Wiera Zwonariowa

Wiera Igoriewna Zwonariowa, ros. Вера Игоревна Звонарёва (ur. 7 września 1984 w Moskwie) – rosyjska tenisistka. Triumfatorka turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i mieszanej, finalistka Wimbledonu 2010 oraz US Open 2010 w grze pojedynczej, brązowa medalistka igrzysk olimpijskich w Pekinie (2008). Sklasyfikowana najwyżej na drugim miejscu w rankingu WTA Tour.

Wiera Zwonariowa

Вера Звонарёва

Pełne imię i nazwisko	Wiera Igoriewna Zwonariowa
Państwo	Rosja
Data i miejsce urodzenia	7 września 1984 Moskwa
Wzrost	172 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	wrzesień 2000
Zakończenie kariery	aktywna
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	12 WTA, 3 ITF
Najwyżej w rankingu	2 (25 października 2010)
Australian Open	SF (2009, 2011)
Roland Garros	QF (2003)
Wimbledon	F (2010)
US Open	F (2010)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	16 WTA, 2 WTA 125, 2 ITF
Najwyżej w rankingu	9 (8 sierpnia 2005)
Australian Open	W (2012)
Roland Garros	QF (2006, 2024)
Wimbledon	F (2010)
US Open	W (2006, 2020)
Gra mieszana
Wygrane turnieje	2
Australian Open	QF (2006)
Roland Garros	SF (2006)
Wimbledon	W (2006)
US Open	W (2004)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja Igrzyska olimpijskie brąz Pekin 2008 tenis ziemny (gra pojedyncza)
Strona internetowa

Kariera tenisowa

2003

W tym roku Zwonariowa zdobyła swój pierwszy tytuł w Bol pokonując w nim Conchitę Martínez Granados 6:1, 6:3. W turnieju w Berlinie pokonała ówczesną 10 Anastazji Myskinie. We French Open została rozstawiona z numerem 22 dochodząc do ćwierćfinału pokonując m.in. Amerykankę Venus Williams, ale uległa w 3 setach Nadii Pietrowej. Na Wimbledonie przystąpiła do rywalizacji jako 16 zawodniczka rankingu WTA i doszła do IV rundy ulegając rozstawionej z numerem 4 Venus Williams 1:6, 3:6. W turnieju US Open była rozstawiona z numerem 13 i doszła do III rundy ulegając Meghann Shaughnessy 6:4, 4:6, 2:6. W turnieju w Moskwie przegrała w finale gry podwójnej. Sezon 2003 zakończyła jako 13.

2004

Wiera zaczęła sezon od dotarcia do IV rundy Australian Open przegrywając w niej z Lindsay Davenport 1:6, 3:6. W lutym wygrała swój drugi turniej w Memphis pokonując w finale Lisę Raymond 4:6, 6:4, 7:5. Również w parze z Mariją Szarapową doszły do finału gry podwójnej. Po tym turnieju awansowała do pierwszej dziesiątki rankingu WTA. W turnieju French Open doszła do III rundy ulegając Marii Szarapowej 3:6, 6:7. Na Wimbledonie powtórzyła swój wynik z 2003 roku dochodząc do IV rundy ulegając Lindsay Davenport 4:6, 4:6. Następnie doszła do finału turnieju w Cincinnati przegrywając znowu Lindsay Davenport 3:6, 2:6. W turnieju US Open dotarła do IV rundy gry pojedynczej ulegając późniejszej finalistce tego turnieju Jelenie Diemientjewej 6:1, 4:6, 3:6. Natomiast w grze mieszanej wygrała turniej z Bobem Bryanem. W turnieju w Moskwie w parze z Anastasiją Myskiną wygrała swój pierwszy tytuł deblowy. Natomiast w turnieju w Filadelfii doszła do finału przegrywając z Amélie Mauresmo 6:3, 2:6, 2:6. Zwonariowa zakończyła rok na 11 pozycji w rankingu WTA.

2005

Na turnieju Australian Open przegrała już w II rundzie z Wierą Duszewiną 3:6, 3:6. Następnie obroniła tytuł wywalczony sprzed roku w Memphis pokonując w finale Meghann Shaughnessy 7:6, 6:2. W turnieju w Berlinie w parze z Jeleną Lichowcewą wygrała swój drugi deblowy turniej. W turnieju French Open odpadła w III rundzie z Mary Pierce 6:7, 5:7. W turnieju w Eastbourne doszła do finału debla. W turnieju na trawiastych kortach w Wimbledonie odpadła w II rundzie z Květą Peschke 6:1, 4:6, 3:6. W turnieju w Stanfordzie w parze z Jeleną Lichowcewą przegrały w finale debla. Po tym turnieju Wiera doznała kontuzji która wykluczyła ją z gry do końca sezon. Sezon zakończyła na 42 miejscu w rankingu WTA.

2006

Sezon zaczęła od turnieju w Auckland, gdzie doszła do finału przegrywając z Marion Bartoli 2:6, 2:6, ale w grze podwójnej w parze z Jeleną Lichowcewą wygrały ten turniej pokonując w finale 6:3, 6:4 parę Émilie Loit i Barbora Záhlavová-Strýcová. Natomiast w Australian Open uległa już w I rundzie Martinie Hingis 1:6, 2:6. W kolejnym turnieju wielkoszlemowym French Open odpadła również w I rundzie ulegając Dinarze Safinie. W turnieju w Birmingham wygrała swój 4 turniej pokonując w finale Jameę Jackson 7:6, 7:6. W turnieju wimbledońskim trafiła w pierwszej rundzie na Kim Clijsters i przegrała 5:7, 3:6. Natomiast w grze mieszanej w parze z Andy Ramem wygrała swój drugi tytuł wielkoszlemowy w grze mieszanej. W turnieju przygotowawczym do US Open w Cincinnati pokonała w finale Katerinę Srebotnik 6:2, 6:4. W turnieju US Open doszła do III rundy pokonując po drodze Martę Domachowską 7:6, 6:6, a ulegając Jelenie Diemientjewej 5:7, 3:6. W parze z Nathalie Dechy wygrały cały turniej w kategorii gry deblowej. Sezon zakończyła jako 24 w rankingu WTA.

2007

Wiera zaczęła sezon dochodząc po raz drugi z rzędu do finału turnieju w Auckland, gdzie przegrała z Jeleną Janković 6:7, 7:5, 3:6. W Australian Open doszła do IV rundy gdzie przegrała z Mariją Szarapową 5:7, 4:6. W turnieju w Indian Wells po raz pierwszy w swojej karierze wygrała z numerem 1 światowego rankingu Mariją Szarapową w IV rundzie, ale uległa w ćwierćfinale Chince Li Na 4:6, 5:7. Z powodu kontuzji nadgarstka musiała wycofać się z French Open i Wimbledonu. Na korty wróciła na turniej US Open w którym doszła do III rundy przegrywając z Sereną Williams4:6, 6:7. Sezon zakończyła jako 22.

2008

Sezon zaczęła jak zwykle od turnieju w Auckland, gdzie została rozstawiona z numerem 1 i przegrała w ćwierćfinale. Następnym jej turniejem był turniej w Hobart, gdzie doszła do finału w którym musiała dać walkowera Eleni Daniilidu. W turnieju Australian Open odpadła już w I rundzie przegrywając z Ai Sugiyama. Następnie doszła do finału turnieju Qatar Total Open w Dosze, gdzie przegrała z Mariją Szarapową 1:6, 6:2, 0:6. W turnieju w Charleston doszła po raz trzeci w sezonie do finału w którym przegrała z Sereną Williams 4:6, 6:3, 3:6. Następnie w turnieju w Pradze wygrała swój szósty turniej pokonując Wiktoryję Azarankę 7:6, 6:2. W turnieju French Open została rozstawiona z numerem 11 i doszła do IV rundy przegrywając z Jeleną Diemientjewą 4:6, 6:1, 2:6. Na kortach Wimbledonu została rozstawiona z numerem 13 i dość nieoczekiwanie odpadła już w II rundzie przegrywając z Tamarine Tanasugarn 6:7, 6:4, 3:6. W lipcu w parze z Jeleną Wiesniną doszły do finału turnieju w Stanfordzie, w którym przegrały z Carą Black i Liezel Huber. Na Igrzyskach Olimpijskich zdobyła brązowy medal, pokonując Li Na w walce o 3 miejsce. Na kortach Flushing Meadows w Nowym Jorku doszła do II rundy w której przegrała z Tetianą Perebyjnis 3:6, 3:6. Po tym turnieju wygrała swój siódmy zawodowy turniej w Kantonie pokonując w finale Peng Shuai 6:7, 6:0, 6:2. Następnie osiągnęła dwa finały w Moskwie przegrana z Janković i w Linz przegrana z Aną Ivanović. Jako 8 zakwalifikowała się do turnieju mistrzyń w którym doszła do finału pokonując po drodze Swietłanę Kuzniecową 6:2, 6:3, Anę Ivanović 6:3, 6:7, 6:4, Jelenę Janković 2:6, 6:3, 6:4, w półfinale Jelenę Diemientjewą 7:6, 3:6, 6:3 i uległa dopiero Venus Williams 7:6, 0:6, 2:6. Sezon zakończyła jako 7.

2009

Sezon 2009 Wiera zaczęła znakomicie dochodząc do półfinału Australian Open pokonując po drodze m.in. Nadię Pietrową i Marion Bartoli, a ulegając dopiero Dinarze Safinie 3:6, 6:7. W turnieju w Pattaya wygrała cały turniej pokonując w finale Sanie Mirze. Następnie W turnieju w Indian Wells Wiera rozegrała swój najlepszy turniej w karierze wygrywając w singlu w po drodze m.in. Li Na, Caroline Wozniacki, Wiktoryję Azarankę, a w finale ostatecznie pokonała Anę Ivanović 7:6, 6:2. Również w tym turnieju w parze z Wiktoryją Azaranką wygrały cały turniej. Z powodu kontuzji Wiera musiała wycofać się z wielkoszlemowego French Open. W turnieju wimbledońskim odpadła w III rundzie. W US Open dotarła do IV rundzie, gdzie mając siedem piłek meczowych przegrała z Flavią Penettą 6:3, 6:7, 0:6. Na turnieju mistrzyń była zawodniczką rezerwową i zastąpiła Dinarę Safinę w meczu z Caroline Wozniacki, ale po tym meczu wycofała się z turnieju. Sezon zakończyła na 9 miejscu w rankingu WTA.

2010

Sezon rozpoczęła od turnieju w Sydney. W I rundzie przy stanie 3:3 w meczu z Jeleną Wiesniną musiała skreczować. Następnie wystartowała w Australian Open, gdzie doszła do IV rundy przegrywając z Wiktoryją Azaranką 6:4, 4:6, 0:6.

W turnieju w Pattaya zdołała obronić tytuł. W finale pokonała Tamarine Tanasugarn 6:4, 6:4. Nie obroniła tytułu w Indian Wells, przegrywając w IV rundzie 2:6, 5:7 z Samanthą Stosur. Odpadła również w IV rundzie turnieju w Miami, gdzie po pokonaniu Melanie Oudin i Sary Errani przegrała z Justine Henin 1:6, 4:6

Osiągnęła finał turnieju w Charleston, zwyciężyła z nią tylko Samantha Stosur – 0:6, 3:6. Po drodze pokonała Melanie Oudin 7:5, 6:2 i Caroline Wozniacki, która musiała skreczować przy wyniku 5:2 dla Wiery, z powodu kontuzji lewej kostki.

Słabą formę pokazała na kortach ziemnych. Przegrała w II rundach turnieju w Rzymie (z Petrą Kvitovą 4:6, 0:6) i w Madrycie (z Venus Williams 5:7, 3:6). W paryskim turnieju French Open dotarła do II rundy, ulegając 4:6, 4:6 Anastasiji Rodinowej.

Na trawiastych kortach Wimbledonu pokonując m.in. Yaninę Wickmayer, Jelenę Janković i Kim Clijsters doszła do pierwszego swojej karierze finału wielkoszlemowego w grze pojedynczej, w którym przegrała z Sereną Wiliams 3:6, 2:6.

2012

Sezon rozpoczęła od przegranej w pierwszej rundzie turnieju w Sydney ze swoją rodaczką, Swietłaną Kuzniecową, wynikiem 1:6, 2:6.

Podczas Australian Open doszła do trzeciej rundy w grze pojedynczej. W pierwszym meczu pokonała w trzech setach Rumunkę Alexandrę Dulgheru. W kolejnym spotkaniu pokonała po dwóch setach walki reprezentantkę Czech – Lucie Hradecką. W następnej rundzie nie sprostała rodaczce Jekatierinie Makarowej. Mecz zakończył się wynikiem 6:7(7), 1:6. W zawodach gry podwójnej w parze ze Swietłaną Kuzniecową pokonała w finale Włoszki: Sarę Errani oraz Robertę Vinci^[1]. Był to drugi wygrany finał turnieju wielkoszlemowego w grze podwójnej.

Nie wystartowała we French Open 2012, a podczas Wimbledonu odpadła w trzeciej rundzie po kreczu w drugim secie w meczu z Kim Clijsters przy stanie 3:6, 3:4. Później wystartowała w turnieju olimpijskim rozgrywanym również na londyńskiej trawie, jednak podobnie jak miesiąc wcześniej odpadła w trzeciej rundzie. Przegrała z późniejszą mistrzynią Sereną Williams 1:6, 0:6. To był ostatni występ Zwonariowej na profesjonalnych kortach w sezonie.

2013–2015

Przez kontuzję nie występowała w całym sezonie 2013.

Powrót do gry w kolejnym roku nie był zbyt udany – porażki w pierwszych rundach w Shenzhen i Australian Open. Wygrała jeden mecz w Pattaya z Peangtarn Plipuech 6:3, 6:2, ale w drugiej rundzie przegrała z Jekatieriną Makarową 0:6, 2:6. W Tajlandii w grze podwójnej poszło już jej zdecydowanie lepiej, gdyż awansowała aż do półfinału. W parze z Noppawan Lertcheewakarn przegrała w walce o finał z późniejszymi triumfatorkami Peng Shuai i Zhang Shuai 2:6, 3:6. Przełom nastąpił podczas Wimbledonu, gdzie wygrała dwie pierwsze rundy: z Tarą Moore 6:4, 6:7(3), 9:7 i Donną Vekić 6:4, 6:4. W trzeciej jednak nie sprostała Zarinie Dijas 6:7(1), 6:3, 3:6. W grze podwójnej występ zakończył się na pierwszej rundzie. U boku, powracającej do zawodowego tenisa, Martiny Hingis uległa rozstawionej z czwórką parze Cara Black–Sania Mirza 2:6, 4:6. Przez kontuzje znowu zaprzestała występów, a ostatecznie w 2015 roku zakończyła karierę^[2].

2017

W 2017 roku Wiera Zwonariowa powróciła do zawodowego tenisa. Pod koniec marca wystąpiła w turnieju ITF w Istambule. W lipcu wygrała turniej w Szarm el-Szejk. W sierpniu wystartowała w eliminacjach do turnieju WTA Premier w New Haven. W pierwszej rundzie pokonała Anastasiję Rodionową 2:6, 6:3, 6:1. W drugiej po przegraniu pierwszego seta z Magdaléną Rybárikovą 5:7 poddała mecz. Później w eliminacjach do US Open wygrała jeden mecz, lecz w kolejnym nie sprostała Jamie Loeb przegrywając 6:7(4), 7:5, 4:6.

We wrześniu doszła do finału turnieju rangi WTA 125k w Dalian, w którym przegrała z Kateryną Kozłową 4:6, 2:6. Pod koniec miesiąca przeszła przez eliminacje do turnieju WTA International w Taszkencie. W pierwszej rundzie turnieju głównego pokonała rozstawioną z czwórką Irinę-Camelię Begu 2:6, 6:2, 6:4, w ćwierćfinale „szóstkę” Aleksandrę Krunić 6:4, 6:3, by w walce o finał skreczować w meczu z Kateryną Bondarenko przy stanie 6:7(7), 1:4. Na koniec sezonu przegrała w pierwszej rundzie WTA 125k w Hua Hin z Yaniną Wickmayer 6:7(4), 3:6.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Turniej	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	2024	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	1R	4R	2R	1R	4R	1R	SF	4R	SF	3R	A	1R	2R	A	A	Q1	Q1	A	1R	1R	A	A	0 / 14	23 – 14
French Open	A	A	4R	QF	3R	3R	1R	A	4R	A	2R	4R	A	A	A	A	A	A	A	1R	Q3	Q3	A	A	A	0 / 9	18 – 9
Wimbledon	A	A	2R	4R	4R	2R	1R	A	2R	3R	F	3R	3R	A	3R	A	A	A	1R	A	NH	2R	A	Q2	A	0 / 13	24 – 12
US Open	A	A	3R	3R	4R	A	3R	3R	2R	4R	F	QF	A	A	A	A	A	Q2	2R	A	1R	1R	A	1R	A	0 / 13	26 – 13
Ranking na koniec roku	357	371	45	13	11	42	24	23	7	9	2	7	98	–	251	182	–	204	123	141	163	87	273	256	1168	0 / 49	91 – 48

Występy w grze podwójnej

Turniej	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	2024	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	1R	SF	QF	3R	A	3R	A	2R	W	A	1R	A	A	A	A	1R	A	3R	3R	A	A	1 / 11	22 – 9
French Open	A	A	A	A	3R	3R	QF	A	2R	A	2R	2R	A	A	A	A	A	A	A	2R	2R	1R	A	1R	QF	0 / 11	15 – 10
Wimbledon	A	A	A	A	2R	QF	2R	A	2R	1R	F	A	A	A	1R	A	A	A	2R	A	NH	3R	A	QF	A	0 / 10	16 – 9
US Open	A	A	A	A	A	A	W	2R	2R	2R	QF	2R	A	A	A	A	A	A	3R	A	W	A	A	F	A	2 / 9	25 – 5
Ranking na koniec roku	–	539	387	73	15	10	18	72	48	58	33	83	33	–	345	174	–	–	56	71	40	53	31	9	78	3 / 41	78 – 33

Występy w grze mieszanej

Turniej	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	2024	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	1R	QF	1R	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	2R	A	A	A	0 / 4	3 – 4
French Open	A	A	A	A	A	A	SF	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	NH	A	A	1R	1R	0 / 3	3 – 3
Wimbledon	A	A	A	A	A	A	W	A	A	A	2R	A	2R	A	A	A	A	A	A	A	NH	2R	A	A	A	1 / 4	8 – 2
US Open	A	A	A	1R	W	A	1R	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	NH	A	A	1R	A	1 / 4	5 – 3
																										2 / 15	19 – 12

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988 – 2008
	Kategoria I
	Kategoria II
	Kategoria III
	Kategoria IV
	Kategoria V
2009 – 2020
	WTA Premier Mandatory
	WTA Premier 5
	WTA Premier
	WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od 2021
	WTA 1000 (obowiązkowe)
	WTA 1000 (nieobowiązkowe)
	WTA 500
	WTA 250
	WTA 125

Gra pojedyncza 30 (12–18)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	8 lipca 2002	Palermo	Ceglana	Mariana Díaz-Oliva	7:6(6), 1:6, 3:6
Zwyciężczyni	1.	4 maja 2003	Bol	Ceglana	Conchita Martínez Granados	6:1, 6:3
Zwyciężczyni	2.	21 lutego 2004	Memphis	Twarda (hala)	Lisa Raymond	4:6, 6:4, 7:5
Finalistka	2.	16 sierpnia 2004	Cincinnati	Twarda	Lindsay Davenport	3:6, 2:6
Finalistka	3.	25 października 2004	Filadelfia	Twarda (hala)	Amélie Mauresmo	6:3, 2:6, 2:6
Zwyciężczyni	3.	19 lutego 2005	Memphis	Twarda (hala)	Meghann Shaughnessy	7:6(3), 6:2
Finalistka	4.	7 stycznia 2006	Auckland	Twarda	Marion Bartoli	2:6, 2:6
Zwyciężczyni	4.	18 czerwca 2006	Birmingham	Trawiasta	Jamea Jackson	7:6(12), 7:6(5)
Zwyciężczyni	5.	23 lipca 2006	Cincinnati	Twarda	Katarina Srebotnik	6:2, 6:4
Finalistka	5.	6 stycznia 2007	Auckland	Twarda	Jelena Janković	6:7(9), 7:5, 3:6
Finalistka	6.	11 stycznia 2008	Hobart	Twarda	Eleni Daniilidu	walkower
Finalistka	7.	24 lutego 2008	Doha	Twarda	Marija Szarapowa	1:6, 6:2, 0:6
Finalistka	8.	20 kwietnia 2008	Charleston	Ceglana	Serena Williams	4:6, 6:3, 3:6
Zwyciężczyni	6.	4 maja 2008	Praga	Ceglana	Wiktoryja Azaranka	7:6(2), 6:2
Zwyciężczyni	7.	21 września 2008	Kanton	Twarda	Peng Shuai	6:7(4), 6:0, 6:2
Finalistka	9.	12 października 2008	Moskwa	Twarda (hala)	Jelena Janković	2:6, 4:6
Finalistka	10.	26 października 2008	Linz	Twarda (hala)	Ana Ivanović	2:6, 1:6
Finalistka	11.	9 listopada 2008	Doha	Twarda	Venus Williams	7:6(5), 0:6, 2:6
Zwyciężczyni	8.	15 lutego 2009	Pattaya	Twarda	Sania Mirza	7:5, 6:1
Zwyciężczyni	9.	22 marca 2009	Indian Wells	Twarda	Ana Ivanović	7:6(5), 6:2
Zwyciężczyni	10.	14 lutego 2010	Pattaya	Twarda	Tamarine Tanasugarn	6:4, 6:4
Finalistka	12.	18 kwietnia 2010	Charleston	Ceglana	Samantha Stosur	0:6, 3:6
Finalistka	13.	3 lipca 2010	Wimbledon	Trawiasta	Serena Williams	3:6, 2:6
Finalistka	14.	23 sierpnia 2010	Montreal	Twarda	Caroline Wozniacki	3:6, 2:6
Finalistka	15.	11 września 2010	US Open	Twarda	Kim Clijsters	2:6, 1:6
Finalistka	16.	11 października 2010	Pekin	Twarda	Caroline Wozniacki	3:6, 6:3, 3:6
Zwyciężczyni	11.	26 lutego 2011	Doha	Twarda	Caroline Wozniacki	6:4, 6:4
Zwyciężczyni	12.	24 lipca 2011	Baku	Twarda	Ksienija Pierwak	6:1, 6:4
Finalistka	17.	7 sierpnia 2011	San Diego	Twarda	Agnieszka Radwańska	3:6, 4:6
Finalistka	18.	1 października 2011	Tokio	Twarda	Agnieszka Radwańska	3:6, 2:6

Gra podwójna 23 (16–7)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	5 października 2003	Moskwa	Dywanowa (hala)	Anastasija Myskina	Nadieżda Pietrowa Meghann Shaughnessy	3:6, 4:6
Zwyciężczyni	2.	21 lutego 2004	Memphis	Twarda (hala)	Marija Szarapowa	Åsa Svensson Meilen Tu	4:6, 6:7(0)
Zwyciężczyni	1.	17 października 2004	Moskwa	Dywanowa (hala)	Anastasija Myskina	Virginia Ruano Pascual Paola Suárez	6:3, 4:6, 6:2
Zwyciężczyni	2.	8 maja 2005	Berlin	Ceglana	Jelena Lichowcewa	Cara Black Liezel Huber	4:6, 6:4, 6:3
Finalistka	3.	18 czerwca 2005	Eastbourne	Trawiasta	Jelena Lichowcewa	Lisa Raymond Rennae Stubbs	3:6, 5:7
Finalistka	4.	31 lipca 2005	Stanford	Twarda	Jelena Lichowcewa	Cara Black Rennae Stubbs	3:6, 5:7
Zwyciężczyni	3.	7 stycznia 2006	Auckland	Twarda	Jelena Lichowcewa	Émilie Loit Barbora Strýcová	6:3, 6:4
Zwyciężczyni	4.	10 września 2006	US Open	Twarda	Nathalie Dechy	Dinara Safina Katarina Srebotnik	7:6(5), 7:5
Finalistka	5.	20 lipca 2008	Stanford	Twarda	Jelena Wiesnina	Cara Black Liezel Huber	4:6, 3:6
Zwyciężczyni	5.	21 marca 2009	Indian Wells	Twarda	Wiktoryja Azaranka	Gisela Dulko Szachar Pe’er	6:4, 3:6, 10–5
Finalistka	6.	4 lipca 2010	Wimbledon	Trawiasta	Jelena Wiesnina	Vania King Jarosława Szwiedowa	6:7(6), 2:6
Zwyciężczyni	6.	27 stycznia 2012	Australian Open	Twarda	Swietłana Kuzniecowa	Sara Errani Roberta Vinci	5:7, 6:4, 6:3
Zwyciężczyni	7.	4 lutego 2018	Petersburg	Twarda (hala)	Timea Bacsinszky	Ałła Kudriawcewa Katarina Srebotnik	2:6, 6:1, 10–3
Zwyciężczyni	8.	29 lipca 2018	Moskwa	Ceglana	Anastasija Potapowa	Aleksandra Panowa Galina Woskobojewa	6:0, 6:3
Zwyciężczyni	9.	24 lutego 2019	Budapeszt	Twarda (hala)	Jekatierina Aleksandrowa	Fanny Stollár Heather Watson	6:4, 4:6, 10–7
Zwyciężczyni	10.	11 września 2020	US Open	Twarda	Laura Siegemund	Nicole Melichar Xu Yifan	6:4, 6:4
Zwyciężczyni	11.	6 marca 2022	Lyon	Twarda (hala)	Laura Siegemund	Alicia Barnett Olivia Nicholls	7:5, 6:1
Zwyciężczyni	12.	3 kwietnia 2022	Miami	Twarda	Laura Siegemund	Wieronika Kudiermietowa Elise Mertens	7:6(3), 7:5
Zwyciężczyni	13.	5 sierpnia 2023	Waszyngton	Twarda	Laura Siegemund	Alexa Guarachi Monica Niculescu	6:4, 6:4
Finalistka	7.	10 września 2023	US Open	Twarda	Laura Siegemund	Gabriela Dabrowski Erin Routliffe	6:7(9), 3:6
Zwyciężczyni	14.	30 września 2023	Ningbo	Twarda	Laura Siegemund	Guo Hanyu Jiang Xinyu	4:6, 6:3, 10–5
Zwyciężczyni	15.	22 października 2023	Nanchang	Twarda	Laura Siegemund	Eri Hozumi Makoto Ninomiya	6:4, 6:2
Zwyciężczyni	16.	6 listopada 2023	Cancún	Twarda	Laura Siegemund	Nicole Melichar-Martinez Ellen Perez	6:4, 6:4

Gra mieszana 2 (2–0)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	12 września 2004	US Open	Twarda	Bob Bryan	Alicia Molik Todd Woodbridge	6:3, 6:4
Zwyciężczyni	2.	9 lipca 2006	Wimbledon	Trawiasta	Andy Ram	Venus Williams Bob Bryan	6:3, 6:2

Finały turniejów WTA 125

Gra pojedyncza 1 (0–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	10 września 2017	Dalian	Twarda	Kateryna Kozłowa	4:6, 2:6

Gra podwójna 5 (2–3)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	11 listopada 2018	Limoges	Twarda (hala)	Timea Bacsinszky	Wieronika Kudiermietowa Galina Woskobojewa	5:7, 4:6
Finalistka	2.	12 grudnia 2021	Angers	Twarda (hala)	Monica Niculescu	Tereza Mihalíková Greet Minnen	6:4, 1:6, 8–10
Zwyciężczyni	1.	19 grudnia 2021	Limoges	Twarda (hala)	Monica Niculescu	Estelle Cascino Jessika Ponchet	6:4, 6:4
Zwyciężczyni	2.	21 maja 2023	Paryż	Ceglana	Anna Danilina	Nadija Kiczenok Alycia Parks	5:7, 7:6(2), 14–12
Finalistka	3.	30 marca 2024	Antalya	Ceglana	Tímea Babos	Angelica Moratelli Camilla Rosatello	3:6, 6:3, 13–15

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze pojedynczej

Rok	Rezultat	Przeciwniczka	Wynik
2004	Faza grupowa	Marija Szarapowa Swietłana Kuzniecowa Amélie Mauresmo	4:6, 5:7 2:6, 4:6 0:6, 1:6
2008	Finał	Venus Williams	7:6(5), 0:6, 2:6
2009	Faza grupowa[a]	Caroline Wozniacki	0:6, 7:6(3), 4:6 wycofała się z turnieju po jednym meczu
2010	Półfinał	Caroline Wozniacki	5:7, 0:6
2011	Półfinał	Wiktoryja Azaranka	2:6, 3:6

W grze podwójnej

Rok	Rezultat	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
2005	Półfinał	Jelena Lichowcewa	Cara Black Rennae Stubbs	4:6, 6:7(4)
2023	Zwycięstwo	Laura Siegemund	Nicole Melichar-Martinez Ellen Perez	6:4, 6:4

Finały turniejów ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $

turnieje z pulą nagród 75/80 000 $

turnieje z pulą nagród 50/60 000 $

turnieje z pulą nagród 25 000 $

turnieje z pulą nagród 15 000 $

turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 4 (3–1)

Rezultat		Data	Turniej	($)	Naw.	Przeciwniczka	Wynik
Zwyciężczyni	1.	24/09/2000	Moskwa	10 000	Dywanowa	Marija Gołowiznina	6:4, 6:2
Zwyciężczyni	2.	14/04/2002	Neapol	50 000	Ceglana	Maureen Drake	6:1, 6:3
Zwyciężczyni	3.	09/07/2017	Szarm el-Szejk	15 000	Twarda	Tereza Mihalíková	1:6, 7:6(4), 7:5
Finalistka	1.	31/10/2020	Stambuł	25 000	Twarda (hala)	Kaia Kanepi	3:6, 3:6

Gra podwójna 4 (2–2)

Rezultat		Data	Turniej	($)	Naw.	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
Finalistka	1.	22/04/2001	Cagliari	10 000	Ceglana	Aleksandra Srndovic	Giulia Meruzzi Andreea Ehritt-Vanc	1:6, 3:6
Finalistka	2.	14/04/2002	Neapol	50 000	Ceglana	Gisela Dulko	Rika Hiraki Nana Miyagi	5:7, 6:4, 5:7
Zwyciężczyni	1.	13/04/2019	Antalya	25 000	Ceglana	Marie Mettraux	Karolína Kubáňová Nikola Tomanová	6:3, 0:6, 12–10
Zwyciężczyni	2.	10/12/2023	Dubaj	100 000	Twarda	Tímea Babos	Olivia Nicholls Heather Watson	6:1, 2:6, 10–7

Występy w igrzyskach olimpijskich

Gra pojedyncza

Runda	Przeciwniczka	Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo  Rosja [9]
I runda	Chiny: Yan Zi	6:2, 6:0
II runda	Izrael: Szachar Pe’er	6:3, 7:6
III runda	Włochy: Francesca Schiavone	7:6, 6:4
Ćwierćfinał	Austria: Sybille Bammer	6:3, 3:6, 6:3
Półfinał	Rosja: Jelena Diemientjewa [5]	3:6, 6:7(3)
O brązowy medal	Chiny: Li Na	6:0, 7:5
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo  Rosja [13]
I runda	Szwecja: Sofia Arvidsson	7:6(3), 6:4
II runda	Włochy: Francesca Schiavone	6:3, 6:3
III runda	Stany Zjednoczone: Serena Williams [4]	1:6, 0:6

Gra podwójna

Runda	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo  Rosja
I runda	Jelena Wiesnina [7]	Hiszpania: Nuria Llagostera Vives / María José Martínez Sánchez	2:6, 6:1, 6:3
II runda		Argentyna: Gisela Dulko / Betina Jozami	6:2, 6:3
Ćwierćfinał		Stany Zjednoczone: Serena Williams / Venus Williams [2]	4:6, 0:6

Uwagi

1. Zawodniczka rezerwowa. Zastąpiła w turnieju Dinarę Safinę, lecz po przegraniu jednego meczu sama zrezygnowała z gry.