Warzucha lekarska

Warzucha lekarska (Cochlearia officinalis) – roślina z rodziny kapustowatych. Występuje w Europie i Ameryce Północnej na obszarach o klimacie umiarkowanym i zimnym^[3]. W Polsce pojawia się przemijająco jako efemerofit, głównie w województwie zachodniopomorskim^[4].

Warzucha lekarska

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	kapustowce
Rodzina	kapustowate
Rodzaj	warzucha
Gatunek	warzucha lekarska
Nazwa systematyczna
Cochlearia officinalis L. Sp. pl. 2:647. 1753

Morfologia

Pokrój

Kwiatostan

Pokrój

Osiąga wysokość do 50 centymetrów.

Liście

Mięsiste, nerkowate, długoogonkowe. Wszystkie liście łodygowe są siedzące, obejmują łodygę uszkowatymi nasadami.

Kwiaty

Białe, drobne (8-10 mm średnicy), wonne, zebrane w grona. Pojedynczy kwiat ma 4 płatki o długości 3-7 mm. Nerwy boczne tych płatków nie łączą się z sobą, co najwyżej tworzą jedno poletko utworzone przez boczne odgałęzienia nerwu głównego.

Owoc

Elipsoidalna łuszczyna zawierająca nasiona o długości 1,5-2 mm.

Biologia i ekologia

Roślina dwuletnia lub zimozielona bylina. Zasiedla wybrzeża morskie i solniska. Kwitnie od maja do września.

Zastosowanie

• Roślina lecznicza. Dawniej była używana przeciwko szkorbutowi, szczególnie przez marynarzy odbywających długie morskie podróże^[5].
• Bywa uprawiana jako roślina ozdobna.

Uprawa

Roślina łatwa w uprawie. Jest w Polsce całkowicie mrozoodporna (strefy mrozoodporności 4-9)^[5]. Szczególnie dobrze prezentuje się w ogrodzie skalnym pomiędzy kamieniami lub w szczelinach murków i skał. Nie ma specjalnych wymagań co do gleby. Rozmnaża się przez wysiew nasion lub przez podział rozrośniętych kęp.