En İyi Sorular
Zaman Çizelgesi
Sohbet
Bakış Açıları
Üniter devlet
Merkezi bir hükümet ile tek bir birim olarak yönetilen devlet Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
Remove ads
Üniter devlet, merkezî idarenin üstünlüğüne dayalı ve idari birimlerin (ulusal ölçeğin altındaki birimlerin) sadece merkezî yönetimin devretmeyi uygun gördüğü yetkileri kullanabildiği, tek bir birim olarak yönetilen devlet. Asya ve Avrupa kıtasında devletlerin büyük çoğunluğu üniter devlettir.

Üniter devletler
Üniter devlet, merkeziyetçi, merkezi birimlerle yönetilen, yerinden yönetilen idari birimlere sahip olabilir, ancak bölgeler ayrılma hakkına sahip değildir.
Remove ads
Üniter devlet kavramı
Üniter devlette, devlet bölünmez bir bütündür. Fakat, üniter devlette de "il" ve "ilçe" gibi idari bölümler bulunabilir. Ancak bunlar basit idari bölümlemelerdir. Bunların sadece idari yetkileri vardır. Yasama ve yargı yetkileri yoktur. Bunların hepsi aynı egemenliğe tabidir. Aynı anayasa ve aynı kanunlar, kısacası aynı hukuk kuralları uygulanır. Yerel yönetimler iç işlerinde sosyal hayatı düzenleyen basit düzenlemelere gidebilir (trafik kuralları gibi) fakat bağımsız hukuki düzenlemeler yapamaz.
Remove ads
Örnekler
Özetle
Bakış açısı
Türkiye
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 3'üncü maddesine göre, "Türkiye Devleti, ülkesi ve milletiyle bölünmez bir bütündür". Devletin ülkesi ve milletiyle bölünmez bir bütün olması onun "üniter devlet" olması demektir.[1] Türkiye Devleti, üniter bir devlettir; yani kendi bünyesinde farklı kanunların geçerli olduğu farklı yönetim bölgeleri yoktur. "Federatif" yapılar yoktur. Türkiye Büyük Millet Meclisinin yetkisi tüm Türkiye topraklarını kapsar ve her Türk vatandaşı bu topraklar üzerinde eşit muamele görür. Söz konusu üniter devlet yapısı, Türkiye'nin bölünmez bütünlüğünün ve iç huzurunun en büyük teminatıdır.[2]
Türkiye'de üniter devlet yapısı; merkezî idarenin merkez, taşra ve yurt dışı teşkilatları ile yerel yönetim teşkilatlarından oluşmaktadır.
Fransa
Fransa, merkeziyetçi bir devlettir çünkü yasalar ve yargı sistemi tüm ülke genelinde aynıdır. Ülke, orta derecede bir şekilde yerinden yönetilir; yerinden yönetim, özellikle bölgesel (bölgeler, departmanlar, çoğunlukla belediyeler) ve işlevsel kamu kurumları arasında bölünmüştür.[3]
Üniter alt bölgeler
Avustralya
Avustralya, altı adet alt birimle Yeni Güney Galler, Queensland, Güney Avustralya, Tazmanya, Victoria ve Batı Avustralya federal bir devlettir ve her bölge kendi anayasal varlığına sahiptir. Kuzey Bölgesi ve Başkent Bölgesi, eyaletlerle benzer yetkilere sahiptir, ancak bu yetkiler merkezî hükûmet tarafından verilmiştir.
Kanada
Kanada'da on eyaletin anayasal varlığı vardır ve üç bölge doğrudan Kanada hükûmetinin sorumluluğundadır.
Amerika Birleşik Devletleri
Amerika Birleşik Devletleri'nde eyaletler ayrı bir statüde, bölgeler ve Columbia Bölgesi ise ayrı bir statüde bulunur.
Arjantin
Arjantin de benzer bir duruma sahipti: Çöl Fethi'nden sonra, Patagonya "ulusal bölgeler" olarak adlandırılan bölgelere bölündü ve bu bölgeler federal hükûmete bağlıydı. Son olarak "ulusal bölge" olan Tierra del Fuego 1992'de bir eyalet oldu.
Remove ads
Federalizm ile karşılaştırıldığında yetki devri
Birim tipi yönetim sistemi, federalizmin zıttı olarak düşünülebilir. Federasyonlarda, eyalet/bölge hükûmetleri, merkezî hükûmetle eşit aktörler olarak güçleri bir yazılı anayasa aracılığıyla paylaşırlar ve değişiklikler için her iki tarafın da onayına ihtiyaç duyulur. Bu, alt ulusal birimlerin varlık ve yetkilere sahip olduğu ve merkezî hükûmet tarafından tek taraflı olarak değiştirilemeyen bir hakları olduğu anlamına gelir.[4]
Ancak, federalizm ve devrim arasında benzerlikler bulunmaktadır. Bir birim tipi devletteki devrim, federalizm gibi, tüm alt ulusal birimlerin aynı güçlere ve statüye sahip olabileceği simetrik veya alt ulusal birimlerin güçleri ve statüleri farklılık gösterebileceği asimetrik olabilir. Birim tipi birçok devlette özerklik derecesine sahip bölgeler bulunmamaktadır. Bu tür ülkelerde, alt ulusal bölgeler kendi yasalarını belirleyemezler.[5]

