Нарачанка

Нарача́нка, На́рач — рака Беларусі, правы прыток Вяльлі. Цячэ ў Мядзельскім раёне Менскай вобласьці. Даўжыня 75 км. Шырыня ў вытоку 10—12 м, бліжэй да месца ўтоку — 30—40 м. Хуткасьць плыні ракі 2—3 км/г. Сярэдні выдатак вады ў вусьці 11,9 м³/с. Сярэдні нахіл воднай паверхні 0,4 ‰.

Рака

Нарачанка лац. Naračanka
Месца ўпадзеньня Нарачанкі ў Вяльлю
Агульныя зьвесткі
Выток	возера Нарач
Вусьце	Вяльля
Краіны басэйну	Беларусь
Вобласьці	Менская вобласьць
Даўжыня	75 км
Сярэднегадавы сьцёк	11,9 м³/с
Плошча басэйну	1650 км²
Нахіл воднай паверхні	0,4 ‰
Асноўныя прытокі
Левыя	Вужык
Правыя	Ганутка
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Нарачанка — адзіная рака, якая выцякае з возера Нарачы.

Асноўныя прытокі

Панурка, Вузьлянка, Сьпягліца, Грузьдзеніца, Ганутка.

На рацэ

• Гістарычнае мястэчка: Войстам
• Зона адпачынку: Вузьлянка

Агульныя зьвесткі

Выцякае на поўдзень з возера Нарачы ў Мядзельскім раёне, цячэ ў межах Нарачанска-Вялейскай нізіны, упадае ў Вяльлью за 1,2 км на паўднёвы захад ад вёскі Красьніцы Вялейскага раёну. Замярзае ў пачатку сьнежня, крыгалом у сярэдзіне сакавіка. У міжрэччы Нарачы і Вузьлянкі ўтварыўся гідралягічны заказьнік Чарэмшыцы.

Даліна ў верхняй плыні невыразная, у ніжняй трапэцападобная, шырынёй 1—1,5 км. Абалона двухбаковая, часткова аблесеная, у верхняй і сярэдняй плыні забалочаная (шырыня 300—600 м), ніжэй за вёску Нарач перарывістая, вузкая, адкрытая. Азёрнасьць 6% (найбольшыя азёры ў вярхоўі ракі — Нарач, Мястра, Баторына, Бледнае). Рэчышча зьвілістае, яго шырыня 8—16 м, ад вёскі Слабады на працягу 5 км каналізаванае. Берагі ў вярхоўі нізкія, забалочаныя, на астатнім працягу стромкія^[1].

У вытоку рака моцна парослая, уздоўж ракі сустракаюцца шматлікія крыніцы.