Вільгэльм Конрад Рэнтген

Вільгэльм Конрад Рэнтген (па-нямецку: Wilhelm Conrad Röntgen; 27 сакавіка 1845 — 10 лютага 1923) — нямецкі фізык. Правёў шмат важных дасьледваньняў па крышталяграфіі і электрадынаміцы. У 1895 годзе адкрыў рэнтгенаўскае выпраменьваньне. Першы ляўрэат Нобэлеўскай прэміі па фізыцы (1901).

Вільгэльм Конрад Рэнтген
Wilhelm Conrad Röntgen
Дата нараджэньня	27 сакавіка 1845(1845-03-27)[1][2][3][…]
Месца нараджэньня	Ленеп[d], Каралеўства Прусія[d], Нямецкі зьвяз[d][4]
Дата сьмерці	10 лютага 1923(1923-02-10)[5][1][2][…] (77 гадоў)
Месца сьмерці	Мюнхэн, Ваймарская рэспубліка[5][4]
Прычына сьмерці	рак тоўстай кішкі
Месца пахаваньня	Alter Friedhof Gießen, Friedhofskapelle[d]
Месца вучобы	Цюрыская тэхнічная школа[d] (6 жніўня 1868)[6] Цюрыскі ўнівэрсытэт Утрэхцкі ўнівэрсытэт[d] Страсбурскі ўнівэрсытэт[d] Мюнхэнскі ўнівэрсытэт Людвіга-Максіміляна
Занятак	фізык, прафэсар, інжынэр, дасьледнік
Навуковая сфэра	фізыка
Месца працы	Мюнхэнскі ўнівэрсытэт Людвіга-Максіміляна JMU[d] Гісэнскі ўнівэрсытэт[d] Страсбурскі ўнівэрсытэт[d] Гогенгеймскі ўніверсітэт[d] Цюрыскі ўнівэрсытэт
Вядомы як	адкрывальнік рэнтгенаўскага выпраменьваньня
Сябра ў	Пруская акадэмія навук[d], Баварская акадэмія навук[d], Швэдзкая каралеўская акадэмія навук, Нідэрляндзкая каралеўская акадэмія навук[d], Нацыянальная акадэмія навук Італіі[d], Парыская мэдычная акадэмія[d], Physikalisch-medizinische Gesellschaft zu Würzburg[d], Турынская акадэмія навук[d][4] і Гётынгенская акадэмія навук[d]
Навуковая ступень	доктар навук
Навуковы кіраўнік	Аўгуст Кундт
Вучні	Абрам Ёфэ
Узнагароды	мэдаль Эліята Крэсана[d] (1898) Мэдаль Гельмгольца[d] (1918) мэдаль Румфарда[d] (1896) мэдаль Матэўччы[d] (1896) ганаровае грамадзянства[d] (1909) мэдаль Барнарда[d] (1900)
Подпіс
Вільгэльм Конрад Рэнтген у Вікісховішчы

Нарадзіўся ў невялікім нямецкім горадзе Ленэп непадалёк ад мяжы з Галяндыяй^[7]. Вучыўся ў Вышэйшай тэхнічнай школе ў Цюрыху (1865—1868), атрымаў ступень доктара ў Цюрыскім унівэрсытэце (1868). Працаваў у розных унівэрсытэтах Нямеччыны. Ад 1896 году чалец-карэспандэнт Берлінскай АН. У 1900—1920 прафэсар Мюнхэнскага ўнівэрсытэту і дырэктар Фізычнага інстытуту. Навуковыя працы па электрамагнетызме, фізіцы крышталёў, оптыцы ды малекулярнай фізыцы. У 1885 годзе выявіў магнітнае поле дыэлектрыка, які рухаецца ў эл. полі (г. зв. рэнтгенаўскі ток), што мела важнае значэньне для стварэньня электроннай тэорыі. Адкрыў ды дасьледаваў рэнтгенаўскія прамяні, прапанаваў канструкцыю трубкі для атрыманьня рэнтгенаўскіх прамянёў і зрабіў першыя рэнтгенаўскія здымкі^[8].