Üniter devletin türleri
Özetle
Bakış açısı

Merkeziyetçi üniter model
Merkeziyetçilik, siyasi veya idari olarak merkeziyetçi bir yönetim sistemini savunan bir siyasi doktrindir. Yani, merkeziyetçilik, merkezî hükûmetin ulusun yönetimini sağlamak için büyük bir kısmı gücü ve yetkileri elinde topladığı bir siyasi sistemdir. Bu nedenle, devlet, federal eyaletler veya idari bölmelerin yetkilerini genellikle üstlenerek birleşik bir devlet modeli uygular.
Tam anlamıyla merkeziyetçi bir devlet, siyasi, coğrafi ve idari birlik içeren bir devlettir; yani merkezî hükûmet, ülkenin tüm yetkilerini simetrik bir şekilde yönetebilme gücüne sahiptir ve ülkenin tüm yetkilerinin idaresi merkezi hükûmetin sorumluluğundadır. Bu yönetim biçimi oldukça nadirdir ve saf bir şekilde çoğunlukla mikro devletlerde uygulanır. Ancak, daha az saf merkeziyetçi hükûmet biçimleri de mevcuttur ve örneğin Fransa'da idari desantralizasyon olduğu gibi bazı İspanyol Amerika ülkelerinde, merkezî hükûmete bağlı ancak belli yetkilere sahip yerel hükûmetlerle birlikte var olurlar.
Bu merkeziyetçilik motivasyonları arasında şunlar sayılabilir:
- 1. Eyaletlerin kendi başlarına maddi kaynak eksikliği nedeniyle vatandaşlarına hizmet sunamaması.
- 2. Büyük yatırımlar gerektiren ihtiyaçlar, bu yatırımlar federal bölgelerin çoğunluğu tarafından karşılanamayacak kadar büyük miktarda maddi, ekonomik ve insani kaynak gerektirir.
- 3. Merkezî yönetimdeki planlama ve yönetimi sağlamak için merkeziyetçi bir idari yapıya ihtiyaç duyma.
Merkeziyetçi olmayan üniter model
Ademimerkeziyetçi yapı, idari bir teknik olarak, yetkilerin veya yetkinin bir yönetim organından başka bir hiyerarşik olarak bağlı olan bir başka idari organa devredilmesini veya kullanılmasını içeren bir yöntemdir.
Yetkiyi devreden norma, ademimerkeziyetçiliğin koşullarını ve sürelerini öngörmelidir ve ademimerkeziyetçiliğin yapılabilirliğini belirtmelidir. Etkin olması için ilgili resmi gazetede yayınlanmalıdır. Ademimerkeziyetçilik, her zaman hiyerarşik olarak bağlı organlar arasında ve aşağı doğru yönlü olarak gerçekleştirilir. Yetkinin sadece kullanımı değil, sahipliği de devredildiği için (yetki devri durumundan farklı olarak) yetkiyi devralan organ, yetkiyi kendi yetkisi olarak kullanır.

Ademimerkeziyetçilik kapsamında, bir organizasyon birimi aşağıdaki eylemlerden birini veya her ikisini gerçekleştirebilir. Birincisi, organizasyon birimini etkilemeden birim dışında yerleştirilmek üzere organlar oluşturmaktır. Buna "organik ademimerkeziyetçilik" denir. İkincisi; yetkileri, yetkiyi merkezi olarak toplayan bir organdan aynı organizasyon birimi içindeki diğer organlara devretmek veya yeniden dağıtmaktır. Buna "fonksiyonel ademimerkeziyetçilik" denir.
Osmanlı İmparatorluğu'nda Prens Sebahaddin'e göre istibdat toplumun şartlarının bir getirisiydi. Eğer toplum şartları değiştirilmezse, istibdat tekrar yaşanabilecek bir durumdur. Prens Sebahattin, Ali Rıza karşıtı gruplar ademimerkeziyetçiliği savunur.
1902 Jön Türk Kongresi'nde ademimerkeziyetçilik fikrini getiren Sebahattin bir bölünmeye yol açtı. Ademimerkeziyetçiler olarak ayrılan grupta; Sebahattin, Nihat, Reşat, Dr. Rıfat ve Miralay Zeki gibi kişiler yer aldı.
Remove ads
Üniter devletler

Üniter devletler
Üniter cumhuriyetler
Angola
Arnavutluk
Azerbaycan
Bangladeş
Belarus
Benin
Bolivya
Botsvana
Bulgaristan
Burkina Faso
Burundi
Cezayir
Cibuti
Çad
Çekya
Çin Halk Cumhuriyeti[6]
Dominika
Dominik Cumhuriyeti
Doğu Timor
Ekvador
El Salvador
Endonezya
Eritre
Ermenistan
Estonya
Fiji
Fildişi Sahili
Filipinler
Finlandiya
Fransa Cumhuriyeti
Gabon
Gambiya
Gana
Guatemala
Gine
Gine-Bissau
Guyana
Güney Afrika
Güney Kore
Gürcistan
Haiti
Hırvatistan
Honduras
İran
İrlanda
İsrail
İtalya
İzlanda
Kamerun
Kazakistan
Kenya
Kırgızistan
Kiribati
Kolombiya
Kongo Cumhuriyeti
Kosta Rika
Kuzey Kıbrıs
Kuzey Kore
Kuzey Makedonya
Küba
Laos
Letonya
Liberya
Libya
Litvanya
Lübnan
Macaristan
Madagaskar
Malavi
Maldivler
Mali
Malta
Marshall Adaları
Mısır
Moritanya
Mauritius
Moldova
Moğolistan
Karadağ
Mozambik
Myanmar
Namibya
Nauru
Nikaragua
Yeşil Burun Adaları
Orta Afrika Cumhuriyeti
Panama
Paraguay
Peru
Polonya
Portekiz
Romanya
Ruanda
Samoa
San Marino
São Tomé ve Príncipe
Senegal
Sırbistan
Seyşeller
Sierra Leone
Singapur
Slovakya
Slovenya
Sri Lanka
Surinam
Suriye
Şili
Tacikistan
Tanzanya
Tayvan
Togo
Trinidad ve Tobago
Tunus
Türkiye
Türkmenistan
Uganda
Ukrayna
Uruguay
Özbekistan
Vanuatu
Vietnam
Yunanistan
Yemen
Zambiya
Zimbabve
Üniter monarşiler
Andorra
Antigua ve Barbuda
Bahreyn
Bahamalar
Barbados
Belize
Bhutan
Birleşik Krallık[7]
Vatikan
Brunei
Danimarka
Fas
Grenada
Hollanda
İspanya
İsveç
Jamaika
Japonya
Kamboçya
Katar
Kuveyt
Lesotho
Lihtenştayn
Lüksemburg
Monako
Norveç
Umman
Papua Yeni Gine
Saint Lucia
Saint Vincent ve Grenadinler
Suudi Arabistan
Solomon Adaları
Tayland
Tonga
Tuvalu
Ürdün
Yeni Zelanda[8]
Remove ads
Ayrıca bakınız
Kaynakça
Dış bağlantılar
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads