Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Virginia Ruano Pascual

tenisistka hiszpańska Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Virginia Ruano Pascual
Remove ads

Virginia Ruano Pascual (ur. 21 września 1973 w Madrycie) – hiszpańska tenisistka, specjalistka gry podwójnej, w tej konkurencji zwyciężczyni turniejów wielkoszlemowych i wicemistrzyni olimpijska z Aten (2004) i Pekinu (2008).

Szybkie fakty Państwo, Data i miejsce urodzenia ...

W swojej karierze wygrała 3 turnieje cyklu WTA w grze pojedynczej, jednak dużo więcej sukcesów osiągnęła w deblu, triumfując w 43 turniejach tej rangi, w tym dziesięciu wielkoszlemowych (osiem w parze z Argentynką Paolą Suárez i dwa w parze z rodaczką Anabel Mediną Garrigues).

Na swoim koncie ma także wygrane cztery turnieje w grze pojedynczej i dziesięć w grze podwójnej rangi ITF.

Remove ads

Kariera

Podsumowanie
Perspektywa

Początki

Status profesjonalny Hiszpanka otrzymała w styczniu 1992 roku. Po raz pierwszy zagrała w turnieju ITF w 1989 roku, dochodząc tam do półfinału. W tym sezonie jeszcze kilkakrotnie próbowała udziału w turniejach, kończąc je jednak w kwalifikacjach lub na pierwszej rundzie. W 1990 roku zadebiutowała na turnieju zawodowym w Estoril jako szczęśliwa przegrana. Grała jednak tylko w pierwszej rundzie. Wygrała pierwszy tytuł deblowy ITF w Cascais z Evą Bes, w finale pokonując najwyżej rozstawiony debel. W 1991 zagrała w trzech turniejach głównych; najlepszym rezultatem był ćwierćfinał w São Paulo.

W styczniu następnego roku została zawodową tenisistką. Wygrała swój pierwszy tytuł singlowy ITF. Zadebiutowała na kortach Flushing Meadows w Nowym Jorku, przegrywając w pierwszej rundzie w dwóch setach z Laurą Arrayą. Kolejne dwa ćwierćfinały uzyskała w 1993 roku na turnieju w belgijskim Liège (przegrała z Alexandrą Fusai) oraz w Kitzbühel (porażka z najwyżej rozstawioną Anke Huber). Na turnieju w Curitibie spotkała się w meczu singlowym z Paolą Suárez, z którą kilka lat później zdobyła największe laury deblowego tenisa. Nigdy później nie spotkały się na korcie w meczu gry pojedynczej. Virginia przegrała ten mecz 4/6 1/6. W 1994 przegrała finał turnieju ITF w Valladolid. Zagrała w wielkoszlemowym Australian Open i Roland Garros.

1995

1995 – to rok niespodziewanego sukcesu na kortach Rolanda Garros. Pokonała Ruxandrę Dragomir i Nathalie Tauziat, przegrała z [4] Conchitą Martínez. Pozostałe dwa występy wielkoszlemowe zakończyła na pierwszej rundzie. Po wygranym turnieju ITF w Saragossie awansowała na 98 miejsce w rankingu; po raz pierwszy w karierze znalazła się w czołowej setce rankingu kobiet.

1996

Pokonała Amélie Mauresmo w finale turnieju ITF w Bronx w 1996 roku. Wcześniej wygrała m.in. z Sarah Pitkowski. Osiągnęła ćwierćfinał w Hobarcie i trzecią rundę w Amelia Island. Reprezentowała Hiszpanię na olimpiadzie w Atlancie, docierając do drugiej rundy gry pojedynczej.

1997

Wypadła z czołowej setki rankingu w 1997 roku. Wygrała swój pierwszy zawodowy tytuł singlowy w Cardiff. Tydzień później pokonała 6/0 6/0 trzydziestą wówczas zawodniczkę świata, Amy Frazier, w drodze do ćwierćfinału w Madrycie. W trzeciej rundzie Roland Garros pokonała Angeles Montolio. Dotarła do ćwierćfinału w Palermo i półfinału w Warszawie.

1998-1999

1998 – Virginia sklasyfikowana po raz pierwszy wśród pięćdziesięciu najlepszych zawodniczek świata. Wygrała trzy turnieje gry podwójnej, wszystkie z Paolą Suárez: w Hobarcie, Budapeszcie i Rzymie. Znalazła się w czwartej rundzie Wimbledonu; w meczu trzeciej rundy grała z Sereną Williams. Hiszpanka przegrywała 5/7 1/4, ale Amerykanka musiała zejść z kortu z powodu kontuzji. Pokonała światową jedenastkę, Nathalie Tauziat, w drugiej rundzie Hilton Head. W 1999 roku wygrała kolejny tytuł deblowy z Suárez, miało to miejsce w Madrycie. W grze pojedynczej wzięła udział w ćwierćfinale w Hobarcie oraz w trzeciej rundzie Amelia Island i Miami.

2000

2000 – dotarła do ćwierćfinału w Madrycie; zakwalifikowała się do turniejów w Hilton Head oraz Canadian Open, ale już we wczesnych rundach trafiała na bardzo dobre zawodniczki i przegrywała z nimi (Jennifer Capriati i Lisa Raymond). Wygrała w Hilton Head i w Sopocie turnieje deblowe, w parze z Paolą Suárez.

2001

W roku 2001 po raz pierwszy została mistrzynią turnieju wielkoszlemowego – w parze z Paolą Suárez zdobyła tytuł deblowy, a z Carbonellem wygrała grę mieszaną. W pierwszej rundzie Wimbledonu pokonała najwyżej rozstawioną Martinę Hingis (po raz trzeci w historii tego turnieju, od 1927 roku, odpadła najwyżej rozstawiona zawodniczka już w pierwszej rundzie; wcześniej ten los spotkał Steffi Graf w 1994 roku oraz Martinę Hingis w 1999; Margaret Smith Court odpadła w drugiej rundzie po wolnym losie w pierwszej w 1962 roku). Awans do trzeciej rundy US Open zapewnił jej powrót do czołowej pięćdziesiątki rankingu kobiet. Wygrała tytuły deblowe: w Antwerpii, Madrycie (z Suárez) i w Knokke-Heist (z Magüi Serną). W parze z Suárez zakwalifikowała się do turnieju kończącego sezon. Para skreczowała w półfinale z powodu kontuzji Argentynki; miał to być mecz z najwyżej rozstawionymi Lisą Raymond i Rennae Stubbs.

2002

Najlepszymi rezultatami singlowymi w 2002 roku były półfinał w Brukseli i trzy ćwierćfinały, między innymi w Rzymie, gdzie Virginia przebrnęła kwalifikacje. Wygrała osiem z dziesięciu finałów deblowych, w tym siedem z Paolą Suárez i jeden z Carą Black. 9 września 2002 Paola Suárez została pierwszą deblistką świata, a Virginia drugą (najwyższa pozycja Hiszpanki od czasów występów Arantxy Sánchez Vicario). Finalistki Wimbledonu, przegrały z siostrami Williams. Ponownie z Suárez wystąpiła w turnieju kończącym sezon, odpadła w pierwszej rundzie z japońską parą Fujiwara / Sugiyama.

2003

2003 – po raz pierwszy od Roland Garros 1995 dotarła do wielkoszlemowego ćwierćfinału w Melburne Park (Australian Open), ale przegrała z Justine Henin. Wygrała kolejny tytuł singlowy w Taszkencie. Zaliczyła z Paolą Suárez wszystkie deblowe finały wielkoszlemowe w tym roku. W Australian Open przegrały z siostrami Williams, podczas dwóch kolejnych turniejów uległy parze Clijsters / Sugiyama; wygrały dopiero US Open z Kuzniecową i Navrátilovą. Wygrała pięć z dziesięciu finałów deblowych w sezonie. Przez tydzień razem z Suárez stanowiła najlepszy debel w kobiecym tenisie. Wygrała WTA Tour Championships w deblu, pokonując w finale Kim Clijsters i Ai Sugiyamę.

2004

2004 – najlepsze wyniki to ćwierćfinał w Hasselt, trzecia runda Roland Garros i Wimbledonu (wygrana nad Mary Pierce), druga runda Australian Open i US Open. Wystąpiła w Pucharze Federacji. Po raz pierwszy w karierze wygrała deblowy Australian Open (z Suárez), Roland Garros oraz US Open. Wygrała trzy tytuły deblowe ponadto. Zdobyła srebrny medal na igrzyskach w Atenach, w parze z Conchitą Martínez. Z powodu kontuzji wycofała się z turnieju w Sopocie.

2005

W 2005 roku doszła do półfinału singlowego w Pattaya. W trzech setach przegrała na Roland Garros z późniejszą mistrzynią, Justine Henin (druga runda). Przegrała w pierwszej rundzie Wimbledonu z Tatianą Golovin. W tym sezonie mniej występów zaliczyła u boku Paoli Suárez, która doznała kontuzji, częściej grała z Martínez. Wygrała kilka turniejów gry podwójnej.

