БТР-70
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
БТР-70 — савецкі бронетранспартэр — баявая колавая плывучая бранемашына, прызначаная для транспартаваньня асабовага складу мотастралковых падразьдзяленьняў і іх агнявой падтрымкі, у тым ліку й ва ўмовах ужываньня зброі масавай паразы. Бронетранспартэр БТР-70 уяўляе сабою плывучую, з кругавым браняваньнем, васьмікалёсную зь незалежнаю падвескаю (з усімі вядучымі коламі) машыну, здольную ісьці за танкамі, з ходу пераадольваць акопы, траншэі і водныя перашкоды. Узбраеньне складаецца з кулямёту ККВТ калібра 14,5 мм, і кулямёта ККТ калібра 7,62 мм.
Remove ads
Гісторыя стварэньня
У мэтах падвышэньня агульных баявых і эксплюатацыйных парамэтраў БТР-60 у канструктарскім бюро Горкаўскага аўтамабільнага заводу на базе БТР-60ПБ быў распрацаваны новы бронетранспартэр. Працы вяліся пад кіраўніцтвам галоўнага канструктара І.С. Мухіна. 21 жніўня 1971 году загадам Міністэрства абароны СССР № 0141 машына была прынята на ўзбраеньне пад пазначэньнем БТР-70[1].
Сэрыйная вытворчасьць
З 1976 году была разгорнута сэрыйная вытворчасьць. Першапачаткова машына выпускалася на Горкаўскім аўтамабільным заводзе. З 1981 году вытворчасьць была перанесена на Арзамаскі завод аўтамабільных запасных часткаў. Першая машына была выпушчана 23 лютага 1981 году[1].
Апісаньне канструкцыі
БТР-70 уяўляе сабою баявую браняваную колавую машыну і прызначаны для транспартаваньня і агнявой падтрымкі матастралковых падразьдзяленьняў[2].
Бранявы корпус і вежа
Корпус бронетранспартэра цалкам гермэтычны, складаецца з трох аддзяленьняў, зроблены са сталёвых бранявых лістоў і зьяўляецца апорнаю канструкцыяю, на якой ўсталяваны ўсе агрэгаты і мэханізмы машыны[2].
Сілавое аддзяленьне
У карме корпусу разьмешчана аддзяленьне сілкавальнай ўсталёўкі, у якое ўсталяваны два рухавіка, счапленьне і каробка перадач, якія змантаваны на адной раме. Ад астатніх часткаў корпусу сілавое аддзяленьне адгароджана перагародкаю, у якой маюцца люкі для доступу да рухавікоў. Таксама ў сілавым аддзяленьні разьмяшчаюцца паліўныя бакі, якія ізаляваныя ад астатніх элемэнтаў аддзяленьня[3].
Баявое аддзяленьне
У сярэдняй частцы корпусу разьмяшчаецца баявое аддзяленьне, у якім змесцавана вежавая ўсталёўка, кладкі з баекамплектам, прыборы назіраньня і іншае абсталяваньне. Акрамя таго, у баявым аддзяленьні ўсталяваныя два здвоеных трохмясцовых і два аднамесных сядушкі для месцаваньня дэсанту[3].
Аддзяленне кіраваньня
У пярэдняй частцы корпусу знаходзіцца аддзяленьне кіраваньня, у якім разьмешчаны органы кіраваньня машынаю, прыборы назіраньня, лябёдка, радыёстанцыя і працоўныя месцы мэханіка-кіроўцы і камандзіра[3].
Узбраеньне
У якасьці асноўнага ўзбраеньня выкарыстоўваецца 14,5-мм кулямёт ККВТ, найвялікая прыцэльная далёкасьць стральбы — 2 км. Баекамплект складае 500 патронаў[4].
Дадаткова ў вежавай усталёўцы ўсталяваны спараны з ККВТ 7,62-мм кулямёт ККТ. Далёкасьць стральбы якога складае да 1,5 км. Баекамплект — 2000 патронаў[4].
Сродкі назіраньня і сувязі
У склад прыбораў назіраньня камандзіра ўваходзяць тры прыборы ТНПО-115 і адзін ТПКУ-2Б, для назіраньня ў начных умовах маецца ТКН-1С, на шчытку якога ўсталяваны асьвятляльнік ОУ-3ГА-2М. У кіроўцы ўсталяваны тры ТНПО-115, а таксама маецца адзін ТПН-Б, для назіраньня ў начных умовах усталяваны прыбор ТВНО-2Б. У вежавай усталёўцы знаходзіцца прыцэл ПП-61АМ, а таксама прыбор назіраньня ТНПТ-1. У дэсанта маецца сем люкаў у корпусе для назіраньня, а таксама два прыборы назіраньня ТНП-Б[5].
Для забеспячэньня вонкавай сувязі выкарыстоўваецца радыёстанцыя Р-123М, якая зьмесцавана справа ад месца камандзіра. Для ўнутраных перамоваў выкарыстоўваецца перагаворная прылада на трох абанэнтаў Р-124[6].
Рухавік і трансьмісія
У якасьці сілкавальнай ўсталёўкі выкарыстоўваюцца два бэнзінавых рухавіка ЗМЗ-4905. Сумарная магутнасьць якіх складае 240 л.с.[5]
Трансьмісія мае пастаянна замкнутае, дэмпфэрнае счапленьне. Каробка перадач — мэханічная, мае чатыры перадпакояў і адну заднюю перадачу. На трэцяй і чацвёртай перадачах маюцца сынхранізатары[7].
Хадавая частка
Хадавая частка колавая, мае 8 колаў памерам 9—18" з раздымнымі абадамі. Шыны колаў пнэўматычныя мадыфікацыі Да-58, памерам 13,00—18", з магчымасьцю рэґуляваньня ціску ў залежнасьці ад дарожных умоваў[8].
Падвеска машыны незалежная рычажна-тарсіонная, у склад якой ўваходзяць 8 тарсіонаў, 16 рычагоў падвескі, а таксама 12 гідраўлічных амартызатараў падвойнага дзеяньня[8].
Remove ads
Мадыфікацыі
- БТР-70КШМ — камандна-штабная машына
- БТР-70МС — машына радыёсувязі. Адсутнічае вежа, усталяваныя дадатковыя радыёстанцыі.
- БТР-70ДІ — украінская мадэрнізацыя БТР-70, вырабленая ГП «Нікалаеўскі рамонтна-мэханічны завод».[9]
- БТР-7 — глыбокая ўкраінская мадэрнізацыя БТР-70, вырабленая ГП «Нікалаеўскі рамонтна-мэханічны завод».[10]
- БТР-70МД — казахстанская мадыфікацыя БТР-70 з рухавіком Д-235.9Е2 (270 л.з.) узброена кулямётамі калібра 7,62 і 14,5 мілімэтру. На мадыфікацыю ўсталяваны цеплавізары ATS-10 вытворчасці турэцкае кампаніі «Аселсан».[11]
- ТАВ-77 — румынская мадыфікацыя БТР-70
- БТР-70М — мадэрнізаваны варыянт БТР-70. Усталяваны дызэльны рухавік КАМАЗ-7403 магутнасьцю 260 л.з., замест двух бэнзінавых рухавікоў, а таксама агрэгаты трансьмісіі ад БТР-80.
- БТР-70М (украінская мадыфікацыя) — мадэрнізаваны варыянт БТР-70. Мадэрнізацыя праводзілася ў рамках Дзяржаўнай абароннай замовы Харкаўскім канструктарскім бюро машынабудаваньня імя А. Марозава для абсталяваньня міратворчых падразьдзяленьняў Узброеных сілаў Украіны. Усталяваны мнагатоплеўны дызэльны рухавік замест двух бэнзінавых рухавікоў. Узбраеньне — 14,5 мм буйнакалібарны кулямёт ККВТ і 7,62 мм спараны кулямёт ККТ.[12]
- БТР-70 КБА-2 — украінская мадэрнізацыя БТР-70, вырабленая Харкаўскім канструктарскім бюро машынабудаваньня імя А. Марозава. Усталяваны дызэльны рухавік УТД-20 украінскай вытворчасьці магутнасьцю 300 л.с. замест двух бэнзінавых рухавікоў і 30-мм гармата КБА-2 замест кулямёта КПВТ. [13]
- БТР-70П — украінская мадыфікацыя БТР-70, вырабленая ГП «Нікалаеўскі рамонтна-мэханічны завод». бронетранспартэр прызначаны для правядзеньня адмысловых паліцэйскіх апэрацыяў, а таксама выратавальных працаў. Машына абсталявана вадамётнай усталёўкаю, сыстэмамі стральбы гранатамі «ТЕРЕН-6» і выпуску слязыстага газу, рашэцістай паліцаю, сігнальным гучнагаваральнаю прыладаю, тэлевідэасыстэмаю.[14]
- КШМ «Свіцязь» — украінская мадыфікацыя БТР-70, вырабленая ГП «Нікалаеўскі рамонтна-мэханічны завод». Камандна-штабная машына на базе БТР-70ДІ.[15]
- «Каўчэг» — украінская мадыфікацыя БТР-70, вырабленая ГП «Нікалаеўскі рамонтна-мэханічны завод». Самаходны шпіталь на базе БТР-70ДІ.[16]
- БРЭМ-7К — украінская мадыфікацыя БТР-70, вырабленая ГП «Нікалаеўскі рамонтна-мэханічны завод». Браняваная рамонтна-эвакуацыйная машына на базе БТР-70ДІ.[17]
Remove ads
Машыны на базе
- «Нона-СВ» — савецкая экспэрымэнтальная 120-мм САУ
- 2С14 «Джала-С» — савецкая экспэрымэнтальная 85-мм супрацьтанкавая САУ.
- 1Л29 «Ртуць-Б» — станцыя перашкодаў радыёўзрывальнікам СПР-2.
- 15Я56М — Машына баявога паста МБП.
- «БТР-Космас» — дзейсная мадэль іншаплянэтнага «танка»-аўтамата для здымкаў кінастужкі «Заселены востраў».
Эксплюатанты
Сучасныя
Азэрбайджан:
Армэнія:
Аўганістан — некаторая колькасьць БТР-70, па стане на 2010 год[18]
Беларусь — 446 БТР-70, па стане на 2010 год[18]
Босьнія і Герцагавіна — 3 БТР-70, па стане на 2010 год[18]
Вугоршчына — 309 БТР-70[19]
Грузія — 17 БТР-70 (1 на захоўваньні), па стане на 2010 год[18]
Замбія — 20 БТР-70, па стане на 2010 год[18]
Казахстан — 190 БТР-70 і БТР-80, па стане на 2010 год[18]
Кыргыстан — 25 БТР-70, па стане на 2010 год[18]
Паўночная Македонія — 58 БТР-70, па стане на 2010 год[18]
Мэксыка — 26 APC-70 (БТР-70), па стане на 2010 год[18]
Малдова — 20 БТР-70[19]
Нэпал — 135 БТР-70[19]
Пакістан — 120 БТР-70 і БТР-80, па стане на 2010 год[18]
Палестына — 50 БТР-70 са зьнятым узбраеньнем пастаўлена ў 2010 году з Расіі у якасьці гуманітарнай дапамогі[20]
Абхазія — 86 БТР-70 і БТР-80, па стане на 2007 год[21]
Расея:
Румынія — вырабляецца па ліцэнзіі пад пазначэньнем TAB-77, у пэрыяд з 1978 па 1991 годы выраблена 159 адзінкаў, пасьля распаду СССР вытворчасьць працягнута пад ліцэнзіяю РФ[20], па стане на 2010 год Румынія мае 155 TAB-77[18]
Сырыя — 1000 БТР-50, БТР-60 і БТР-70, па стане на 2010 год[18]
Судан — 2 БТР-70 пастаўлены ў 2007 годзе зь Беларусі[20]
Таджыкістан — 23 БТР-60, БТР-70 і БТР-80, па стане на 2010 год[18]
Туркмэністан — 829 БТР-60, БТР-70 і БТР-80, па стане на 2010 год[18]
Узбэкістан — 25 БТР-70, па стане на 2010 год[18]
Украіна — 857 БТР-70, па стане на 2010 год[18]
Эстонія — 2 БТР-70, па стане на 2010 год[18]- Паўднёвая Асэтыя — 90 БТР-70 і БТР-80 у МЧСИО, па стане на 2008 год[22]
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Былыя
- Нямецкая Дэмакратычная Рэспубліка — 1266 адзінкаў БТР-70 пастаўлены з СССР у пэрыяд з 1983 па 1990 гады, выкарыстоўваліся пад пазначэньнем SPW-70[20]
- СССР — перайшлі новым дзяржавам, якія ўтварыліся пасьля распаду СССР
Remove ads
Служба і баявое ўжываньне
- Аўганская вайна (1979—1989)[23]
Глядзіце таксама
- Бронетранспартэр
- Бранетэхніка
- БТР-7
Крыніцы
Літаратура
Вонкавыя спасылкі
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads