Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Piotr Orzechowski
polski kompozytor i pianista jazzowy Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Piotr Orzechowski, znany również jako Pianohooligan (ur. 31 grudnia 1990 w Krakowie) – polski kompozytor i pianista jazzowy. Doktor sztuk muzycznych[1].
Absolwent Berklee College of Music w Walencji[2] i Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie[3].
Laureat pierwszej nagrody na Montreux Jazz Solo Piano Competition 2011[4] w Szwajcarii. Wielokrotny stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Stypendium Twórczego Miasta Krakowa[5], laureat plebiscytu Onetu O!lśnienia 2017, nagradzany na międzynarodowych konkursach muzycznych, m.in. Jazz Hoeilaart, Jazz Juniors, Jazz nad Odrą, czy Krokus Jazz Festiwal.
Współpracował i występował z wybitnymi twórcami muzyki, jak Philip Glass, Krzysztof Penderecki[6], Randy Brecker, Adrian Utley z Portishead, Skalpel, William Basinski, Avishai Cohen[7], Zygmunt Krauze, Agata Zubel[8], Cezary Duchnowski, Leszek Możdżer, Victor Mendoza, Carlos Zingaro[9], Janusz Muniak[10], Jan Ptaszyn Wróblewski[11], Alek Nowak, Michał Urbaniak[12], Motion Trio[13], Krzysztof Knittel, Marcin Wasilewski, Adam Bałdych[14], Marcin Masecki, Stefan Wesołowski, Sławek Jaskułke, Henryk Miśkiewicz[15], Marcin Oleś[16], Bartłomiej Oleś, Perico Sambeat[17], Jacek Kochan, Christian Fennesz, Dorota Miśkiewicz czy Adzik Sendecki.
W roli solisty koncertował z najwybitniejszymi polskimi orkiestrami, jak Sinfonia Varsovia[18], NOSPR, Orkiestra Polskiego Radia, Capella Cracoviensis[19], Orkiestra Aukso, Orkiestra Akademii Beethovenowskiej czy Orkiestra Filharmonii Szczecińskiej, pod batutą dyrygentów, m.in.: Alexander Liebreich, Daniel Smith, Marek Moś, Jan Tomasz Adamus, Mariusz Smolij, Michał Klauza, Alexander Humala czy Karl Hirzer.
Swoją autorską muzykę prezentował na licznych trasach koncertowych w Belgii, Wielkiej Brytanii, Francji, Holandii, Szwajcarii, Hiszpanii, Niemczech, Danii, Polsce, Rosji, Ukrainie, Litwie, Węgrzech, Rumunii, Bułgarii, Czechach, USA, Kanadzie, Indiach, Kuwejcie, Katarze, Tanzanii, Ekwadorze, Chile, Japonii, Indonezji, Chinach oraz na Zanzibarze i Tajwanie.
Lider jazzowej formacji High Definition Quartet.
Remove ads
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
1998–2010
W wieku pięciu lat rozpoczął naukę gry na fortepianie. Jako uczeń OSM I st. im. Ignacego Paderewskiego w Krakowie, w 1998 i 1999 zwyciężył na Ogólnopolskim Festiwalu Instrumentalistów i Multiinstrumentalistów w Krakowie (m.in. prezentując własne utwory[20]). W 2004 rozpoczął naukę w klasie fortepianu Olgi Łazarskiej i kompozycji u Kazimierza Pyzika w POSM II st. im. Fryderyka Chopina w Krakowie. W tym czasie, razem z zespołem „Piotr Orzechowski Quintet” zdobywał laury w krakowskich konkursach jazzowych, na których wyróżniano go także indywidualnie jako instrumentalistę. Od roku 2006 uczęszczał na lekcje fortepianu jazzowego do Piotra Wyleżoła.
