Рудзішкі

Рудзі́шкі (лет. Rūdiškės) — места ў Летуве, у міжрэччы Мерачанкі і Стрэвы. Цэнтар староства Троцкага раёну Віленскага павету. Насельніцтва на 2023 год — 1943 чалавек.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Рудзішкі (неадназначнасьць).

Рудзішкі лац. Rudziški
лет. Rūdiškės
Герб Рудзішкаў
Першыя згадкі:	1774
Горад з:	1958
Краіна:	Летува
Павет:	Віленскі
Плошча:	4,12 км²
Вышыня:	147 м н. у. м.
Насельніцтва:	▼1943 чал. (1 студзеня 2023)[1]
Часавы пас:	UTC+2
летні час:	UTC+3
Тэлефонны код:	528
Паштовы індэкс:	LT-21171
Геаграфічныя каардынаты:	54°30′50″ пн. ш. 24°49′40″ у. д.
Рудзішкі на мапе Летувы Рудзішкі
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Рудзішкі — даўняя вёска гістарычнай Троччыны, якую ўлады Летувы абвясьцілі часткай этнаграфічнага рэгіёну «Дзукія». Каля Рудзішак праходзіць паўночна-заходняя мяжа этнічнай тэрыторыі беларусаў^[2].

Назва

Асноўны артыкул: Грода

Грода, Рода або Руда (Hrodo, Roda, Ruodo) — імя германскага паходжаньня^[3].

Тапонім Рудзішкі выводзяць ад асабовага імя^[4].

Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»^[5], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»^[6]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная «лінія Сафарэвіча» (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»^[7].

Гісторыя

Упершыню Рудзішкі ўпамінаюцца ў 1774 годзе, калі тут збудавалі касьцёл. На 1792 год у вёсцы было 3 будынкі.

У выніку падзелаў Рэчы Паспалітай Рудзішкі апынуліся ў складзе Расейскай імпэрыі, у Троцкім павеце Віленскай губэрні. У 1864 годзе празь вёску прайшла чыгунка Варшава — Санкт-Пецярбург.

У 1958 годзе Рудзішкі атрымалі статус места.