Кірыён II

From Wikipedia, the free encyclopedia

Кірыён II
Remove ads

Кірыён II (1855; в. Нікозі, цяпер Гарыйскі муніцыпалітэт, Шыда Картлі, Грузія — 1918; с. Марткопі, цяпер Гардабанскі муніцыпалітэт, край Квэма Картлі, Грузія) — першы каталікос-патрыярх Грузіі (кастрычнік 1917 — чэрвень 1918) пасьля аднаўленьня аўтакефаліі Грузінскай праваслаўнай царквы 25 сакавіка [ст. ст. 12 сакавіка] 1917 году. Перад тым быў полацкім япіскапам (студзень 1915 — жнівень 1917) у Беларусі. У кастрычніку 2002 г. Сынод Грузінскай праваслаўнай царквы кананізаваў яго ў ліку сьвятых[1].

Хуткія факты 72-і каталікос-патрыярх Грузіі(en), Абраньне ...
Remove ads

Жыцьцяпіс

Нарадзіўся ў сям’і хрысьціянскага сьвятара. У 1862 годзе, у 7 гадоў, паступіў у духоўную вучэльню(ka) ў Горы. У 1876 годзе скончыў Тыфліскую духоўную сэмінарыю(ka). У чэрвені 1880 году атрымаў ступеню кандыдата багаслоўя ў Кіеўскую духоўную акадэмію (Паўднёва-Заходні край, Расейская імпэрыя; цяпер Украіна). 1 жніўня 1880 году заняў пасаду памочніка інспэктара Адэскай духоўнай сэмінарыі(uk) (Хэрсонская губэрня; цяпер Украіна). У 1883 годзе перавёўся ў Тэлаві (Тыфліская губ.; цяпер край Кахэці, Грузія) памочнікам наглядніка мясцовай духоўнай вучэльні. Затым быў памочнікам наглядніка Гарыйскай духоўнай вучэльні. У наступным працаваў выкладнікам духоўнай вучэльні ў Кутаісі (Каўкаскі край; цяпер край Імэрэці, Грузія) і епархіяльнай жаночай вучэльні ў Тыфлісе. Выкладаў геаграфію, гісторыю, ангельскую і расейскую мовы. Адначасна пад псэўданімамі Іверыелі і Ніказелі выдаў на грузінскай і расейскай мовах дасьледаваньні гісторыі хрысьціянства ў Грузіі на падставе сабраных сярэдневечных рукапісаў. Таксама зьбіраў старажытныя грузінскія манэты, запісваў фальклёр і выступаў мэцэнатам адораных навучэнцаў.

2 лістапада 1896 году, пасьля сьмерці жонкі і дзяцей, прыняў манаскі пострыг(en) ад грузінскага экзарха Ўладзімера(ru) (1892—1898), узяўшы імя Кірыён. 6 лістапада атрымаў рукапакладаньне ў ераманахі і сан ігумена манастыра Ўсьпеньня Багародзіцы ў Кватахеві(ka) (Гарыйскі павет, Тыфліская губ.; цяпер Каспскі муніцыпалітэт(ka), край Шыда Картлі, Грузія). З 31 сьнежня 1896 году — дабрачынец манастыроў Грузінскай япархіі Грузінскага экзархату(ka) РПЦ. Адначасна ў якасьці кіраўніка Таварыства аднаўленьня праваслаўнага хрысьціянства на Каўказе заснаваў 19 прыхадзкіх школаў.

10 траўня 1898 году атрымаў сан архімандрыта. 23 жніўня ў тыфліскім саборы Ўсьпеньня Дзевы Сіёна атрымаў хіратонію ў алавердзкага япіскапа(ka) і вікарыя Грузінскай япархіі ад грузінскага экзарха Флавіяна(ru) (1898—1901), гурыйска-мінгрэльскага япіскапа Аляксандра(ru), імэрэцінскага япіскапа Вісарыёна(ru) і гарыйскага япіскапа Леаніда. 12 жніўня 1900 году заняў пасаду гарыйскага япіскапа і вікарыя Грузінскай япархіі, на якой выступіў за аднаўленьне аўтакефаліі Грузінскай праваслаўнай царквы. У выніку 10 сакавіка 1902 году атрымаў прызначэньне ў Камянец-Падольскі (Падольская губэрня, Паўднёва-Заходні край; цяпер Хмяльніцкая вобласьць, Украіна) балцкім япіскапам і вікарыем Падольскай япархіі(ru). 3 траўня 1903 году стаў наваміргарадзкім япіскапам і вікарыем Хэрсонскай япархіі(uk). З 23 красавіка 1904 году — арлоўскі япіскап(ru) (Арлоўская губэрня; цяпер Арлоўская вобласьць, Расея). 3 лютага 1906 году на ўласнае жаданьне перавёўся сухумскім япіскапам (Кутаіская губэрня; цяпер Аўтаномная Рэспубліка Абхазія, Грузія)[1].

25 студзеня 1907 году атрымаў прызначэньне ковенскім япіскапам і вікарыем Літоўскай япархіі(ru) (Вільня, Паўночна-Заходні край; цяпер Летува). 25 лютага 1908 году яго пазбавілі сана япіскапа і затым выслалі ў манастыр(uk) Перамяненьня Гасподняга ў Куражы(uk) (Харкаўская губэрня; цяпер Харкаўская вобласьць, Украіна). Затым перавялі ў Санаксарскі манастыр(ru) Раства Багародзіцы (Цемнікаў, Тамбоўская губэрня; цяпер Рэспубліка Мардовія, Расея)[1].

10 студзеня 1915 году атрымаў аднаўленьне ў сане і прызначэньне полацкім япіскапам (Віцебская губэрня; Віцебская вобласьць, Беларусь). 1 жніўня 1917 году на ўласнае прашэньне пакінуў пасаду япіскапа і зьехаў у Грузію, дзе 25 сакавіка [ст. ст. 12 сакавіка] 1917 году на Мцхецкім Саборы (Тыфліская губ.; цяпер край Мцхета-Мтыянэці, Грузія) абвясьцілі аднаўленьне аўтакефаліі Грузінскай праваслаўнай царквы. У верасьні на Грузінскім царкоўным Саборы ў Тыфлісе яго абралі каталікосам-патрыярхам Грузіі. 1 кастрычніка 1917 году ў саборы 12 Апосталаў (Мцхета) яго інтранізавалі каталікосам-патрыярхам[1]. Зранку 27 чэрвеня 1918 году яго знайшлі забітым ў манастыры(ka) Боскасьці ў Марткопі (край Квэма Картлі, Грузінская Дэмакратычная Рэспубліка; цяпер Грузія).

Remove ads

Крыніцы

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads