Сэрвач (прыток Вяльлі)

Сэ́рвач — рака ў Беларусі, правы прыток Вяльлі (басэйн Нёману). Цячэ ў Докшыцкім раёне Віцебскай вобласьці, Мядзельскім і Вялейскім раёнах Менскай вобласьці. Даўжыня 85 км. Плошча вадазбору 1105 км². Выдатак вады ў вусьці 7,6 м³/с. Сярэдні нахіл воднай паверхні 0,2‰.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Сэрвач.

Рака

Сэрвач лац. Servač
Рака Сэрвач
Агульныя зьвесткі
Выток	воз. Сэрвач
Вусьце	Вяльля
Краіны басэйну	Беларусь
Вобласьці	Віцебская вобласьць і Менская вобласьць
Даўжыня	85 км
Сярэднегадавы сьцёк	7,6 м³/с
Плошча басэйну	1105 км²
Нахіл воднай паверхні	0,2 ‰
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Асноўныя прытокі

• Левыя: Галядза, Зуйка
• Правыя: Патачанка, Наква, Катлянка

На рацэ

• Мястэчка: Крывічы (пры ўтоку Наквы)
• Гістарычнае мястэчка: Будслаў
• Зона адпачынку: Вялейка

Агульныя зьвесткі

Выцякае на паўднёвым захадзе з возера Сэрвачы Докшыцкага раёну, упадае ў Вялейскае вадасховішча на паўднёвым усходзе ад вёскі Людвінова Вялейскага раёну.

Даліна ў верхняй і месцамі ў сярэдняй плыні невыразная, на астатнім працягу трапэцападобная; яе шырыня 1,5—2,5 км, месцамі звужаецца да 0,6—1 км. Абалона двухбаковая, слабаперасечаная, у верхняй плыні забалочаная, тарфяністая, на астатнім працягу сухая, пясковая. Рэчышча моцназьвілістае, у сярэдняй плыні на працягу 1,8 км каналізаванае, у верхняй — моцна зарастае; шырыня яго ў верхняй плыні — 2—5 м, у сярэдняй і ніжняй 15—25 м, месцамі да 40 м.

Замярзае ў сярэдзіне сьнежня, крыгалом у канцы сакавіка. Каля вёскі Людвінова сажалка (плошча 0,1 км²). У маляўнічых мясьцінах нізоўя ракі зона адпачынку Вялейка^[1].