Нежаўка (Ігуменскі раён)

Не́жаўка^[1] — вёска ў Ігуменскім раёне Менскай вобласьці Беларусі. Уваходзіць у склад Валевачоўскага сельсавету.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Нежаўка.

Нежаўка
трансьліт. Niežaŭka
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Менская
Раён:	Ігуменскі
Сельсавет:	Валевачоўскі
Насельніцтва:	12 чал. (2009)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 1714
СААТА:	6258808086
Нумарны знак:	5
Геаграфічныя каардынаты:	53°50′32″ пн. ш. 28°11′17″ у. д.
Нежаўка на мапе Беларусі ± Нежаўка Нежаўка
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Гісторыя

Вядома ў Вялікім Княстве Літоўскім з сярэдзіны XVIII стагодзядзя, калі зьяўлялася ўладаньнем віленскага біскупу Ігнацыя Масальскага. Пасьля другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793) у складзе Расейскай імпэрыі.

У 1795 годзе вёска ў Ігуменскім павеце Менскай губэрні, 19 двароў, 187 жыхароў, драўляная ўніяцкая капліца, млын, карчма. У сярэдзіне XIX стагодзьдзя ў складзе маёнтку Рудня Чорная, уладаньне памешчыка Ф. Варэнткі. Паводле перапісу 1897 году ў Грабёнскай воласьці, 75 (76) двароў, 459 жыхароў, дзейнічалі вадзяны млын, карчма, праваслаўная царква, піцейная ўстанова. Побач з вёскай знаходзіўся аднайменны фальварак (1 двор, 15 жыхароў) і сядзіба (1 двор, 11 жыхароў). У пачатку XX стагодзьдзя 78 двароў, 507 жыхароў, дзейнічала царкоўна-прыходская школа, у якой у 1910 годзе вучылася 20 хлопчыкаў. У 1917 годзе 69 двароў, 436 жыхароў.

З лютага да сьнежня 1918 года пад акупацыяй кайзэраўскіх войск, з жніўня 1919 году да ліпеня 1920 году — занятая войскамі Польшчы. З 1919 году ў складзе БССР.

Падчас польска-савецкай вайны ў 1920 годзе каля вёскі пахаваны ў брацкай магіле чырвонаармейцы. У 1925 годзе на магіле пастаўлены абэліск.

З 20 жніўня 1924 году ў Грабёнскім сельсавеце Ігуменскага раёну Менскай акругі (да 26 ліпеня 1930 году), з 20 лютага 1938 году ў Менскай вобласьці. У 1929 годзе створаны калгас «Прафінтэрн», які ў 1932 годзе аб’ядноўваў 60 сялянскіх двароў. У Вялікую Айчынную вайну з пачатку ліпеня 1941 году да пачатку ліпеня 1944 году пад нямецкай акупацыяй, на франтах загінулі 32 вяскоўцы.

У брацкай магіле пахаваны савецкія воіны і партызаны, якія загінулі  ў Вялікую Айчынную вайну. На іх магіле ў 1975 годзе ўсталяваная стэла.

З 16 ліпеня 1954 году ў Валевачоўскім сельсавеце. У 1960 годзе ў вёсцы 517 жыхароў, у аднайменным пасёлку 30 жыхароў. У 1966 годзе яны аб’ядналіся ў адну вёску. У 1980-ыя гады ўваходзіла ў склад саўгаса «Сьветач».

Насельніцтва

• 1997 год — 168 чалавек, 86 гаспадарак
• 2009 год — 101 чалавек^[2]
• 2013 год — 68 жыхароў, 40 гаспадарак
• 2019 год — 54 жыхары