hund

Podobna pisownia: Hund • Huund

hund (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈhunˀ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zool. pies

(1.2) slang. banknot o nominale 100 koron

odmiana:

(1.1) en hund, hunden, hunde, hundene

przykłady:

(1.1) Jeg er ikke bange for hunde. → Nie boję się psów.

(1.1) Hundens anatomi er fascinerende, fx består hundeskelettet af mindst tre hundrede knogler. → Anatomia psa jest fascynująca, np. szkielet psa składa się z co najmniej trzystu kości.

(1.2) Vil du låne mig en hund? → Pożyczysz mi stówę?

składnia:

kolokacje:

(1.1) hund gør → pies szczeka • fårehund • hundefanger/hunderakker → hycel/rakarz • hyrdehund • politihund → pies policyjny • førerhund → pies przewodnik

synonimy:

(1.1) pogard. køter, slang. tæppetisser

antonimy:

(1.1) kat

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) tæve, hvalp

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

brugshund • der ligger hunden begravet → tu leży pies pogrzebany • gå i hundene → zejść na psy • leve som hund og kat → żyć jak pies z kotem • hundegalskab → wścieklizna • hundesyge → nosówka • røde hunde → różyczka

etymologia:

(1.1) st.nord. hundr << pragerm. *xunđaz; por. far. hundur, isl. hundur, szw. hund, nbk. hund, swn. hunt (niem. Hund), st.ang. hund (ang. hound), st.fryz. hund, niderl. hond, goc. 𐌷𐌿𐌽𐌳𐍃 (hunds)

(1.2) ze względu na podobieństwo fonetyczne do słowa duń. hundrede (→ licz. sto)

uwagi:

(1.1) zobacz też: zwierzęta w języku duńskim

źródła: