ponury

Podobna pisownia: ponurý

ponury (język polski)

wymowa:

IPA: [pɔ̃ˈnurɨ], AS: [põnury], zjawiska fonetyczne: nazal.

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) pełen smutku, przygnębienia

(1.2) taki, który wywołuje smutek, daje przykre wrażenie

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	ponury		ponura	ponure	ponurzy	ponure
dopełniacz	ponurego		ponurej	ponurego	ponurych
celownik	ponuremu		ponurej	ponuremu	ponurym
biernik	ponurego	ponury	ponurą	ponure	ponurych	ponure
narzędnik	ponurym		ponurą	ponurym	ponurymi
miejscownik	ponurym		ponurej	ponurym	ponurych
wołacz	ponury		ponura	ponure	ponurzy	ponure
stopień wyższy bardziej ponury przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bardziej ponury bardziej ponura bardziej ponure bardziej ponurzy bardziej ponure dopełniacz bardziej ponurego bardziej ponurej bardziej ponurego bardziej ponurych celownik bardziej ponuremu bardziej ponurej bardziej ponuremu bardziej ponurym biernik bardziej ponurego bardziej ponury bardziej ponurą bardziej ponure bardziej ponurych bardziej ponure narzędnik bardziej ponurym bardziej ponurą bardziej ponurym bardziej ponurymi miejscownik bardziej ponurym bardziej ponurej bardziej ponurym bardziej ponurych wołacz bardziej ponury bardziej ponura bardziej ponure bardziej ponurzy bardziej ponure
stopień najwyższy najbardziej ponury przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbardziej ponury najbardziej ponura najbardziej ponure najbardziej ponurzy najbardziej ponure dopełniacz najbardziej ponurego najbardziej ponurej najbardziej ponurego najbardziej ponurych celownik najbardziej ponuremu najbardziej ponurej najbardziej ponuremu najbardziej ponurym biernik najbardziej ponurego najbardziej ponury najbardziej ponurą najbardziej ponure najbardziej ponurych najbardziej ponure narzędnik najbardziej ponurym najbardziej ponurą najbardziej ponurym najbardziej ponurymi miejscownik najbardziej ponurym najbardziej ponurej najbardziej ponurym najbardziej ponurych wołacz najbardziej ponury najbardziej ponura najbardziej ponure najbardziej ponurzy najbardziej ponure

przykłady:

(1.2) Dzisiejsza pogoda jest wyjątkowo ponura.

składnia:

kolokacje:

(1.2) ponury jak noc • borowik ponury

synonimy:

(1.1) posępny, smętny, minorowy, chmurny, pochmurny, zachmurzony; reg. śl. otopulóny

antonimy:

(1.1) pogodny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ponurość ż, ponuractwo n, ponurak m, ponuraczka ż, ponurzenie n, sponurzenie n

czas. ponurzeć ndk., sponurzeć dk.

przym. ponuracki, ponurawy

przysł. ponuro

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) gloomy, mournful
• arabski: (1.1) مشؤوم, أسيان
• duński: (1.1) dyster
• esperanto: (1.1) sombra
• hiszpański: (1.1) lúgubre, tétrico, sombrío
• jidysz: (1.1) קאַלעמוטנע (kalemutne)
• łaciński: (1.1) ater, atrox, furvus, niger, nigrans
• niderlandzki: (1.1) duister, somber, triest
• niemiecki: (1.1) düster, trübe, finster
• rosyjski: (1.1) мрачный, пасмурный, понурый
• szkocki: (1.1) dour; (1.2) dour
• szwedzki: (1.1) dyster, nedstämd, förstämd, sorgsen, mulen, trumpen, tungsint, svårmodig, deprimerad, ledsen, nere; (1.2) dyster, sorglig, smärtsam, bedrövlig, sinister, ödslig, öde, enslig, mörk, trist, tråkig, luguber
• ukraiński: (1.1) понурий, похмурий
• włoski: (1.1) lugubre, squallido, torvo, truce, uggioso

źródła: