Nikolinci

Nikolinci (rum. Nikolinţ) su naselje u Srbiji u opštini Alibunar u Južnobanatskom okrugu. Prema popisu iz 2011. imalo je 1131 stanovnika.

Nikolinci
Rumunska pravoslavna crkva u selu
Osnovni podaci
Država	Srbija
Pokrajina	Vojvodina
Upravni okrug	Južnobanatski
Opština	Alibunar
Stanovništvo
Stanovništvo (2022)	1131
Gustina stanovništva	15 st./km²
Geografija
Koordinate
Nadmorska visina	92 m
Površina	82,9 km²
Nikolinci Nikolinci na karti Srbije
Ostali podaci
Poštanski kod	26322
Pozivni broj	013
Registarska oznaka	PA

Istorija

Naselje je kroz istoriju nosilo različita imena: Szent-Miklös u 15. veku, Malo Kakovo-1775. godine, Nikolince-1894. godine, Temes-Miklös -1920. godine, Nikolince-1920. godine, Nikolinci-1922. godine.

Godine 1404. postojala su dva Sentmikloša, drugi je bio Zenthmyklos et alias Zenthmykos, u krašovskom komitatu.

Pri kraju turske vladavine postojala su isto tako dva naselja, koja su nosila ime Nikolince: Malo Nikolince, koje je 1698. godine prestalo da postoji, i Veliko Nikolince, koje je 1716. godine propalo.

Godine-1716 ušla je nikolinačka okolina u sastav vršačkog dištrikta temišvarskog Banata, a 1717. godine selo ima 10 naseljenih kuća. Veliko Nikolince bilo je na mestu sadašnjeg sela, a Malo Nikolince je ležalo više prema istoku. Oba mesta postojala su i dalje kao poljska dobra. Godine 1723. uzeli su stanovnici sela Kakova ova ponjska dobra u zakup od carske komore, jer su svoje zemlje imali malo. Godine-1744. su Kakovčani molili za dozvolu da 40 svojih porodica presele u Nikolince, jer je njihovo Kakovo prenaseljeno. Pošto su dobili dozvolu, naselili su se na današnje polje „Selište「, istočno od Malog Nikolinca, i osnovali Malo Kakovo. Godine 1746. podigli su crkvu brvnaru i uzeli u zakup susedno poljsko dobro „Oca「 (Otsa, danas Banatski Karlovac). Godine 1749. brojalo je Malo Kakovo 66 domova, a seoski pop je bio Radul Komanov. Godine 1751. bilo je 70 kuća.

Godine 1774. dodeljeno je Malo Kakovo ilirskoj, a 1776. godine vlaško-ilirskoj regimenti. Ali pošto je Malo Kakovo stradalo od poplave, premešteno je 1774. godine na mesto Velikog Nikolinca i od tada je naselje nosilo ime Nikolince.

Godine 1782. novo naselje je brojalo 1203 pravoslavne duše. Godine 1785. bilo je 140, a 1799. godine 143 kuće, sa 1494 duše. Godine 1785. sveštenik je bio Pavel Mihalović, a đakon Danijel Pinko. Godine 1789. opštinski načelnik je bio Janoš Pinko. Tada je školu pohađalo 45 učenika.

Godine 1827. popisano je 22 katolika i 2620 pravoslavaca. Godine 1837. bilo je 25 katolika i 2475 pravoslavaca. Godine 1854. naselje je imalo 2771 stanovnika. Godine 1873. pripojeno je tamiškom komitatu, a 8. decembra 1894. godine otvorena je železnička stanica. Godine-1905. pojavljuju se prvi nazareni, kojih 1928. god ima 69 porodica.

Godine 1909. porušena je stara crkva i na njenom mestu podignuta je (1910. god) nova u vizantijskom stilu sa dva tornja.

Godina	Broj stanovnika
1869.	3.065
1880.	3.063
1890.	3.299
1900.	3.458
1910.	3.483

Kretanje broja stanovnika od 1869. do 1910. godine.

Za vreme prevrata (30.10. 1918 god.) pobunili su se meštani i demolirali beležnički stan, a beležnika najurili: opljačkali su zatim željezničku stanicu i jedan voz. Vođa rulje i jedna žena platila glavom.

Godine-1923. ukinuta je ovdašnja poštanska ispostava i moderniziran Ivančanin mlin, a 31. januara 1921. godine popisano je 3230 stanovnika od kojih je bilo Srba-23, Rumuna-3040, Nemaca-4, Mađara-4, i ostalih (Cigana) 159 duša.