W listopadzie 2007 roku wystąpił ze swoim kwintetem na międzynarodowym Krokus Jazz Festival w Jeleniej Górze, na którym otrzymał pierwszą nagrodę indywidualną z rąk przewodniczącego jury Zbigniewa Namysłowskiego[21]. W marcu 2008 z kwartetem został finalistą konkursu na indywidualność jazzową w ramach 44. Wrocławskiego Festiwalu Jazzowego Jazz nad Odrą, na którym otrzymał indywidualne wyróżnienie. We wrześniu tego samego roku z zespołem wystąpił w finale konkursu Jazz Hoeilaart w Belgii. Za powyższe osiągnięcia artystyczne otrzymał w listopadzie 2008 stypendium z rąk Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Na 32. Wystąpił ze swoim zespołem „Venosa Quartet” na Międzynarodowym Konkursie Młodych Zespołów Jazzowych Jazz Juniors, na którym został wyróżniony jako najlepszy instrumentalista[22]. W kwietniu 2009 wziął udział w małopolskim konkursie „To co ulepsza” w ramach Festiwalu Filmów Andrzeja Wajdy, gdzie otrzymał pierwsze miejsce za swój film, do którego także napisał muzykę.
2010–2013
W latach 2010–2013 był studentem Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie fortepianu jazzowego Piotra Wyleżoła i Joachima Mencla. W 2011, jako pierwszy Polak w historii, zdobył główną nagrodę na prestiżowym konkursie pianistycznym Montreux Jazz Solo Piano Competition w ramach Montreux Jazz Festival w Szwajcarii. W ciągu kilku następnych miesięcy, współtworząc High Definition Quartet, zdobył również nagrody na festiwalach: Jazz Heoilaart w Belgii[23], Krokus Jazz w Jeleniej Górze[24], Ogólnopolskim Przeglądzie Młodych Zespołów Jazzowych i Bluesowych w Gdyni[25]. Po tych wydarzeniach otrzymał szereg stypendiów (m.in. stypendium artystyczne „Młoda Polska”[26]), został także zaproszony do wykonania utworów Steve’a Reicha[27] wspólnie z gitarzystą Adrianem Utleyem (Portishead) w finale festiwalu Sacrum Profanum 2011, oraz do współtworzenia projektów artystów, takich jak Sławek Jaskułke[28], Dorota Miśkiewicz[29], Jacek Kochan[30] czy Adam Bałdych. Zajął pierwsze miejsce w kategorii debiut roku w rankingu „Jazz Top” sporządzonym przez portal jazzarium.pl[31]. Zwyciężył również w plebiscytach: „Kulturalne odloty” dziennika „Gazeta Wyborcza” (zdobył tytuł artysty roku)[32] czy „Kryształki Zwierciadła 2012” magazynu „Zwierciadło”[33]. Był również nominowany do nagrody Koryfeusz Muzyki Polskiej w kategorii osobowość roku[34].
W listopadzie 2012 nakładem wytwórni Decca Classics / Universal Music Polska wydał swój debiutancki album pt. Experiment: Penderecki z aranżacjami i utworami inspirowanymi twórczością Krzysztofa Pendereckiego[35]. Był to pierwszy polski solowy album instrumentalny wydany dla londyńskiej wytwórni Decca. Krążek, oficjalnie komplementowany przez maestro Pendereckiego[36], otrzymał wiele przychylnych recenzji środowiska i został nominowany do nagrody Fryderyk 2013 w kategorii Jazzowy fonograficzny debiut roku. Z zespołem High Definition Quartet zwyciężył w konkursie „Jazzowy debiut fonograficzny” organizowanym przez Instytut Muzyki i Tańca[37] oraz uczestniczył w programie „Young Jazz Project” Fundacji Maestro[38]. W lipcu 2012 z kwartetem zorganizował w Polsce trasę koncertową z udziałem Randy’ego Breckera[39]. W kwietniu 2013 odbył kolejną trasę z zespołem i Breckerem, tym razem po krajach Zatoki Perskiej (Kuwejt, Doha). Poza tym zarejestrował i wydał z kwartetem album pt. Hopasa, za który otrzymał m.in. nagrodę w kategorii płyta roku na gali Grand Prix Jazz Melomani w Łodzi[40]. W tym okresie został zaproszony również do współpracy z duetem Skalpel[41], nagrał też z Marcinem Maseckim i Capellą Cracoviensis album pt. Bach Rewrite z koncertami klawesynowymi J.S. Bacha granymi na instrumentach elektroakustycznych[42]. Występował w kraju i za granicą zarówno z programem solowym, zespołem High Defintion, jak też w duecie ze skrzypkiem Admem Bałdychem[43].
2013–2017
We wrześniu 2013 podjął studia magisterskie na Berklee College of Music w Walencji[44]. W tym okresie, oprócz licznych koncertów, występował na zagranicznych trasach koncertowych z formacjami, takimi jak Daniel Toledo Trio, Victor Mendoza Quintet czy Perico Sambeat Quintet. Do wspólnego koncertu zaprosił go też amerykański kompozytor Philip Glass, z którym wykonał jego cykl etiud na fortepian na festiwalu Sacrum Profanum w Krakowie[45]. Tytuł jego pracy magisterskiej brzmiał: „Roots of Artistic Identity. Themes of Traditional Polish Dances in Modern Improvised Music” (tłum. „Korzenie tożsamości artystycznej. Motywy polskich tańców tradycyjnych w kontekście współczesnej muzyki improwizowanej”)[44]. Tuż po ukończeniu studiów wydany drugi solowy album pt. 15 Studies For The Oberek[44], który był wysoko oceniany przez krytyków i przyniósł Orzechowskiemu miano „najbardziej kreatywnego i bezkompromisowego artysty młodego polskiego jazzu”[46].
Pod koniec 2015 roku z zespołem High Definition Quartet wydał album pt. Bukoliki[47] oparty na kompozycji Witolda Lutosławskiego. Płyta została uznana jazzowym albumem roku m.in. według portalu „Polish Jazz”[48] i „Rzeczpospolitej”[49], a materiał z płyty zespół zaprezentował na licznych festiwalach jazzowych, m.in. w USA, Kanadzie, Indiach czy Indonezji. Do współpracy zaprosiło pianistę Motion Trio[50]. W tym okresie z aktorem Radosławem Krzyżowskim, Marcinem Olesiem i Bartłomiejem Olesiem powołał formację „Jazzformance”[51]. We wrześniu tego samego roku wykonał w Krakowskiej Filharmonii partię solową w Koncercie na fortepian i orkiestrę Henryka Warsa wraz z Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej[52], a w listopadzie wystąpił w duecie z izraelskim trębaczem Avishai Cohenem w programie „Warsaw Standards” na zamówienie Muzeum POLIN. Na przełomie 2016 i 2017 koncertował w roli solisty z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia[53], orkiestrą kameralną Aukso[54], Polską Orkiestrą Radiową[55] i Sinfonią Varsovią[56], wykonując koncerty fortepianowe J.S. Bacha, P. Glassa, H.M. Góreckiego, H. Warsa czy Aleksandra Nowaka. W marcu 2017 roku Sławomir Kupczak, Marcin Stańczyk i Zygmunt Krauze napisali dla Orzechowskiego utwory na Rhodes Piano i orkiestrę kameralną, które pianista wykonał na 7. Festiwalu Prawykonań Polska Muzyka Najnowsza w siedzibie NOSPR-u[57].
W marcu 2018 premierę miał album Doroty Miśkiewicz pt. Piano.pl, w którego nagraniu wziął udział Orzechowski[58]. Pianista wszedł też w skład kwartetu fortepianowego (z Leszkiem Możdżerem, Marcinem Wasilewskim i Pawłem Kaczmarczykiem), który wystąpił w koncercie z okazji 40-lecia festiwalu Jazz Juniors[59]. Wspólnie z Agatą Zubel koncertował też z własnymi aranżacjami pieśni Erika Satiego i George’a Gershwina[60]. Pod koniec roku 2016 stworzył dla Opery Krakowskiej oprawę muzyczną do baletu Dwie historie: Jeden taniec (reż. Jacek Tyski)[61]. Z początkiem roku 2017 wydał album pt. Atrium, który nagrał z Daniel Toledo Trio. Zagrał także koncert z High Definition Quartet w krakowskim Centrum Kongresowym ICE, gdzie po raz pierwszy zaprezentował swoją kompozycję „Dziady” na podstawie II cz. dramatu Adama Mickiewicza[62].
W październiku 2017 roku nakładem Decca Records wydał dwupłytowy solowy album kompilacyjny pt. 24 Preludes & Improvisations[63], za który otrzymał nagrodę „O!lśnienia 2017” przyznawaną przez portal Onet.pl[64]. Pod koniec roku 2017 premierę miał album pt. Henryk Wars. Utwory symfoniczne, na którym Orzechowski nagrał Koncert fortepianowy kompozytora z Polską Orkiestrą Radiową[65].
2017–2022
Po wydaniu krążka 24 Preludes & Improvisations prezentował program podczas licznych recitali solowych w Polsce, USA[66] (Chicago, Nowy Jork, Waszyngton), Węgrzech[67], Rumunii[68], Niemczech[69], Ekwadorze i Tanzanii[70]. Przy tych okazjach niejednokrotnie prowadził wykłady i warsztaty, podczas których dzielił się własną teorią na temat muzycznej improwizacji i procesu twórczego[71]. Równolegle z tą działalnością pisał na Akademii Muzycznej w Krakowie pracę doktorską pt. „»24 Preludia i Improwizacje« jako egzemplifikacja autorskiej koncepcji »twórczej gry«. Od improwizacji do interpretacji dzieła”, w której oprócz opisu kompozycji i sposobów pracy nad programem przedstawił własne poglądy dotyczące zjawiska solowej improwizacji i ogólnie pojętej muzycznej pracy twórczej, zarówno w kontekście filozoficznym, jak i historycznym[72]. Tytuł doktora sztuk muzycznych otrzymał w lipcu 2021, a jego dysertacja otrzymała wyróżnienie[73]. Ponadto w latach 2015–2019 studiował Etykę na Uniwersytecie Jagiellońskim, na której bronił pracę licencjacką pt. „Moralny wymiar twórczości muzycznej na przykładzie solowej improwizacji instrumentalnej”[74].
W listopadzie 2019 roku nakładem Polskiego Wydawnictwa Muzycznego wydał z zespołem High Definition Quartet album pt. Dziady z autorskimi kompozycjami i ambientowymi utworami Williama Basinskiego, Igora Boxxa, Krzysztofa Knittla, Fennesza i Roberta Richa[75]. Album zwyciężył w ankietach na najlepszy album roku zorganizowanych przez RadioJazz.fm, magazyn „JazzPRESS” czy Polish-Jazz-Blogspot. Z kwartetem i Igorem Boxxem wielokrotnie prezentował materiał z płyty w wersji koncertowej w kraju i za granicą, m.in. we Włoszech[76] i w Chinach[77] (Chengdu, Pekin, Changchun). W tym samym czasie wydawnictwo Anaklasis zrealizowało album pt. Works For Rhodes Piano & Strings, na którym Orzechowski wystąpił w roli solisty u boku Marka Mosia i orkiestry AUKSO, prezentując cztery nowe kompozycje autorstwa Zygmunta Krauzego, Aleksandra Nowaka, Marcina Stańczyka i Sławomira Kupczaka, grając na pianinie elektro-akustycznym Rhodes[78]. Album był nominowany do Nagrody Polskiej Akademii Fonograficznej Fryderyk w kategorii Album roku – muzyka współczesna.
W 2020 wydał album pt. Waterfall: Music of Joe Zawinul, który nagrał z Bartłomiejem Olesiem i Marcinem Olesiem[79]. Za płytę uzyskał najwyższe noty w plebiscytach RadioJazz.fm, magazynu „JazzPRESS”, Polish-Jazz-Blogspot i portalu Ether Jazzu. W tym okresie został zaproszony przez Dorotę i Henryka Miśkiewiczów do gościnnego występu na albumie pt. Nasza miłość[80], a także wydał płytę pt. Fletch, którą nagrał z Danielem Toledo, Kubą Więckiem i Michałem Miśkiewiczem[81].
Oprócz działalności wydawniczej, w latach 2017–2022 wystąpił m.in. z Natalią Nykiel na gali wręczenia nagród Fryderyk 2018[82], interpretował mniej znane kompozycje filmowe Krzysztofa Komedy z Marcinem Maseckim na zaproszenie Festiwalu Muzyki Filmowej Krzysztofa Komedy[83], a także został zaproszony do udziału w jubileuszowej gali urodzinowej Henryka Miśkiewicza, która odbyła się w Och Teatrze[84]. Występował także z polskimi orkiestrami, prezentując zróżnicowany program i improwizując własne kadencje w koncertach instrumentalnych. Na zamówienie Polskiego Radia zinterpretował Koncert fortepianowy Stefana Kisielewskiego w Sali Koncertowej im. Witolda Lutosławskiego[85].
