Turzyca Bueka

Turzyca Bueka (Carex buekii) – gatunek rośliny z rodziny ciborowatych.

Turzyca Bueka

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	ciborowate
Rodzaj	turzyca
Gatunek	turzyca Bueka
Nazwa systematyczna
Carex buekii Wimm. Fl. Schles., ed. 3: 81 (1857)
Synonimy
Carex banatica Heuff. Carex cespitosa var. buekii (Wimm.) Fiori

Rozmieszczenie geograficzne

Występuje od Niemiec i Włoch na zachodzie po Kazachstan na wschodzie^[3]. W Polsce znana tylko z jednego obecnie istniejącego stanowiska, położonego w południowo-wschodniej Polsce^[4].

Morfologia

Postrzępione pochwy liściowe

Kłos żeński

Pokrój

Roślina rozłogowa.

Łodyga

Do 120 cm wysokości, ostrokanciasta, szorstka, u nasady pokryta jasnobrunatnymi, ostrogrzbiecistymi, postrzępionymi pochwami.

Liście

Szerokości 4-9 mm, z podwiniętym brzegiem.

Kwiaty

Kwiaty zebrane w ok. 8 wąskich, wałeczkowatych kłosów o długości 4-10 cm. Na szczycie pędu kwiatowego występuje 1-3 kłosów męskich, pozostałe boczne to kłosy żeńskie. Podsadka dolnego kłosa liściowata, krótsza od kłosa. Przysadki czarne, na grzbiecie z jaśniejszą kreską, tępe, długości pęcherzyków. Pęcherzyki o długości 2,5 mm, zielone, jajowate, z niewielkim dzióbkiem. Znamion 2^[5].

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit. Rośnie na brzegach wód i na łąkach. Kwitnie w kwietniu i maju.

Zagrożenia

Gatunek umieszczony na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006) w kategorii R (wymierający - krytycznie zagrożony)^[6]. W wydaniu z 2016 roku otrzymał kategorię NT (bliski zagrożenia)^[7]. Tę samą kategorię posiada w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin^[8].