Юзаф Ахілес Пухала

Юзаф Ахілес Пуха́ла (па-польску: Józef Achilles Puchała, 18 сакавіка 1911, в. Касіна, Падкарпацкае ваяводзтва — 19 ліпеня 1943, Баравікоўшчына) — каталіцкі сьвятар, канвэнтуальны францішканін з кляштару айцоў францішканаў ў Івянцу. Бласлаўлёны Каталіцкага касьцёлу.

Юзаф Ахілес Пухала
Дзейнасьць	манах жабрацкага ордэна
Нарадзіўся	18 сакавіка 1911(1911-03-18)[1] Касіна[d], Ланьцут[d], Ланьцуцкі павет, Падкарпацкае ваяводзтва, Польшча
Памёр	19 ліпеня 1943(1943-07-19)[1] (32 гады) Баравікоўшчына, Івянецкі сельсавет, Валожынскі раён, Баранавіцкая вобласьць, БССР, СССР
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Жыцьцяпіс

Юзаф Пухала ўступіў у закон 21 верасьня 1927 году ўзяўшы імя Ахілес, пасьвечаны ў законьнікі 28 верасьня 1928 году, пасьвечаны ў сьвятары 5 сьнежня 1936 году. Працаваў вікарыям парафіі ў Гародне, пасьля ў Івянцы і ў Пяршаях.

У час Другой сусьветнай вайны, падчас карнай апэрацыі «Герман» пасьля паўстаньня ў Івянцы (19 ліпеня 1943 г.) у вёсцы Баравікоўшчына фашыстамі было зьняволена каля 300 жыхароў мястэчка Пяршаі. Іх усіх зьбіраліся забіць. Ён далучыўся да людзей разам з ксяндзом Германам Стэмпеням, сказаўшы:

«Пастухі не могуць пакінуць вернікаў!»

У выніку з усіх арыштаваных былі забітыя толькі два сьвятары, потым гэстапа спаліла іх целы ў хляве. Затрыманых людзей адпусьцілі.

Сьвятарам гестапаўцы выкалалі вочы, вырвалі языкі, зьбілі дротам і прывезьлі ў гумно, наклалі дрэва і спалілі. Пазьней мясцовыя людзі знайшлі попел і косткі забіты і пазналі іх па мэдальёнам і крыжыкам^[2].

Месца расстрэлу забітых у Баравікоўшчыне было адзначана капліцай-сьвятыняй. Парэшткі пакутнікаў цяпер знаходзяцца ў рэліквіярыі ў касьцёле сьв. Юрыя ў Пяршаях.

Сьвятары-пакутнікі праявілі гераічную любоў да людзей, якіх выратавалі сваёй сьмерцю, таму а. Стэмпень і а. Пухала Папа Ян Павал II бэатыфікаваў разам зь іншымі 108 пакутнікамі Другой сусьветнай вайны.