Алег Клімаў

Алег Клімаў — беларускі музычны журналіст і крытык, тэлевядучы^[2].

Алег Клімаў
Род дзейнасьці	журналістыка
Дата нараджэньня	24 сьнежня 1964[1]
Месца нараджэньня	Ленінск, Казахстан
Месца вучобы	Маскоўскі авіяцыйны інстытут[d]
Месца працы	Менскі завод электронных вылічальных машынаў[d] Беларусь 1 Музыкальная газета Сталічнае тэлебачаньне Experty.by Советская Белоруссия БелаПАН Культура
Узнагароды	Ліра (2011)

Нарадзіўся ў 1964 годзе ў Ленінску (Казахстан)^[3]. У 1988 годзе скончыў філіял «Усход» Маскоўскага авіяцыйнага інстытуту^[3]. У 1988—1993 гадах працаваў на Менскім заводзе вылічальнай тэхнікі імя Р.К. Арджанікідзе^[3]. Затым два гады займаўся прыватным прадпрымальніцтвам^[4].

З 1995 году пачынаецца кар’ера журналіста: Клімаў піша артыкулы ў часопісы «па-расейску: Несси», «па-расейску: Золотая орхидея»^[3]. У 1997 годзе пераходзіць у штат «Музыкальнай газеты» й ужо праз два гады замацоўваецца на пасадзе шэф-рэдактара выданьня, дзе заставаўся да закрыцьця газэты ў 2007 годзе^[3][5], часам піша пад псэўданімам «О’К»^[6]. Паралельна з гэтым у 2003—2009 гадах быў шэф-рэдактарам часопісу «НОТ-7(be)»^[3].

У той жа час працаваў на беларускім тэлебачаньні вядучым музычнага спаборніцтва «The Global Battle of the Bands» (2006—2007 годы), быў рэдактарам шоў «па-расейску: Звёздный ринг» на канале «Сталічнае тэлебачаньне» (2009—2010 годы)^[4].

Вядомасьць Клімаву прынесла супрацоўніцтва з музычным парталам «Experty.by», дзе ён быў штатным крытыкам на працягу 2008—2013 гадоў^[4]. Паралельна з гэтым у 2009–2012 гадах пісаў калёнкі для «Советской Белоруссии»^[7], у 2006–2013 гадах — для «БелаПАН». З 2013 году піша ў газэце «Культура».

У 2011 годзе атрымаў музычную прэмію «Ліра» як «Найлепшы журналіст»^[8].

Ацэнкі

Вецер Мэханічны, сузаснавальнік партала «Tuzin.fm», падчас інтэрвію з Вольгай Самусік з «Музыкальной газеты» ў 2005 годзе прылічыў Клімава да ліку «вядучых музычных журналістаў і крытыкаў»'^[9].

Тацьцяна Заміроўская дала ў 2008 годзе ў сваёй калёнке на «БелаПАН» такую ацэнку творцу, які й пасьля закрыцьця «Музыкальной газеты» працягнуў займацца музычнай журналістыкай: «Застаўся адзін нязменны Алег Клімаў. Я шчыра ім захапляюся, але баюся, што асабіста ў мяне да яго ўзросту будзе нашмат менш душэўнай стойкасьці й адэкватнасьці»^[10].

Рэцензія Клімава на альбом Лючаны «па-расейску: Улечу...» была названа найлепшай за 2008 год паводле вэрсіі лэйбла «West Records»^[11].

У 2011 годзе на пытаньне Зьмітра Баяровіча з «Ultra-music.com» пра добрых музычных крытыкаў Павал Сьвярдлоў, рэдактар Эўрапейскага радыё для Беларусі, сярод іншых адзначыў і Алег Клімава, бо той «варта піша пра музыку»^[12].

Тацьцяна Мушынская разважала пра стыль аўтара з нагоды атрыманьня прэміі «Ліра» ў 2012 годзе: «Публікацыі Клімава асабіста мне больш нагадваюць сьвецкую хроніку, крыху разбаўленую журналісцкімі сэнтэнцыямі»^[8].

Літаратура

• Д.П. КЛІМАЎ АЛЕГ (Климов Олег, Klimau Aleh) // Энцыклапедыя беларускай папулярнай музыкі (бел.) / уклад. Дз. Падбярэзскі і інш. — Мінск: Зміцер Колас, 2008. — С. 139. — 368 с. — 2000 ас. — ISBN 978-985-6783-42-8