vond

vond (język norweski (bokmål))

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) trudny

(1.2) zły, kiepski

(1.3) nieprzyjemny, bolący

(1.4) ponury, smutny, bolesny

(1.5) wściekły

odmiana:

(1.1-4) vond, vondt, vonde; st. wyższy verre lub vondere; st. najwyższy verst lub vondest

przykłady:

(1.1) Det var ikke vondt om penger. → Nietrudno było o pieniądze.

(1.3) Jeg har vondt i hodet. → Boli mnie głowa.

składnia:

(1.3) ha vondt i noe → boleć coś, mieć ból czegoś

(1.4) ha vondt av noen → być komuś o coś przykro

(1.5) være vond på noen → być wściekłym na kogoś

kolokacje:

synonimy:

(1.1) vanskelig

(1.2) slett, dårlig

(1.3) ubehagelig, plagsom

(1.4) trist

(1.5) sint

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. vóndr

uwagi:

źródła:

 Hasło „vond” w: Bokmålsordboka, Språkrådet og Universitetet i Bergen.

 Hasło „vond” w: Det Norske Akademis ordbok, Det Norske Akademi for Språk og Litteratur.