Анатоль Тозік

Анато́ль Апана́савіч То́зік (нар. 13 сакавіка 1949 году ў вёсцы Казанск Каленкавіцкага раёну Гомельскай вобласьці) — беларускі дзяржаўны дзяяч і дыплямат.

Анатоль Тозік
Намесьнік прэм’ер-міністра Беларусі
28 сьнежня 2010 — 27 сьнежня 2014
Прэзыдэнт	Аляксандар Лукашэнка
Прэм’ер-міністар	Міхаіл Мясьніковіч
Надзвычайны і Паўнамоцны Амбасадар Рэспублікі Беларусь у Кітайскай Народнай Рэспубліцы
13 красавіка 2006 — 28 сьнежня 2010
Прэзыдэнт	Аляксандар Лукашэнка
Прэм’ер-міністар	Сяргей Сідорскі
Папярэднік	Анатоль Харлап
Наступнік	Віктар Бура
Старшыня Камітэту дзяржаўнага кантролю Рэспублікі Беларусь
22 ліпеня 2000 — 13 красавіка 2006
Прэзыдэнт	Аляксандар Лукашэнка
Прэм’ер-міністар	Уладзімер Ярмошын (да 1 кастрычніка 2001), Генадзь Навіцкі (да 10 ліпеня 2003), Сяргей Сідорскі
Папярэднік	Андрэй Кабякоў
Наступнік	Зянон Ломаць
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	13 сакавіка 1949(1949-03-13) (76 гадоў) Казанск, Казловіцкі сельсавет, Каленкавіцкі раён, Палеская вобласьць, БССР, СССР
Адукацыя	гістарычны факультэт БДУ (1971)
Узнагароды

Біяграфія

Скочыў гістарычны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту (1971). Доктар БДУ (1974).

З 1974 да 1979 году працаваў выкладчыкам, старшым выкладчыкам, дацэнтам і сакратаром камітэту камсамолу БДУ.

У 1980 скончыў Вышэйшыя курсы КДБ СССР у Менску. Да 1994 году працаваў у органах бясьпекі, потым да 2000 году на кіраўнічых пасадах у Савеце бясьпекі Рэспублікі Беларусь.

З 22 ліпеня 2000 году быў старшынём Камітэту дзяржаўнага кантролю Рэспублікі Беларусь^[1], чальцом Савету бясьпекі Рэспублікі Беларусь ды чальцом Прэзыдыюму Савету міністраў Рэспублікі Беларусь.

13 красавіка 2006 году быў адстаўлены з пасады старшыні Камітэту дзяржаўнага кантролю і прызначаны Надзвычайным і Паўнамоцным Амбасадарам Рэспублікі Беларусь у Кітайскай Народнай Рэспубліцы^[2]. 28 сьнежня 2010 году быў адстаўлены з гэтай пасады і прызначаны намесьнікам прэм’ер-міністра Рэспублікі Беларусь^[3]. 27 сьнежня 2014 году адпраўлены ў адстаўку разам са шматлікімі іншымі ўраднікамі Беларусі^[4].

Узнагароды

• Ордэн Айчыны III ступені — 9 красавіка 1997 году^[5].
• Ордэн Пашаны^[6].
• Ордэн Сьвятога роўнаапостальнага князя Уладзімера III ступені (Руская праваслаўная царква; 2013)^[7].