Канатоп (горад)

Канато́п (па-ўкраінску: Конотоп;  вымаўленьне ) — места ў Сумской вобласьці Ўкраіны, адміністрацыйны цэнтар Канатопскага раёну. Плошча 43,78 км². Насельніцтва 83 000 чал. (1 лютага 2022 году).

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Канатоп.

Канатоп
укр. Конотоп
Герб Канатопу Сьцяг Канатопу
Першыя згадкі:	1634
Горад з:	1648
Краіна:	Украіна
Вобласьць:	Сумская
Мэр:	Q44056010?
Плошча:	43,78 км²
Вышыня:	142 м н. у. м.
Насельніцтва (2020)
колькасьць:	85 603 чал.[1]
шчыльнасьць:	1955,3 чал./км²
Часавы пас:	UTC+2
летні час:	UTC+3
Тэлефонны код:	+380-5447
Паштовыя індэксы:	41600—41615
КОАТУУ:	5910400000
Нумарны знак:	BM
Геаграфічныя каардынаты:	51°14′15″ пн. ш. 33°12′30″ у. д.
Канатоп на мапе Ўкраіны Канатоп
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
http://konotop-rada.gov.ua

Разьмешчаны за 131 км на захад ад Сумаў, за 259 км на паўночны ўсход ад Кіева, за 308 км ад Гомлю.

Канатоп — адзін з гістарычных цэнтраў Пасем’я і Севершчыны.

Гісторыя

Землі, на якіх знаходзіцца Канатоп, спачатку належалі Чарнігаўскаму княству, потым Вялікаму Княству Літоўскаму, а пасьля падпісаньня ў 1569 годзе Люблінскае уніі — Польскай Кароне.

Канатоп упершыню ўзгадваецца ў 1634 годзе, калі кароль Уладзіслаў Ваза надаў земляўласьніку Міколе Цэцісаву землі пад Канатопам, Гарадзішчам, Езучам. У 1635 годзе была пабудавана фартэцыя Канатоп. У гады Паўстаньня Хмяльніцкага 1648—1654 гг. становіцца соценным мястэчкам.

Падчас маскоўска-украінскай вайны, 21 красавіка 1659 году пачалася аблога Канатопу, а 28 чэрвеня адбылася Канатопская бітва, у якой украінскае казацкае войска ўшчэнт разграміла армію маскавітаў.

У Вялікую Паўночную вайну, 16 лістапада 1708 году, усяго праз два тыдні пасьля таго, як расейцы зьнішчылі Батурын, казакі разьбілі пад Канатопам корпус швэдзкага генэрала Лінрата, ад’ютанта Карла XII.

У складзе Расейскай імпэрыі Канатоп спачатку ў 1781 годзе ўвайшоў у склад Ноўгарад-Северскага намесніцтва, а ў 1791 годзе — у склад Чарнігаўскай губэрні. У 1803 годзе цар Аляксандар І зацьвердзіў плян пераплянаваньня гораду.

У 1868—1870 гадох была пракладзеная Курска-Кіеўская чыгунка, якая прайшла праз Канатоп.

На пачатку XX ст. Канатоп становіцца адным з важных прамысловых цэнтраў Левабярэжнай Украіны. Падчас Украінскай рэвалюцыі (1917—1921 гг.) становіцца арэнай баявых дзеяньняў войскаў Украінскай Цэнтральнай Рады, Чырвонай арміі, Дзянікіна, аўстрыйска-нямецкіх войскаў. У гады нямецка-савецкай вайны быў акупаваны фашыстоўцамі зь 9 верасьня 1941 году па 6 верасьня 1943 году.

Насельніцтва

Колькасьць

Насельніцтва

1897	1920	1926	1939	1959	1970	1979	1989	2001	2020
18 770	25 600	33 000	46 000	54 097	68 400	82 278	95 549	92 657	85 603

Мова

Насельніцтва па роднай мове (2001)

украінская мова	расейска
85,89%	13,47%

Транспарт

• Канатопскі трамвай

Славутасьці

• Узьнясенскі сабор (1824—1846 гг.)
• Мікалаеўская царква (1891 г.)
• Сабор Нараджэньня Найсьвяцейшай Багародзіцы (2008—2011 гг.)
• Ваданапорная вежа Ўладзімера Шухава
• Памятны знак Канатопскай бітвы
• Краязнаўчы музэй
• Канатопскі музэй авіяцыі
• Музэй-сядзіба генэрала М. І. Драгамірава