2006

2006 – po raz pierwszy od roku znów wystąpiła z parą Suárez, przegrały finał w Sydney. W Australian Open zaliczyła ćwierćfinał debla, a w singlu przegrała znów z Belgijką Henin, późniejszą finalistką. Z Meghann Shaughnessy przegrała finał w Indian Wells. Z tą samą tenisistką doszła do finału debla w Charleston. Zaliczyła deblowy finał na Wimbledonie, ale przegrała z parą Stubbs / Raymond. Osiągnęła trzecią rundę Los Angeles. W Pekinie wygrała kolejny tytuł deblowy, w parze z Suárez. Doszła do ćwierćfinału gry pojedynczej w Luksemburgu.

2007

W roku 2007 osiągnęła drugą rundę Australian Open po zwycięstwie nad Melindą Czink i porażce z Jeleną Janković. Jak do tej pory, oprócz wygranej nad Czink nie odnotowała żadnego innego zwycięstwa w turnieju zawodowym (nie licząc kwalifikacji) w tym sezonie. Znacznie lepiej wiedzie się Virginii w turniejach gry podwójnej. Już na początku sezonu u boku Anabel Mediny Garrigues dotarła do finału w Hobarcie, gdzie przegrały z rosyjskim deblem Lichowcewa / Wiesnina. Niespodziewanie Ruano Pascual i Suárez odpadły już w pierwszej rundzie Australian Open. W marcu w parze z Argentynką Hiszpanka osiągnęła ćwierćfinał w Indian Wells oraz pierwszą rundę w Miami. Na początku kwietnia doszła z Hiszpanką Garrigues do finału w Amelia Island. Tydzień później odpadły w pierwszej rundzie w Charleston. Z tą samą partnerką wygrały turniej Nordea Nordic Light Open.

2008

Rok 2008 rozpoczęła od startu w Australian Open, gdzie dotarła do 3 rundy turnieju głównego.

Na igrzyskach olimpijskich w 2008 roku wraz z Anabel Medina Garrigues zdobyła srebrny medal przegrywając w finale z Sereną i Venus Williams.

Remove ads

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

Występy w grze pojedynczej

Więcej informacji Turniej, Z–P ...

Występy w grze podwójnej

Więcej informacji Turniej, Tytuły ...

Występy w grze mieszanej

Więcej informacji Turniej, Tytuły ...
Remove ads

Finały turniejów WTA

Więcej informacji Legenda, 1988–2008 ...

Gra pojedyncza 3 (3-0)

Więcej informacji Końcowy wynik, Nr ...

Gra podwójna 78 (43–35)

Więcej informacji Końcowy wynik, Nr ...

Gra mieszana 1 (1–0)

Więcej informacji Końcowy wynik, Nr ...
Remove ads

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze podwójnej

Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2000ĆwierćfinałArgentyna Paola SuárezStany Zjednoczone Nicole Arendt
Holandia Manon Bollegraf
4:6, 2:6
2001PółfinałArgentyna Paola SuárezStany Zjednoczone Lisa Raymond
Australia Rennae Stubbs
3:6, 0:3 krecz
2002ĆwierćfinałArgentyna Paola SuárezJaponia Rika Fujiwara
Japonia Ai Sugiyama
4:6, 3:6
2003ZwycięstwoArgentyna Paola SuárezBelgia Kim Clijsters
Japonia Ai Sugiyama
6:4, 3:6, 6:3
2004PółfinałArgentyna Paola SuárezZimbabwe Cara Black
Australia Rennae Stubbs
6:7(7), 4:6
2005PółfinałHiszpania Conchita MartínezStany Zjednoczone Lisa Raymond
Australia Samantha Stosur
5:7, 7:5, 3:6
2008PółfinałHiszpania Anabel Medina GarriguesZimbabwe Cara Black
Stany Zjednoczone Liezel Huber
1:6, 3:6
Remove ads

Turnieje rangi ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 7 (4-3)

Rezultat Data Turniej ($) Naw. Przeciwniczka Wynik
Finalistka 05/04/1992 Włochy Moncalieri 25 000 Ceglana Niemcy Isabel Cueto 3:6, 2:6
Zwyciężczyni 26/07/1992 Hiszpania Bilbao 25 000 Ceglana Holandia Claire Wegink 7:5, 6:2
Finalistka 26/06/1994 Hiszpania Valladolid 25 000 Ceglana Hiszpania Cristina Torrens Valero 3:6, 3:6
Zwyciężczyni 19/03/1995 Hiszpania Saragossa 10 000 Ceglana Hiszpania Magüi Serna 2:6, 7:6, 6:2
Zwyciężczyni 18/08/1996 Stany Zjednoczone Bronx 25 000 Twarda Francja Amélie Mauresmo 6:4, 6:3
Finalistka 21/05/2000 Portugalia Porto 75 000 Ceglana Hiszpania María Sánchez Lorenzo 4:6, 6:4, 3:6
Zwyciężczyni 29/04/2001 Stany Zjednoczone Sarasota 75 000 Ceglana Włochy Maria Elena Camerin 6:0, 6:3

