Мэнандр

Мэнандр (па-грэцку: Μένανδρος; каля 342 да н. э., Атэны — каля 291 да н. э.) — старажытнагрэцкі паэт.

Мэнандр
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	не раней за 343 да н. э. і не пазьней за 344 да н. э.[1] Kephisia[d], Erechtheis[d], Старажытныя Атэны[d]
Памёр	не раней за 291 да н. э. і не пазьней за 290 да н. э.[1] Freattyda[d]
Бацькі	Diopeithes[d] Hegesistrata[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	камэдыёграф, паэт
Жанр	камэдыя
Мова	старажытнагрэцкая мова[2]
Узнагароды	Lenaia[d]
Мэнандр у Вікісховішчы

Прадстаўнік гэтак званай новай атычнай, ці сямейна-бытавой, камэдыі. Напісаў больш за 100 твораў. Некаторыя зь іх былі вядомы праз рымскіх пераймальнікаў Пляўта й Тэрэнцыюса. Арыгіналы выяўлены й апублікаваны ў XX стагодзьдзі: поўны тэкст камэдыі «Сугнэй», амаль цалкам «Саміянка», першая палова камэдыі «Шчыт», вялікія эпізоды з камэдыяў «Трацейскі суд», «Адрэзаная каса», фрагмэнты з «Сыкіёнца» і «Ненавіснага». Узбагаціў традыцыйныя камэдыйныя тыпы новымі, індывідуальнымі рысамі. 3 гуманістычных пазыцыяў у духу этыкі філёзафа Эпікура разглядаў маральныя праблемы, пытаньні быту, сям’і, чалавечых адносінаў. Адметныя дасьціпным сюжэтам, тонкім гумарам, вытанчаным стылем, яго камэдыі паўплывалі на творчасьць Пэдра Кальдэрона дэ ля Баркі, Лёпэ дэ Вэгі, Ўільяма Шэксьпіру, Мальера, Карлё Гальдоні.

Беларускі пераклад

• Старагрэцкая драматургія: Эсхіл — Персы; Прыкуты Праметэй. Сафокл — Эдып-цар; Антыгона. Эўрыпід — Бакханкі. Арыстафан — Люсістрата; Жабы. Менандр — Адлюднік / пераклад са старагрэцкай: прадмова А. Жлуткі; камэнтар: Л. Баршчэўскі. — Менск: Зьміцер Колас, 2020. — С. —. — 455 с. — (Драматургі свету). — 99 ас. — ISBN 978-985-23-0088-9