Антыкамунізм

Антыкамуні́зм — сукупнасьць ідэалёгіяў і палітычных дактрынаў, накіраваная супраць камуністычных ідэяў, палітычных арганізацыяў і камуністычных аднапартыйных рэжымаў.

Камунізм Канцэпцыя Марксісцкая філязофія Клясавая барацьба Інтэрнацыяналізм Камуністычная партыя Ідэалёгіі Марксізм Ленінізм Маоізм Чучхэ Трацкізм Левы камунізм Камуністычны кансіліюм Анархакамунізм Рэлігіёзны камунізм Эўракамунізм Нацыянальны камунізм Інтэрнацыяналы Камуністычная ліга Першы Інтэрнацыянал Другі Інтэрнацыянал Камінтэрн Чацьверты Інтэрнацыянал Асобы Карл Маркс Фрыдрых Энгельс Уладзімер Ленін Роза Люксэмбург Ёсіф Сталін Леў Троцкі Мао Дзэ-дун Іншае Анархізм Антыкамунізм Антыкапіталізм Гісторыя камунізму Дыктатура пралетарыята Дэмакратычны цэнтралізм Камуністычная сымболіка Камуністычныя краіны Крытыка камунізму Левіца Люксэмбургізм Новая кляса Новая левіца Посткамунізм Прымітыўны камунізм Сацыялізм Сацыяльная эканоміка Сталінізм Тытаізм СССР

Сымбаль антыкамунізму

Адзін з сымбаляў антыкамунізму, які паказваў крывавы характар гэткае ідэалёгіі

Гісторыя

Найболей уплывовым і актуальным для сусьветнай палітыкі антыкамунізм быў у пэрыяд пасьля 1917. Ён зьяўляўся цэнтральным, сыстэмаўтваральным элемэнтам ідэалёгіі й практыкі расейскага «белага руху», нацысцкай Нямеччыны, «Заходняга блёку» ў эпоху «Халоднай вайны». У гэты пэрыяд камуністычная ідэалёгія асацыявалася перш за ўсё з адной са звышдзяржаваў — СССР (хоць далёка ня ўсе марксысты й камуністы сьвету падтрымлівалі сучасную ім ідэалёгію Савецкага Саюза), а антыкамунізм, адпаведна, з антысаветызмам. Пасярод заходняга блёка часоў Зімнай вайны жорсткі антыкамунізм супрацьстаяў, у сваю чаргу, сілам, якія лічылі магчымымі мірнае суіснаваньне з сацыялістычнымі дзяржавамі і канвэргенцыю сыстэм. Буйнымі ідэолягамі антыкамунізму ў 1980-я гады былі Рональд Рэйган (глядзіце таксама дактрына Рэйгана) і Маргарэт Тэтчер.

Сярод кірункаў, якія прытрымліваліся антыкамуністычнай ідэалёгіі, былі анархізм, фашызм, нацыяналізм розных краін і напрамкаў (кітайскі Гаміньдан, рэжым Франсіска Франка), традыцыйны аўтарытарны кансэрватызм і манархізм, лібэралізм, ідэалёгія шматлікіх рэлігіяў (у тым ліку Каталіцкай царквы, а таксама ісламскі фундамэнталізм). Часам гэтыя ўплывы спалучаліся (напрыклад, у рыторыцы Рэйгана аб’ядноўвалася лібэральная ідэалёгія з па-хрысьціянску кансэрватыўнай).

Вонкавыя спасылкі

• Фундацыя «Ахвяры камунізму» (анг.)