Якуб Дадэрка

Якуб Ігнацы Дадэрка (па-польску: Jakub Ignacy Dederko; 15 ліпеня 1753, Вількамірскі павет — 13 лютага 1829) — рымска-каталіцкі дзяяч, менскі біскуп (1798—1816)^[1].

Якуб Дадэрка

Якуб Дадэрка. Невядомы мастак, XVIII ст.
Герб «Дадэркалы»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	15 ліпеня 1753 Вількамірскі павет, Віленскае ваяводзтва, Вялікае Княства Літоўскае
Памёр	13 лютага 1829 Алыка, Дубенскі павет[d], Валынская губэрня[d], Расейская імпэрыя
Род	Дадэркі
Бацькі	Караль Дадэрка[d] Клара з Міравіцкіх[d]
Дзейнасьць	каталіцкі сьвятар, каталіцкі біскуп

Кавалер ордэнаў Сьв. Станіслава (1789), Белага Арла (1794), Сьв. Ганны І ступені (1808), Сьв. Ўладзімера ІІ ступені (1812).

Біяграфія

Прадстаўнік шляхецкага роду Дадэркаў гербу «Дадэркала» ^[2], сын Караля, скарбніка драгіцкага, і Кляры зь Міравіцкіх.

Па навучаньні ў Віленскай Акадэміі 14 жніўня 1770 уступіў у Таварыства Езуса. Па скасаваньні ордэна выехаў у Польшчу.

У 26 жніўня 1776 беларускі суфраган-біскуп Фэлікс Тавянскім пасьвяціў яго ў сьвецкія сьвятары. Канонік Віленскае катэдры (1781), дэпутат літоўскага духоўнага трыбуналу (1783, 1786, 1788, 1791), інфулят Алыцкі (1789).

Дзякуючы пратэкцыі караля і вялікага князя Станіслава Аўгуста Панятоўскага ў 1789 прызначаны луцкім біскупам, але з прычыны падкопаў таргавіцкіх канфэдэратаў яму не ўдалося атрымаць намінацыі.

Па акупацыі Вялікага Княства Літоўскага войскамі Расейскай імпэрыі ў 1793 сустракаўся з генэралам М. Крачэтнікавым як дэлегат Віленскае і Луцкае капітулаў, а таксама Алыцкае калегіяты (1795). У наступным годзе ў той жа якасьці накіраваўся да Паўла І.

У верасьні 1798 прызначаны першым біскупам менскім. Прыкладаў вялікія намаганьні дзеля адбудовы і аздабленьня Менскае катэдры. Заклаў у 1810 у Менску Таварыства дабрачыннасьці для бяздомных, сіротаў, жабракоў і невылечна хворых.

У француска-расейскую вайну (1812) выступіў супраць Расеі і 19 ліпеня абвясьціў з амбона катэдры «Менскую канфэдэрацыю». У 16 траўня 1816 расейскія ўлады выслалі Я. Дадэрку ў Алыку, дзе ён заставаўся пад наглядам Луцкага біскупа да самае сьмерці^[3].

Пячаткі

Малая пячатка біскупа Якуба Дадэркі

У фондах Нацыянальнага гістарычнага архіву Беларусі захоўваюцца дзьве пячаткі, якія належалі Яго Эксцэленцыі^[3]:

• Вялікая пячатка: у полі пячаткі француская тарча (геральдычны колер не вызначаны) з гербам «Дадэркала». Над тарчай — шляхецкая карона. З абодвух бакоў — мітра і біскупскі посах. Пад тарчай, на стужках — ордэны Сьв. Станіслава і Белага Арла. Усё ў аблямаваньні сьвятарскага капелюша ды 10 кутасоў на шнурах у чатыры шэрагі з кожнага боку (1, 2, 3, 4) (адпавядае ступені арцыбіскупа).

Легенда па колу: IACOBUS. IGNATIUS : DEDERKO : DEI : ET APOSTOLICE : SEDIS : GRATIA : PRIMUS : MINSCENSIS EPISCOP. (Якуб Ігнаці Дадэрка Міласьцю Божай і Апостальскае Сталіцы Першы Менскі біскуп.)

Воск, чырвоны, шырыня 67 мм.^[4]

• Малая пячатка: у полі пячаткі француская чатырохчастная тарча з выявамі наступных гербаў: «Дадэркала» (родавы герб біскупа Дадэркі), «Бродзіц» (герб маці — Кляры зь Міравіцкіх), «Трубы» (герб бабкі па бацьку — Ружы з Войнаў), «Равіч» (герб бабкі па маці — прозьвішча не ўдакладнена). У сэрцавым шыльду манаграма ІД. Над тарчай — шляхецкая карона. З абодвух бакоў — мітра і біскупскі посах. Пад тарчай на стужках — ордэны Сьв. Станіслава і Белага Арла. Усё ў аблямаваньні сьвятарскага капелюша ды 6 кутасоў на шнурах у тры шэрагі з кожнага боку (1, 2, 3).

Сургуч, чырвоны, шырыня 30 мм.^[5]

Папярэднік —

Менскія біскупы 1798—1829

Наступнік Матэвуш Ліпскі