Philipp Kohlschreiber

Philipp Eberhard Hermann Kohlschreiber (ur. 16 października 1983 w Augsburgu) – niemiecki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, zdobywca Drużynowego Pucharu Świata 2011, olimpijczyk z Rio de Janeiro (2016) i Tokio (2020).

Philipp Kohlschreiber

Państwo	Niemcy
Data i miejsce urodzenia	16 października 1983 Augsburg
Wzrost	178 cm
Gra	praworęczny, jednoręczny bekhend
Status profesjonalny	2001
Zakończenie kariery	czerwiec 2022
Trener	Markus Hipfl
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	8
Najwyżej w rankingu	16 (30 lipca 2012)
Australian Open	4R (2005, 2008, 2012)
Roland Garros	4R (2009, 2013)
Wimbledon	QF (2012)
US Open	4R (2012−2014, 2017, 2018)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	7
Najwyżej w rankingu	51 (10 listopada 2008)
Australian Open	1R (2005-2007, 2012)
Roland Garros	1R (2007)
Wimbledon	1R (2006)
US Open	1R (2005–2007, 2011)

Kariera tenisowa

Karierę zawodową rozpoczął w roku 2001 od startów w turniejach ITF Futures i ATP Challenger Tour. W 2002 roku wystąpił po raz pierwszy w turnieju z cyklu ATP World Tour, w Monachium, ale w 1. rundzie imprezy musiał uznać wyższość Ekwadorczyka Nicolása Lapenttiego. W 2003 roku debiutował w imprezie wielkoszlemowej, przegrywając w US Open z późniejszym półfinalistą Davidem Nalbandianem.

W 2004 roku, głównie dzięki udanym startom w turniejach ATP Challenger Tour, a także pierwszemu w karierze ćwierćfinałowi w ATP World Tour (w Adelaide, gdzie pokonał klasyfikowanego wówczas na 4. miejscu na świecie Lleytona Hewitta), awansował do czołowej setki rankingu światowego. W kolejnym sezonie wygrał swój pierwszy turniej deblowy ATP World Tour, wspólnie z Larsem Burgsmüllerem w Ho Chi Minh. W finale niemiecka para pokonała wynikiem 5:6(3), 6:4, 6:2 duet Ashley Fisher-Robert Lindstedt.

W 2006 roku zwyciężył po raz drugi w rozgrywkach deblowych, na nawierzchni ziemnej w Kitzbühel, gdzie razem ze Stefanem Koubkiem pokonał w dwóch setach Olivera Maracha i Cyrila Suka.

Pierwszy triumf w grze pojedynczej z cyklu ATP World Tour Niemiec odniósł w maju 2007 roku w Monachium. W drodze po tytuł pokonał m.in. rozstawionych Jarkko Nieminena i Marcosa Baghdatisa, a w finale rezultatem 2:6, 6:3, 6:4 Rosjanina Michaiła Jużnego. Również w Monachium wygrał zawody deblowe, grając w parze z Jużnym.

Na początku stycznia 2008 roku Kohlschreiber zwyciężył grę podwójną w Ad-Dausze. Będąc w parze z Davidem Škochem wygrał z południowoafrykańskim deblem Jeff Coetzee-Wesley Moodie. W połowie stycznia odniósł swój drugi singlowy triumf podczas rywalizacji w Auckland. Będąc rozstawionym z nr 7. Kohlschreiber stracił w całym turnieju jednego seta. W finale pokonał w dwóch setach Hiszpana Juana Carlosa Ferrero. W połowie lutego Niemiec wraz z Michaiłem Jużnym doszedł do finału zawodów w Rotterdamie, jednak w finale nie sprostał parze Tomáš Berdych-Dmitrij Tursunow. W maju Kohlschreiber wygrał swój piąty deblowy turniej, na kortach w Stuttgarcie pokonując, w parze z Christopherem Kasem, inny niemiecki duet Michael Berrer-Mischa Zverev. Drugi w sezonie singlowy finał Niemiec rozegrał w Halle. Po drodze wyeliminował grającego z nr 2. Jamesa Blake’a, lecz pojedynek finałowy przegrał ze Szwajcarem Rogerem Federerem. Do końca sezonu awansował jeszcze do finału imprezy w Bazylei w grze podwójnej, jednak decydujący o tytule mecz przegrał razem z Kasem z deblem Mahesh Bhupathi-Mark Knowles.

Rok 2009 Kohlschreiber zakończył z jednym tytułem deblowym, na trawiastych kortach w Halle (w parze z Kasem) oraz singlowym finałem w Metzu, gdzie przegrał ostatecznie z Gaëlem Monfilsem. Ponadto w maju doszedł wspólnie z reprezentacją Niemiec do finału Drużynowego Pucharu Świata. W finale Niemcy przegrały z Serbią 1:2, a Kohlschreiber przegrał swój pojedynek singlowy z Janko Tipsareviciem.

Pod koniec maja 2011 roku Kohlschreiber zdobył wraz z reprezentacją Niemiec Drużynowy Puchar Świata. Niemcy po drodze wyeliminowali Serbię, Hiszpanię i Rosję, a w finale pokonali 2:1 Argentynę. Kohlschreiber rozegrał w zawodach cztery singlowe pojedynki, z których w dwóch zwyciężył, natomiast w deblu rozegrał jeden zwycięski mecz, wspólnie z Philippem Petzschnerem, przeciwko Juanowi Ignacio Cheli i Máximo Gonzálezowi w finale. Wygrana w tym meczu zapewniła triumf w zawodach niemieckiej drużynie. W czerwcu Niemiec wygrał po raz trzeci w karierze zawody singlowe rangi ATP World Tour, na trawiastych kortach w Halle. Po drodze wyeliminował m.in. obrońcę tytułu z 2010 roku, Lleytona Hewitta, a w finale Philippa Petzschnera.

Na początku stycznia 2012 roku Kohlschreiber dotarł razem z Christopherem Kasem do finału debla w Ad-Dausze. Niemiecka para finałowy pojedynek przegrała z Filipem Poláškiem i Lukášem Rosolem. W maju tenisista niemiecki zwyciężył w czwartym turnieju singlowym. W Monachium pokonał w finale wynikiem 7:6(8), 6:3 Marina Čilicia. Pod koniec lipca w Kitzbühel Kohlschreiber dotarł do finału w którym przegrał 7:6(2), 3:6, 2:6 z obrońcą tytułu, Robinem Haase.

W styczniu 2013 roku Kohlschreiber wygrał siódmy deblowy turniej, a dokonał tego w Ad-Dausze tworząc parę z Christopherem Kasem. Finał niemiecka para zakończyła zwycięsko z deblem Julian Knowle-Filip Polášek. W tym samym miesiącu niemiecki tenisista awansował do finału singla w Auckland, gdzie w decydującym o tytule meczu nie sprostał Davidowi Ferrerowi. W maju Kohlschreiber awansował do finału w Monachium, ponosząc porażkę w ostatnim spotkaniu z Tommym Haasem. Trzeci w sezonie finał singlowy Niemiec osiągnął w lipcu w Stuttgarcie, w którym tym razem nie sprostał Fabio Fogniniemu.

W sezonie 2014 triumfował w finale zawodów w Düsseldorfie, w którym pokonał Ivo Karlovicia 6:2, 7:6(4).

Na początku maja 2015 roku Niemiec zdołał awansować do finału zawodów singlowych rozgrywanych w Monachium, w którym nie sprostał Andy’emu Murrayowi. W sierpniu Kohlschreiber zwyciężył w zawodach rozgrywanych w Kitzbühel, gdzie w finale okazał się lepszym 2:6, 6:2, 6:2 od Paula-Henriego Mathieu.

Rok później również wystąpił w finale lokalnych zawodów w stolicy Bawarii, w którym pokonał Dominica Thiema, zaliczając trzeci triumf w tym turnieju. Miesiąc później Kohlschreiber zagrał w Thiemem w finale turnieju w Stuttgarcie, tym razem ponosząc porażkę. W sierpniu zagrał w turnieju singlowym igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro dochodząc do 2 rundy.

W sezonie 2017 niemiecki tenisista zwyciężył w jednym turnieju, w sierpniu w Kitzbühel po finale z João Sousą. W kwietniu został finalistą zawodów w Marrakeszu ponosząc porażkę z Borną Ćoriciem. Kohlschreiber nie wykorzystał w finale z Ćoriciem pięciu piłek meczowych ostatecznie ulegając Chorwatowi 7:5, 6:7(3), 5:7.

Ostatni finał w zawodowej karierze Niemiec osiągnął w maju 2018 roku w Monachium, gdzie przegrał z Alexanderem Zverevem. W 2021 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Tokio, z których odpadł w pierwszej rundzie.

W czerwcu 2022 roku zakończył karierę podczas eliminacji do Wimbledonu.

Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 16. miejscu w lipcu 2012 roku, z kolei w zestawieniu deblistów w listopadzie 2008 roku zajmował 51. pozycję.

Finały w turniejach ATP World Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup / ATP Finals
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
ATP International Series / ATP Tour 250

Gra pojedyncza (8–10)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Zwycięzca	1.	6 maja 2007	Monachium	Ceglana	Michaił Jużny	2:6, 6:3, 6:4
Zwycięzca	2.	12 stycznia 2008	Auckland	Twarda	Juan Carlos Ferrero	7:6(4), 7:5
Finalista	1.	15 czerwca 2008	Halle	Trawiasta	Roger Federer	3:6, 4:6
Finalista	2.	27 września 2009	Metz	Twarda (hala)	Gaël Monfils	6:7(1), 6:3, 2:6
Zwycięzca	3.	12 czerwca 2011	Halle	Trawiasta	Philipp Petzschner	7:6(5), 2:0 krecz
Zwycięzca	4.	6 maja 2012	Monachium	Ceglana	Marin Čilić	7:6(8), 6:3
Finalista	3.	28 lipca 2012	Kitzbühel	Ceglana	Robin Haase	7:6(2), 3:6, 2:6
Finalista	4.	12 stycznia 2013	Auckland	Twarda	David Ferrer	6:7(5), 1:6
Finalista	5.	5 maja 2013	Monachium	Ceglana	Tommy Haas	3:6, 6:7(3)
Finalista	6.	14 lipca 2013	Stuttgart	Ceglana	Fabio Fognini	7:5, 4:6, 4:6
Zwycięzca	5.	24 maja 2014	Düsseldorf	Ceglana	Ivo Karlović	6:2, 7:6(4)
Finalista	7.	3 maja 2015	Monachium	Ceglana	Andy Murray	6:7(4), 7:5, 6:7(4)
Zwycięzca	6.	8 sierpnia 2015	Kitzbühel	Ceglana	Paul-Henri Mathieu	2:6, 6:2, 6:2
Zwycięzca	7.	1 maja 2016	Monachium	Ceglana	Dominic Thiem	7:6(7), 4:6, 7:6(4)
Finalista	8.	12 czerwca 2016	Stuttgart	Trawiasta	Dominic Thiem	7:6(2), 4:6, 4:6
Finalista	9.	16 kwietnia 2017	Marrakesz	Ceglana	Borna Ćorić	7:5, 6:7(3), 5:7
Zwycięzca	8.	5 sierpnia 2017	Kitzbühel	Ceglana	João Sousa	6:3, 6:4
Finalista	10.	6 maja 2018	Monachium	Ceglana	Alexander Zverev	3:6, 3:6

Gra podwójna (7–3)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	2 października 2005	Ho Chi Minh	Dywanowa (hala)	Lars Burgsmüller	Ashley Fisher Robert Lindstedt	5:6(3), 6:4, 6:2
Zwycięzca	2.	30 lipca 2006	Kitzbühel	Ceglana	Stefan Koubek	Oliver Marach Cyril Suk	6:2, 6:3
Zwycięzca	3.	6 maja 2007	Monachium	Ceglana	Michaił Jużny	Jan Hájek Jaroslav Levinský	6:1, 6:4
Zwycięzca	4.	5 stycznia 2008	Ad-Dauha	Twarda	David Škoch	Jeff Coetzee Wesley Moodie	6:4, 4:6, 11–9
Finalista	1.	24 lutego 2008	Rotterdam	Twarda (hala)	Michaił Jużny	Tomáš Berdych Dmitrij Tursunow	5:7, 6:3, 7–10
Zwycięzca	5.	13 lipca 2008	Stuttgart	Ceglana	Christopher Kas	Michael Berrer Mischa Zverev	6:3, 6:4
Finalista	2.	26 października 2008	Bazylea	Twarda (hala)	Christopher Kas	Mahesh Bhupathi Mark Knowles	3:6, 3:6
Zwycięzca	6.	14 czerwca 2009	Halle	Trawiasta	Christopher Kas	Andreas Beck Marco Chiudinelli	6:3, 6:4
Finalista	3.	7 stycznia 2012	Ad-Dauha	Twarda	Christopher Kas	Filip Polášek Lukáš Rosol	3:6, 4:6
Zwycięzca	7.	6 stycznia 2013	Ad-Dauha	Twarda	Christopher Kas	Julian Knowle Filip Polášek	7:5, 6:4

Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)

Turniej	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	Wygrane turnieje	Bilans w turnieju
Australian Open	–	–	4R	2R	2R	4R	2R	3R	2R	4R	3R	–	2R	1R	3R	1R	2R	2R	–	2R	0 / 16	23–15
French Open	–	–	1R	2R	2R	1R	4R	3R	1R	2R	4R	3R	2R	1R	1R	1R	2R	1R	3R	–	0 / 17	16–17
Wimbledon	–	–	1R	3R	1R	1R	3R	3R	1R	QF	1R	2R	1R	1R	1R	3R	1R	NH	1R	–	0 / 16	13–16
US Open	1R	2R	1R	1R	3R	2R	3R	2R	1R	4R	4R	4R	3R	1R	4R	4R	1R	1R	2R	–	0 / 19	25–19
Bilans spotkań	0–1	1–1	3–4	4–4	4–4	4–4	8–4	7–4	1–4	11–4	7–4	6–3	4–4	0–4	5–4	5–4	2–4	1–2	3–3	1–1	N/A	77–67

Bibliografia

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-09-02] (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-09-02] (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-09-02] (ang.).