Gra podwójna 18 (10-8)

Rezultat Data Turniej ($) Naw. Partnerka Przeciwniczki Wynik
Finalistka 20/08/1989 Włochy Gangi 10 000 Twarda Hiszpania Neus Ávila Włochy Doris Iotti
Wenezuela Nelly Pardo
6:4, 3:6, 2:6
Finalistka 17/09/1989 Hiszpania Pampeluna 25 000 Ceglana Hiszpania Eva Bes Brazylia Claudia Chabalgoity
Hiszpania Ana Segura
3:6, 0:6
Finalistka 24/09/1989 Portugalia Porto 25 000 Ceglana Hiszpania Inmaculada Varas Hiszpania Rosa Bielsa
Hiszpania Janet Souto
6:3, 3:6, 6:4
Zwyciężczyni 20/05/1990 Portugalia Cascais 25 000 Ceglana Hiszpania Eva Bes Holandia Simone Schilder
Holandia Caroline Vis
3:6, 6:2, 6:1
Finalistka 05/08/1990 Hiszpania Vigo 25 000 Ceglana Hiszpania Eva Bes Hiszpania María José Llorca
Hiszpania Ana Segura
3:6, 4:6
Zwyciężczyni 11/11/1990 Portugalia Cascais 10 000 Twarda Hiszpania Eva Bes Hiszpania Ana Larrakoetxea
Hiszpania Silvia Ramon-Cortes
6:2, 1:6, 7:5
Finalistka 24/03/1991 Hiszpania Alicante 10 000 Ceglana Hiszpania Eva Bes Hiszpania Rosa Bielsa
Hiszpania Silvia Ramon-Cortes
3:6, 6:0, 5:7
Zwyciężczyni 14/04/1991 Włochy Turyn 25 000 Ceglana Hiszpania Eva Bes Czechosłowacja Lucie Ludvigová
Czechosłowacja Helena Vildová
6:7, 6:1, 6:3
Zwyciężczyni 10/05/1991 Portugalia Porto 50 000 Ceglana Hiszpania Eva Bes Południowa Afryka Mariaan de Swardt
Izrael Yael Segal
6:3, 7:5
Zwyciężczyni 16/06/1991 Włochy Mantua 25 000 Ceglana Austria Marion Maruska Japonia Yone Kamio
Japonia Hiromi Nagano
3:6, 6:4, 6:3
Zwyciężczyni 11/08/1991 Hiszpania Vigo 25 000 Ceglana Hiszpania Eva Bes Finlandia Anne Aallonen
Wielka Brytania Belinda Borneo
7:6(6), 7:5
Zwyciężczyni 01/03/1992 Hiszpania Walencja 25 000 Ceglana Hiszpania Estefania Bottini Czechosłowacja Petra Holubová
Czechosłowacja Marketa Stusková
6:1, 6:2
Finalistka 12/04/1992 Włochy Caserta 25 000 Ceglana Hiszpania Estefania Bottini Czechosłowacja Radka Bobková
Czechosłowacja Jana Pospíšilová
3:6, 6:2, 6:7
Zwyciężczyni 10/05/1992 Portugalia Porto 50 000 Ceglana Australia Michelle Jaggard-Lai Stany Zjednoczone Jennifer Fuchs
Szwecja Maria Strandlund
6:3, 7:5
Zwyciężczyni 26/07/1992 Hiszpania Bilbao 25 000 Ceglana Hiszpania Eva Bes Stany Zjednoczone Jessica Emmons
Australia Clare Thompson
6:2, 6:4
Finalistka 28/02/1993 Hiszpania Walencja 25 000 Ceglana Hiszpania Eva Bes Holandia Gaby Coorengel
Holandia Amy Van Buuren
4:6, 0:6
Finalistka 06/03/1994 Hiszpania Madryt 25 000 Ceglana Hiszpania Noelia Pérez Peñate Hiszpania Vanessa Castellano
Hiszpania Yolanda Clemot
6:2, 3:6, 1:6
Zwyciężczyni 08/10/1995 Hiszpania Lleida 25 000 Ceglana Francja Karine Quentrec Hiszpania Patricia Aznar
Hiszpania Eva Bes
7:6(5), 6:0
Remove ads

Występy w igrzyskach olimpijskich

Gra pojedyncza

Więcej informacji Runda, Przeciwniczka ...

Gra podwójna

Więcej informacji Runda, Partnerka ...
Remove ads

Bibliografia

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads