দেৱনাগৰী লিপি

দেৱনাগৰী ভাৰতীয় উপমহাদেশত ব্যৱহৃত প্ৰাচীন ব্ৰাহ্মী লিপিৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি বাওঁফালৰ পৰা সোঁফাললৈ লিখা হয় ৷ প্ৰাচীন ভাৰতত খ্ৰীষ্টীয় ১ম শতিকাৰ পৰা চতুৰ্থ শতিকালৈকে ইয়াৰ বিকাশ ঘটিছিল আৰু খ্ৰীষ্টীয় সপ্তম শতিকালৈকে ইয়াৰ নিয়মীয়া ব্যৱহাৰ হৈছিল। ১৪টা স্বৰবৰ্ণ আৰু ৩৩টা ব্যঞ্জনবৰ্ণকে ধৰি ৪৭টা প্ৰাথমিক বৰ্ণ থকা দেৱনাগৰী লিপি ১২০টাতকৈও অধিক ভাষাৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰা হয়। ই বিশ্বৰ ভিতৰতে চতুৰ্থ সৰ্বাধিক গ্ৰহণ কৰা লিখন ব্যৱস্থা।^[8]

Devanāgari देवनागरी
Devanāgarī script (vowels top three rows, consonants below)
প্ৰকাৰ	Abugida
ভাষা	Apabhramsha, Angika, Awadhi, Bajjika, Bhili, Bhojpuri, Boro, Braj, Chhattisgarhi, Dogri, Garhwali, Haryanvi, Hindi, Kashmiri, Khandeshi, Konkani, Kumaoni, Magahi, Maithili, Marathi, Marwari, Mundari, Nagpuri, Newari, Nepali, Pāli, Pahari, Prakrit, Rajasthani, Sanskrit, Santali, Saraiki, Sherpa, Sindhi, Surjapuri, and many more.
সময়	10th century CE to present[1][2]
মাতৃ লিপি	Egyptian hieroglyphs[3] Proto-Sinaitic[টোকা 1] Phoenician[টোকা 1] Aramaic[4][5][টোকা 1] Brāhmī Gupta Siddhaṃ[6][7] Nāgarī Devanāgari
ভগ্নী লিপি	Nandināgarī Kaithi Gujarātī Moḍī
ISO 15924	Deva, 315
দিশ	বাওঁৰ পৰা সোঁ
ইউনিক'ড নাম	Devanagari
ইউনিক'ড ৰে'ঞ্জ	U+0900–U+097F Devanagari, U+A8E0–U+A8FF Devanagari Extended, U+11B00–11B5F Devanagari Extended-A, U+1CD0–U+1CFF Vedic Extensions
A Semitic origin for the Brāhmī script is not universally accepted. টোকা: এই পৃষ্ঠাত IPA চিহ্ন থাকিব পাৰে।

দেৱনাগৰীত ৰচিত ঋগবেদৰ পাণ্ডুলিপি