |
Ceglana | ![]() |
6:3, 6:3 |
Finalistka | 1999 | ![]() |
Twarda | ![]() |
3:6, 2:6 |
Gra podwójna (1)
Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
Finalistka | 1998 | ![]() |
Ceglana | ![]() |
![]() ![]() |
4:6, 6:7 |
Remove ads
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads