Арэхаўна

Арэ́хаўна^[1] — вёска ў Беларусі, на беразе возера Арэхаўна. Уваходзіць у склад Бабыніцкага сельсавету Полацкага раёну Віцебскай вобласьці. Насельніцтва на 2010 год — 16 чалавек. Знаходзіцца за 30 км ад Полацку, за 5 км ад чыгуначнай станцыі Ветрына.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Арэхаўна (неадназначнасьць).

Арэхаўна лац. Arechaŭna
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Віцебская
Раён:	Полацкі
Сельсавет:	Бабыніцкі
Насельніцтва:	16 чал. (2010)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 214
Паштовы індэкс:	211432
СААТА:	2238813146
Нумарны знак:	2
Геаграфічныя каардынаты:	55°21′58″ пн. ш. 28°23′15″ у. д.
Арэхаўна на мапе Беларусі ± Арэхаўна Арэхаўна
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Арэхаўна — даўняе мястэчка гістарычнай Полаччыны.

Гісторыя

Праект царквы-мураўёўкі, 1863 г.

Вялікае Княства Літоўскае

Упершыню Арэхаўна ўпамінаецца ў XVI ст. Гэтыя землі каля 1521 году ад вялікага князя Жыгімонта Старога атрымаў Іван Корсак, гараднічы полацкі.

З 1552 году дваром Арэхаўна, дзе было 50 радзінаў, валодаў сын Я. Корсака Баркулаб. Мястэчка ўваходзіла ў склад Полацкага ваяводзтва.

Пад уладай Расейскай імпэрыі

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793 год) Арэхаўна апынулася ў складзе Расейскай імпэрыі, у Лепельскім павеце Віцебскай губэрні. У XIX ст. мястэчка знаходзілася ў валоданьні роду Забелаў.

За часамі Першай сусьветнай вайны ў лютым 1918 году Арэхаўна занялі войскі Нямецкай імпэрыі^[2].

Найноўшы час

25 сакавіка 1918 году згодна з Трэцяй Устаўной граматай Арэхаўна абвяшчалася часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. 1 студзеня 1919 году згодна з пастановай І зьезду КП(б) Беларусі яно ўвайшло ў склад Беларускай ССР, аднак 16 студзеня Масква адабрала мястэчка разам зь іншымі этнічна беларускімі тэрыторыямі ў склад РСФСР. У 1924 годзе Арэхаўна вярнулі БССР, у Бабынавіцкі сельсавет. Статус паселішча панізілі да вёскі.

На 1995 год у Арэхаўне было 10 двароў.

Насельніцтва

• XIX стагодзьдзе: 1838 год — 256 чал. (124 муж. і 132 жан.), зь іх духоўнага стану праваслаўнага 3 муж. і 2 жан., мяшчанаў-юдэяў 68 муж. і 81 жан., сялянаў зямянскіх 50 муж. і 49 жан., аднадворцаў 1 муж., адстаўных салдатаў 2 муж.^[3]; 1886 год — 205 чал.^[4]
• XX стагодзьдзе: 1990 год — 18 чал.^[5]; 1995 год — 18 чал.^[6]; 1998 год — 18 чал.; 1999 год — 10 чал.
• XXI стагодзьдзе: 2010 год — 16 чал.

Турыстычная інфармацыя

Славутасьці

• Прысядзібны парк

Страчаная спадчына

• Сядзібна-паркавы комплекс Забелаў (XVIII ст.)
• Царква Сьвятой Параскевы Пятніцы (1834)