W tym czasie utworzył muzyczny duet z Kubą Więckiem, z którym zagrał szereg koncertów, wspólnie opracowując kolejne programy zawierające utwory własne, improwizacje, standardy jazzowe, dzieła H. M. Góreckiego, Krzysztofa Komedy oraz ukraińskie motywy ludowe. W listopadzie 2021 z Więckiem wystąpił na Off Festivalu, na którym zinterpretowali muzykę Wojciecha Kilara do filmu Dracula (1992) i zaprezentowali premierowy materiał w prywatnym domu kompozytora w Katowicach[86]. Zapis wideo koncertu Themes of Dracula najpierw ukazał się na platformach streamingowych, a w sierpniu 2022 ukazał się albumie studyjny o tym samym tytule; materiał spotkał z pozytywnym przyjęciem środowiska muzycznego[87]. Więcek i Orzechowski koncertowali w tym okresie m.in. w Polsce, Danii[88], USA[89] i Japonii[90].
W listopadzie 2021 na festiwalu Auksodrone w Tychach premierowo wykonał 14-częściowy utwór „Missa sine verbis” na zespół jazzowy, orkiestrę kameralną i elektronikę, który skomponował na zamówienie Instytutu Adama Mickiewicza[91]. Dzieło wykonał również na festiwalu Romaeuropa 2022 w Rzymie[92]. Później zagrał kilka koncertów solowych (w NOSPR-ze oraz w klubach Jassmine i Kurant) z najnowszym programem solowym Critique of Swing[93].
Remove ads
Nagrody i wyróżnienia
- 2005 „Swing” – I Nagroda + wyróżnienie indywidualne dla najlepszego instrumentalisty
- 2006 „Latin Jazz” – I Nagroda
- 2007 „Krokus Jazz” – I Nagroda Indywidualna
- 2008 „Novum Jazz” – Nagroda Publiczności
- 2008 „Jazz nad Odrą” – III Nagroda
- 2008 „Jazz Juniors” – Nagroda Indywidualna (tytuł najlepszego instrumentalisty)
- 2008 Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
- 2009 „To co ulepsza” w ramach Festiwalu Filmów Andrzeja Wajdy – I Nagroda za film i muzykę
- 2011 „Montreux Jazz Piano Competition” – I Nagroda
- 2011 „Jazz Hoeilaart” – I Nagroda
- 2011 „Krokus Jazz” – I Nagroda
- 2011 Stypendium Twórcze Miasta Krakowa
- 2011 Stypendium SAPERE AUSO
- 2011 Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
- 2012 Debiut Roku 2011 w rankingu Jazz Top Jazzarium.pl
- 2012 Plebiscyt Gazety Wyborczej „Kulturalne Odloty” – I miejsce
- 2012 „Jazz nad Odrą” – Nagroda Specjalna w kategorii Kompozycja
- 2012 „Ogólnopolski Przegląd Młodych Zespołów Jazzowych i Bluesowych” – I Nagroda
- 2012 Plebiscyt magazynu Zwierciadło „Kryształki Zwierciadła” – I miejsce
- 2012 Nagroda „Koryfeusz Muzyki Polskiej” w kategorii Osobowość Roku – Nominacja
- 2012 Stypendium MŁODA POLSKA
- 2012 Program stypendialny YOUNG JAZZ PROJECT
- 2012 Program stypendialny JAZZOWY DEBIUT FONOGRAFICZNY
- 2012 Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
- 2012 Stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego
- 2013 Debiut Roku 2012 w rankingu Jazz Top Jazzarium.pl
- 2013 Plebiscyt Gazety Wyborczej „Kulturalne Odloty” – Nominacja
- 2013 Nagroda TVP Kultura „Gwarancje Kultury” – Nominacja
- 2013 Nagroda Polskiej Akademii Fonograficznej „Fryderyk 2013” w kategorii Jazzowy Fonograficzny Debiut Roku – Nominacja za album „Experiment: Penderecki”
- 2013 Stypendium Berklee College of Music w Bostonie
- 2013 Nagroda „Grand Prix Jazz Melomani” w kategorii Nadzieja Roku 2012
- 2013 Stypendium SAPERE AUSO
- 2014 Nowa Nadzieja w rankingu Jazz Top 2013 magazynu Jazz Forum
