Манейка

Манейка, Маніка (Манік) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Mannecho
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Утворанае ад	Manno + суфікс з элемэнтам -к- (-k-)
Іншыя формы
Варыянт(ы)	Маніка, Манік
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Манейка»

Паходжаньне

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Маніка або Манека (Manniko, Mannecho, Maneca^[1][2]) — імя германскага паходжаньня^[3]. Іменная аснова -ман- (імёны ліцьвінаў Мангерд, Дзерман, Есьман; германскія імёны Mangerðr, Derman, Esmann) паходзіць ад гоцкага manna^[4], германскага man 'чалавек'^[5].

У Прусіі бытавала імя Маніка (Манека, Манка): Maneke (1340 год)^[6], Manike (1344 год)^[6], Manke (1344 і 1451 гады)^[6]. На захад ад Караляўцу шырока бытавала прозьвішча Manneck^[7].

У Польшчы адзначаюцца прозьвішчы Манэка (Maneke) і Маніка (Manicke)^[8].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Моникгирду Монеико а Сибир^[9], Монику семъица^[10], три чоловеки подле его у Ятвезкомъ, на имя: Тоа, Свирпля а Монеика^[11] (1440—1492 гады); homines… primus Moniko (1492 год)^[12]; в Городенъском повете далъ ему землицу пустовъскую жъ, на имя Монеикову (22 кастрычніка 1503 году)^[13]; Borysz Manykowicz… Kuszma Manykowycz… Jakym Manyeyko (1552—1555 гады)^[14]; село Маниковичи (1554 год)^[15]; Woytko Moniko (2 траўня 1558 году)^[16]; Моники… Собехъ Монико (1567 год)^[17]; sioło Koniuchy… Moneiko Nowosed (18 жніўня 1574 году)^[18]; Antoni Manikiewicz (10 лютага 1791 году)^[19].

Носьбіты

• Манік (Монік) — літоўскі баярын, які атрымаў наданьне ад вялікага князя Казімера
• Дамінік Манейка — васіліскі мешчанін, які ўпамінаецца ў 1765 годзе^[20]