Юзэф Доўбар-Мусьніцкі

Юзэф Доўбар-Мусьніцкі (па-польску: Józef Dowbor-Muśnicki; 25 кастрычніка 1867, Гарбаў каля Сандамеру — 26 кастрычніка 1937, Баторава каля Познані) — польскі вайсковы дзяяч, генэрал-лейтэнат расейскага войска, генэрал броні, кіраўнік паўстаньня велікапольскага.

Юзэф Доўбар-Мусьніцкі
25 кастрычніка 1867(1867-10-25)[1] — 26 кастрычніка 1937(1937-10-26)[1] (70 гадоў)
Месца нараджэньня	Стары Гарбаў[d], Сандамірскі павет[d], Радамская губэрня, Царства Польскае, Расейская імпэрыя
Месца сьмерці	Батарова[d], Гміна Тарнова Падгурнэ[d], Познаньскі павет[d], Велікапольскае ваяводзтва, Польшча
Прыналежнасьць	Расейская імпэрыя
Род войскаў	пяхота
Званьне	генэрал-лейтэнант
Бітвы/войны	Першая сусьветная вайна Расейска-японская вайна[d] Грамадзянская вайна ў Расеі[d] Вялікапольскае паўстаньне
Узнагароды
Юзэф Доўбар-Мусьніцкі ў Вікісховішчы

Біяграфія

Удзельнік Першай сусьветнай вайны на баку расейскага войска. У 1917—1918 гадах арганізатар і камандуючы Першага Польскага корпусу ў Расеі. Са сваім корпусам вёў актыўныя баявыя дзеяньні на тэрыторыі Беларусі супраць бальшавікоў. У той самы час праводзіў рэпрэсіі супраць мясцовага сялянства.

Ягоная дачка, Яніна Левандоўская, была забітая ў Катыні.

Творы

• «Мае успаміны» (Познань, 1936)