- 2014 Nagroda Polskiej Akademii Fonograficznej „Fryderyk 2014” dla „High Definition Quartet” w kategorii Jazzowy Fonograficzny Debiut Roku za album „Hopasa” – Nominacja
- 2014 Nagroda „Grand Prix Jazz Melomani” dla „High Definition Quartet” w kategorii Płyta Roku 2013[94] za album „Hopasa”
- 2014 Stypendium Twórcze Miasta Krakowa[95]
- 2014 Płyta Roku 2014 w jazzowym rankingu Rzeczpospolitej za album „15 Studies For The Oberek”[96]
- 2015 Nagroda „Grand Prix Jazz Melomani” w kategorii Artysta Roku 2014[97] – Nominacja
- 2015 Album Roku 2015 w rankingu POLISH JAZZ TOP TEN ALBUMS portalu Polish-Jazz-Blogspot za album „Bukoliki” High Definition Quartet[98]
- 2016 Artysta Roku 2015 w jazzowym rankingu Rzeczpospolitej[99]
- 2016 Płyta Roku 2015 w jazzowym rankingu Rzeczpospolitej za album „Bukoliki” High Definition Quartet
- 2018 Nagroda portalu Onet.pl „O!lśnienia 2017” za płytę „24 Preludes & Improvisations”
- 2018 Nagroda Polskiej Akademii Fonograficznej „Fryderyk 2018” w kategorii Jazzowy Artysta Roku – Nominacja[100]
- 2018 Nagroda „Grand Prix Jazz Melomani” w kategorii Artysta Roku 2017 – Nominacja[101]
- 2020 Polski Jazzowy Wykonawca Roku w rankingu JAZZ 2019 magazynu JazzPRESS i RadioJAZZ.FM[102]
- 2020 Polska Jazzowa Płyta Roku w rankingu JAZZ 2019 magazynu JazzPRESS i RadioJAZZ.FM za album „Dziady” High Definition Quartet[102]
- 2020 Album Roku 2019 w rankingu POLISH JAZZ TOP TEN ALBUMS portalu Polish-Jazz-Blogspot za album „Dziady” High Definition Quartet[103]
- 2020 Nagroda Polskiej Akademii Fonograficznej „Fryderyk 2020” dla albumu „Works For Rhodes Piano & Strings” w kategorii Album Roku Muzyka Współczesna – Nominacja[104]
- 2021 Polska Jazzowa Płyta Roku w rankingu JAZZ 2020 magazynu JazzPRESS i RadioJAZZ.FM za album „Waterfall: Music of Joe Zawinul” Oleś Brothers & Piotr Orzechowski[105]
- 2021 Album Roku 2020 w rankingu POLISH JAZZ TOP TEN ALBUMS portalu Polish-Jazz-Blogspot za album „Waterfall: Music of Joe Zawinul” Oleś Brothers & Piotr Orzechowski[106]
- 2021 Najlepsza Polska Płyta Jazzowa Roku 2020 w plebiscycie portalu Ether Jazzu za album „Waterfall: Music of Joe Zawinul” Oleś Brothers & Piotr Orzechowski[107]
- 2024 Nagroda „Koryfeusz Muzyki Polskiej” w kategorii Osobowość Roku – Nominacja[108]
Remove ads
Dyskografia
- 2012 „Experiment: Penderecki” (Decca Classics)
- 2013 „Hopasa” z High Definition Quartet (EmArcy Records)[109]
- 2013 „Bach Rewrite” z Marcinem Maseckim i Capellą Cracoviensis (Decca Classics)[110]
- 2014 „15 Studies for the Oberek” (Decca Classics)[111]
- 2015 „Bukoliki” z High Definition Quartet (For Tune)[112]
- 2016 „Concerto for Harpsichord and String Orchestra, Symphony No. 4 Tansman Episodes Op. 85" z Alexandrem Liebreichem i Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach (NOSPR)[113]
- 2017 „24 Preludes & Improvisations” (Decca Classics)[114]
- 2019 „Dziady” z High Definition Quartet (Polskie Wydawnictwo Muzyczne)[115]
- 2019 „Works for Rhodes Piano & Strings” z Orkiestrą Aukso (Polskie Wydawnictwo Muzyczne)[116]
- 2022 „Themes of Dracula” z Kubą Więckiem (Polskie Wydawnictwo Muzyczne)[117]
- 2024 "Critique of Swing in Two Parts"[118]
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads