2013 மகாராட்டிராவில் வறட்சி

2013 மகாராட்டிராவில் வறட்சி (2013 drought in Maharashtra) 2012 ஆம் ஆண்டு சூன் மாதம் முதல் செப்டம்பர் மாதம் வரையிலான காலங்களில் அதாவது பருவ மழை காலத்தில் இந்த பகுதியில் குறைவான மழைப்பொழிவையேப் பெற்றது. மகாராட்டிரா மாநிலத்தில் 2013 வறட்சி பொிய அளவில் ஏற்பட்டது. இது 40 ஆண்டுகளில் இப்பகுதியில் ஏற்பட்ட மிக மோசமான வறட்சியாக கருதப்படுகிறது. மகாராட்டிராவில் மிக மோசமான பஞ்சத்தால் பாதிக்கப்பட்ட இடங்கள் சோலாப்பூர், அகமது நகர், சாங்குலி, புனே, சாத்தாரா, பீடு மற்றும் நாசிக். மேலும் லாத்தூர், உஸ்மானாபாத், நாந்தேட், அவுரங்காபாத், ஜால்னா, ஜள்காவ் மற்றும் துளே மாவட்டங்கள் பஞ்சத்தால் பாதிக்கப்பட்ட மாவட்டங்கள் ஆகும்.^[1][2]

புவியியல் தாக்கம்

இந்தியாவின் வரைபடத்தில் மகாராட்டிரா மாநிலம் சிவப்பு நிறத்தில் உள்ளது.

மகாராஷ்டிராவில் 7,896 கிராமங்கள் வறட்சியால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளதாக 2013 சனவரியில் இந்திய அரசு தெரிவித்துள்ளது. ^[3] மகாராட்டிராவில் பீமா ஆற்றுக்கு அருகிலுள்ள ஒரு பிராந்தியத்தில், 2013 ல் வறட்சிக்கு வழிவகுத்த ஆண்டுகள் சராசரி ஆண்டு மழையை விட குறைவாக பதிவாகியுள்ளன: 2011 ல், சராசரியை விட சற்றே குறைவாகவும், 2012 ல் 2003 ல் இருந்து மிகக் குறைவாகவும் இருந்தது. மே 2013 இல், மே 2005 முதல் மிகக் குறைந்த நிலத்தடி நீர் நிலைகள் பதிவாகியுள்ளன. ^[4] முறையற்ற நீர்வள மேலாண்மையால் குறைந்த மழையும் நிலத்தடி நீரும் மோசமடைந்துள்ளதாகத் தெரிகிறது. ^[5][6]

மகாராட்டிராவில் சுமார் 80% குடிநீர் ஆதாரங்கள் நிலத்தடி நீர் ஆதாரங்களை சார்ந்து இருப்பதால், வறட்சி மகாராட்டிராவில் தண்ணீர்ப் பற்றாக்குறைக்கு வழிவகுத்தது. ^[7] வறட்சி விவசாயத்தை எதிர்மறையாக பாதித்தது. முந்தைய ஆண்டை ஒப்பிடும்போது 5-21% முதல் பிரதான உணவுகளின் உற்பத்தி குறைகிறது. இந்த உற்பத்தி குறைந்து இந்தியா முழுவதும் உணவு விலைகள் அதிகரிப்பதற்கும் 2012 ஆம் ஆண்டில் இந்தியாவின் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் 0.5% (9 பில்லியன் அமெரிக்க டாலர்) குறைவதற்கும் வழிவகுத்தது. ^[7] கணக்கெடுக்கப்பட்ட 223 விவசாய குடும்பங்களில், 60% க்கும் அதிகமானோர் பயிர் இழப்புகளையும், 20% க்கும் மேற்பட்டவர்கள் வறட்சி காரணமாக கால்நடைகளை இழந்ததாகவும் தெரிவித்தனர். ^[8] பல விவசாயிகள் வேலை தேடி நகர்ப்புறங்களுக்கு சென்றனர். ^[5] மற்றவர்கள் உயிர்வாழ உணவு, நீர் மற்றும் பணம் இருப்புக்களை திறம்பட பயன்படுத்தினர். ^[9]

நிவாரணம்

இந்திய அரசு தனது பேரழிவு வரவுசெலவுத் திட்டத்தில் கிட்டத்தட்ட பாதியை நிவாரணப் பணிகளுக்காக ஒதுக்கியது. ^[10] 1,663 கிராமங்களுக்கு 2,136 நீர் கொல்கலன்களில் நீர் வழங்க, அரசாங்கத்தின் அதிகாரமுள்ள அமைப்பின் குழு இந்திய ரூபாய் ₹12.07 பில்லியன் டாலர் அளவுக்கு நிவாரணத்திற்காக வழங்கியது. ^[11] இருப்பினும், பட்டினியால் வாடும் கால்நடைகளின் எண்ணிக்கை அதிகரித்ததால், பற்றாக்குறையை தணிக்க, நீர் மற்றும் தீவனம் வழங்குவதற்காக விவசாயத் துறைக்கு மேலும் ரூபாய் ₹11.6 பில்லியன் ஒதுக்கீடு செய்யப்பட்டது. ^[10] மகாராட்டிராவில் கரும்பு வளர்ப்பதற்கு விகிதாச்சார அளவு பயன்படுத்தப்படுவதால், நீர் ஒதுக்கீடு தொடர்பாக அரசாங்கத்தின் மீது விமர்சனங்கள் எழுந்தன. எதிர்கால வறட்சியைத் தடுக்க ஒழுங்குமுறை ஏதும் இல்லாததால் அரசாங்கமும் விமர்சிக்கப்பட்டது. ^[12] வறட்சியைத் தொடர்ந்து, அணைகள், ஆறுகள் மற்றும் பிற உள்கட்டமைப்புகளின் பராமரிப்பை மேம்படுத்த அரசாங்கம் உறுதியளித்தது. ^[9]

இலாப நோக்கற்ற பணிகள்

சோஹம் சவல்கர் மற்றும் ஆதித்யா சுரேகா ஆகியோரால் நடத்தப்படும் யுவா அறக்கட்டளை (முன்னர்: மகாராட்டிரா வறட்சி நிவாரண திட்டம்) வறட்சியை எதிர்கொள்ள உதவுவதற்காக இளைஞர்கள் தலைமையிலான ஒரு முயற்சியை முன்னெடுத்தது. அவர்கள் உணவு, நீர் மற்றும் தீவனங்களை விநியோகித்தனர். அத்துடன் கிராமங்களுக்கு நீர்த் தீர்வுகளை நிறுவ பி.வி.சி குழாய்கள் போன்ற பொருட்களையும் வழங்கினர். ^[13] சூன் 2013இல், இந்திய தேவாலயங்களின் மனிதாபிமான மற்றும் மேம்பாட்டுக் குழுவான சர்ச் ஆக்ஸிலரி ஃபார் சோஷியல் ஆக்சன் (காசா) நன்கொடையாளர்களிடமிருந்து 264,504 அமெரிக்க டாலர்களை திரட்டுவதை நோக்கமாகக் கொண்டு நிவாரண முயற்சிகளுக்கு உதவுவதற்கான திட்டங்களை அறிவித்தது. ^[3] கால்நடை தீவனம், உரம் மற்றும் விதைகள், விவசாய மற்றும் மாற்றுப் பயிர் பயிற்சி திட்டங்கள் மற்றும் நீர் மேலாண்மை மற்றும் பேரழிவு அபாயக் குறைப்பு விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்துதல் ஆகியவை இதில் அடங்கும்.

விளைவுகள்

ஊட்டச்சத்து, சுகாதாரம், நீர்

பால், எண்ணெய் விதைகள் மற்றும் பருத்தி உற்பத்தி தவிர விவசாய விளைச்சலில் கணிசமான குறைவு ஏற்பட்டுள்ளதால், உணவுப் பாதுகாப்பு ஒரு கவலையாக இருந்தது. ^[7] 223 வீடுகளில் நடத்தப்பட்ட ஆய்வில், பதிலளித்தவர்களில் பாதிக்கும் மேற்பட்டவர்கள் துப்புரவுக்கான தண்ணீரைப் பெற்றுள்ளனர். அதே நேரத்தில் 66.4% பேரில் 83.8% பேர் கழிப்பறைகளை அணுகியுள்ளனர். ^[14] தரத்தை விட நீர் அளவை வழங்குவதற்கு முன்னுரிமை வழங்கப்பட்டாலும், சோதனை செய்யப்பட்ட நீர் மாதிரிகள் நைட்ரேட்-நைட்ரஜன், அம்மோனியம்-நைட்ரஜன் மற்றும் குளோரைடுகளின் அனுமதிக்கப்பட்ட வரம்புகளுக்கு அப்பால் கண்டறியப்பட்டன.^[4]

மன ஆரோக்கியம்

விவசாயிகள் எதிர்கொள்ளும் பொருளாதார இழப்புகளின் மன அழுத்தம் மற்றும் சுமை காரணமாக, ^[15] குறிப்பாக பருத்தி விளையும் பகுதிகளில், தற்கொலை விகிதம் 2011-2015 க்கு இடையில் அதிகரித்துள்ளது (1,495-2,016 இறப்புகள்). ^[16] இருப்பினும், 2013 ஆம் ஆண்டில் இந்த போக்கு ஆண்டின் இரண்டாம் பாதியில் (1,298) போதுமான மழை காரணமாக தலைகீழாக மாறியது. ).^[16] 2012-2013 ஐத் தொடர்ந்து தொடர்ந்து வறட்சி போன்ற நிலைமைகளுடன், விவசாயிகள் மத்தியில் தற்கொலை தொடர்ந்து பேரழிவு விளைவைக் கொண்டிருக்கிறது. மகாராட்டிரா 'விவசாயிகளின் மயானம்' என்று அறியப்படுகிறது. ^[17]

மற்றவை: இடம்பெயர்வு, கல்வி, பாலைவனமாக்கல் செயல்முறை=

நீர் பற்றாக்குறை மற்றும் வேலை இழப்புடன், பருவகால மற்றும் நிரந்தர இடம்பெயர்வு அதிகரித்தது. பொதுவாக நகர்ப்புற நகரங்களை நோக்கி இது ஏற்பட்டது. ^[18][16] ஐந்தாயிரம் தொழிலாளர்கள் மராத்வாடாவிலிருந்து மேற்கு மகாராஷ்டிராவுக்கு குடிபெயர்ந்தனர்.^[19] நீர் சேகரிப்பு என்பது பொதுவாக பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகளால் செய்யப்பட்டது. இது வறட்சி மற்றும் ஆண்களின் இடம்பெயர்வு ஆகியவற்றால் அதிகரித்தது. இதன் விளைவாக பள்ளியில் குழந்தைகளின் வருகை குறைகிறது. ^[3][14] தொடர்ச்சியான வறட்சி உள்ளிட்ட பாலைவனமாக்கல் செயல்முறை நீண்டகால சமூகமாகும். இது எதிர்கால சமூகங்களையும் மனித ஆரோக்கியத்தையும் கடுமையாக பாதிக்கும்.^[16]