Нармандыя

Нарма́ндыя (па-француску: Normandie, па-нармандзку: Normaundie) — гістарычны і адміністрацыйны рэгіён на паўночным захадзе Францыі. Адміністрацыйны рэгіён утвораны 1 студзеня 2016 г.^[1] ў адпаведнасьці з тэрытарыяльнай рэформай францускіх рэгіёнаў 2014 году^[2] шляхам аб’яднаньня былых рэгіёнаў Верхняя Нармандыя і Ніжняя Нармандыя. Нармандыя вядомая сваімі фэрмамі, яблычнымі плянтацыямі і малочнай прамысловасьцю, у першую чаргу сырамі, такімі як камамбэр, ліваро і пон-ль’Эвэк.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Нармандыя (неадназначнасьць).

Нармандыя
Normandie
Герб
Агульныя зьвесткі
Краіна	Францыя
Статус	рэгіён
Адміністрацыйны цэнтар	Руан (часова)
Улучае	Дэпартамэнты: Кальвадос (14) Эр (27) Манш (50) Орн (61) Прыморская Сэна (76) 17 акругаў 131 кантон 2 885 камунаў
Найбуйнейшыя гарады	Гаўр, Руан, Кан
Дата ўтварэньня	1 студзеня 2016
Прэзыдэнт савету	Ніколь Клен
Мовы ва ўжытку	француская (афіцыйная)
Насельніцтва (2015)	3 334 657 (9-е месца)
Шчыльнасьць	112 чал./км²
Плошча	29 906 км² (11-е месца)
Месцазнаходжаньне Нармандыі
Мэдыя-зьвесткі
Часавы пас	+1
Афіцыйны сайт
Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы

Адміністрацыйны цэнтар (часова) — Руан, найбуйнейшы горад — Гаўр. Насельніцтва 3 334 657 чалавек (2015). Плошча 29 906 км². Рэгіён улучае 5 дэпартамэнтаў, 17 акругаў, 131 кантон і 2 885 камунаў. Асноўныя гарады Кан, Шэрбур-Актэвіль, Эўрэ, Руан, Гаўр, Д’еп.

Гара Сэн-Мішэль (Сьвятога Міхаіла).

Мапа Нармандыі.

Гісторыя

У 27 годзе да н.э. рымскі імпэратар Актавіян Аўгуст рэарганізаваў гальскія землі, далучыўшы ррэгіёны Калетэ і Вэёкасэ да правінцыі Люгдунская Галія, цэнтрам якой быў горад Люгдунум (сучасны Ліён). Лацінізацыя Нармандыі была дасягнутая з дапамогай звычайных для Рымскай імпэрыі мэтадаў: будаўніцтва рымскіх дарог і актыўнай палітыкі ўрбанізацыі.

Рымскі тэатар у Лільбоне.

Нармандыя як герцагства была створана лідэрам вікінгаў Ролянам (Робэртам Нармандзкім). Назва «Нармандыя» адлюстроўвае паходжаньне Роляна зь вікінгаў, то бок нарманаў.

Нашчадак Роляна Вільгельм Заваёўнік, герцаг нармандзкі, стаў каралём Ангельшчыны ў 1066 годзе ў часы нармандзкіх Заваяваньняў пасьля вырашальнай бітвы пры Гастынгсе. Пасьля заваяваньня краіны рушыла ўсьлед уварваньне нарманаў ва Ўэйлз і Ірляндыю.

З тых часоў Нармандыя неаднаразова зьяўлялася прадметам спрэчак паміж Ангельшчынай і Францыяй.

У 1204 годзе падчас кіраваньня ангельскага караля Іаана Безьзямельнага матэрыковая Нармандыя была заваявана ў Ангельшчыны Францыяй пад камандаваньнем Філіпа II, астраўная ж частка (Нармандзкія астравы) засталася пад кантролем Ангельшчыны. У 1259 годзе кароль краіны Генрых III прызнаў законнасьць уладаньня Францыяй Нармандыяй у адпаведнасьці з Парыскай дамовай. Аднак яго пераемнікі часта спрабавалі аднавіць кантроль над кантынэнтальнай Нармандыяй. Француская Нармандыя была акупаваная падчас Стогадовай вайны ў 1346—1360 гг. і ў 1415—1450 гг.

6 чэрвеня 1944 году амэрыканскія, брытанскія і канадзкія войскі пачалі высадку ў Нармандыі, тым самым адкрыўшы Другі фронт у Эўропе ў Другой сусьветнай вайне.