Рычоў

Рычо́ў^[2] — вёска ў Жыткавіцкім раёне Гомельскай вобласьці, на левым беразе ракі Сьцьвігі, за 8 км на поўдзень ад Турава. Рычоў уваходзіць у склад і зьяўляецца цэнтрам Рычоўскага сельсавету.

Рычоў
трансьліт. Ryčoŭ
Першыя згадкі:	XV стагодзьдзе
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Гомельская
Раён:	Жыткавіцкі
Сельсавет:	Рычоўскі
Вышыня:	131 м н. у. м.
Насельніцтва:	371 чал. (2018)[1]
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 2353
Паштовы індэкс:	247986
СААТА:	3216844016
Нумарны знак:	3
Геаграфічныя каардынаты:	52°0′49″ пн. ш. 27°41′51″ у. д.
Рычоў на мапе Беларусі ± Рычоў Рычоў

Гісторыя

У летапісных крыніцах Рычоў вядомы з XV стагодзьдзя. У XV—XVIII стагодзьдзях вёска ў складзе Вялікага Княства Літоўскага. З 1793 году — у складзе Расейскай імпэрыі.

З 1922 году ўваходзіць у склад і зьяўляецца цэнтрам Рычоўскага сельсавету Тураўскай воласьці Мазырскага павету (да 17 ліпеня 1924 году) Беларускай ССР, з 20 жніўня 1924 году — Тураўскага (з 17 красавіка 1962 году — Жыткавіцкага) раёну Мазырскай акругі (17 ліпеня 1924 году — 26 ліпеня 1930 году, 21 чэрвеня 1935 году — 20 лютага 1938 году), з 20 лютага 1938 году — Палескай (з 8 студзеня 1954 году — Гомельскай) вобласьці^[3].

Зь ліпеня 1941 году па 5 ліпеня 1944 году вёска была акупаваная нямецкімі захопнікамі. У гады Вялікай Айчыннай вайны тут дзейнічала патрыятычнае падпольле.

Насельніцтва

• XX стагодзьдзе: 1924 год — сяло: 90 двароў, 511 жыхароў; 1994 год — вёска: 236 двароў, 568 жыхароў; 1999 год — 555 жыхароў
• XXI стагодзьдзе: 2004 год — 524 жыхары, 217 двароў^[4]; 2010 год — 427 жыхароў; 2018 год — 371 жыхар, 164 двары^[1]

Геаграфія

Паблізу вёскі ёсьць балоты Асова, Бусовішча.

Інфармацыя для турыстаў

Страчаная спадчына

• Царква Сьв. Міхала Арханёла (Міхалаўская царква), пабудаваная ў 1814 годзе.

Вуліцы

Ленінская, Набярэжная, Пралетарская, Садовая, Школьная, Юбілейная, Юбілейны завулак.