Сінкевічы

Сінке́вічы^[2] — вёска ў Лунінецкім раёне Берасьцейскай вобласьці. Цэнтар Сінкевіцкага сельсавету. Знаходзіцца каля аўтамабільнай дарогі М10. У мястэчку знаходзіцца чыгуначная станцыя Сінкевічы на лініі Берасьце — Пінск — Гомель.

Сінкевічы
трансьліт. Sinkievičy
Драўляная царква на марцы
Герб Сінкевічаў
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Берасьцейская
Раён:	Лунінецкі
Сельсавет:	Сінкевіцкі
Насельніцтва:	928 чал. (2009)[1]
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 1647
Паштовы індэкс:	225686
СААТА:	1247854071
Нумарны знак:	1
Геаграфічныя каардынаты:	52°13′16″ пн. ш. 27°15′19″ у. д.
Сінкевічы на мапе Беларусі ± Сінкевічы Сінкевічы
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Гісторыя

У 1493 г. — вёска маёнтку Лахва, уласнасьць Пятра Мантыгердавіча «Белага» — троцкага ваяводы^[3]. У 1588 г. Сынкавічы — сяло маёнтку Лахва, уласнасьць Мікалая Крыштафа Радзівіла, князя на Алыцы і Нясьвіжы. У 1672 г. Сінкевічы — вёска маёнтку Лахва, 22 двары і 28 валок (зь іх звыш 18 пустых). У 1785 г. Сінкевічы — вёска маёнтку Лахва, 34 двары^[3].

Інфраструктура

На тэрыторыі вёскі знаходзіцца ААТ «Палімэр» канцэрну Белдзяржхарчпрам.

Інфармацыя для турыстаў

У вёсцы знаходзіцца Царква Сьвятога Георгія са званіцай, пабудаваная ў XVII—XVIII стагодзьдзях. Занесена ў Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцей Рэспублікі Беларусь як аб’ект гісторыка-культурнай спадчыны рэспубліканскага значэньня.  Гісторыка-культурная каштоўнасьць Беларусі, шыфр 112Г000469

За 2 км на ўсход ад вёскі, за 400 мэтраў на поўдзень ад старой дарогі, ва ўрочышчы Патоўскі Востраў знаходзіцца курган пэрыяду раньняга сярэднявечча, які занесены ў Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцей Рэспублікі Беларусь як аб’ект гісторыка-культурнай спадчыны рэспубліканскага значэньня.  Гісторыка-культурная каштоўнасьць Беларусі, шыфр 113В000470

Насельніцтва

• 2009 год — 928 жыхароў^[1]
• 1999 год — 936 жыхароў

Асобы

• Віктар Фядосік (нар. 1951) — беларускі гісторык